28 Απριλίου 2013

Ανακοίνωση - Κάλεσμα της Π.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. για τις κινητοποιήσεις της 28ης Απριλίου 2013

Ανακοίνωση – Κάλεσμα
Ως γνωστόν, αύριο Κυριακή 28 Απριλίου 2013 συζητείται και ψηφίζεται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ένα ακόμα πολυνομοσχέδιο - σκούπα, εφαρμοστικό του 3ου μνημονίου, που κατοχυρώνει σειρά νέων μέτρων σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Ενώ στους δρόμους και σε κάθε σπίτι παίζεται κάθε ώρα και ένα ανθρώπινο δράμα, στο εσωτερικό του «κοινοβουλίου» παίζεται το γνωστό σε όλους θέατρο με την κυβέρνηση να νομοθετεί αυθαίρετα σε βάρος κάθε Έλληνα εργαζόμενου, ή άνεργου, δημόσιου υπάλληλου, ή ιδιωτικού, αγρότη, ή βιοτέχνη, συνταξιούχου ή φοιτητή, «δεξιού», ή «αριστερού».
Η κυβέρνηση, έχοντας αποδεχθεί πλήρως τον ρόλο της, ως άξιου τοποτηρητή της τρόικας, νομοθετεί σύμφωνα με τις επιταγές των ξένων δανειστών και επικυρίαρχων και δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα καλύτερο από αυτήν. 
Η αντιπολίτευση όμως, στο σύνολό της, ενώ κραυγάζει, αποδοκιμαστικά, για τα νέα εξοντωτικά μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και γνωρίζοντας ότι καμία τύχη δεν έχουν οι αντιδράσεις της στο κοινοβούλιο, αρνείται να το εγκαταλείψει, παραμένοντας και νομιμοποιώντας έτσι με τη στάση της, τόσο τις κυβερνητικές αυθαιρεσίες, όσο και τις επιταγές της τρόικας.
Το Ε.Πα.Μ., για ακόμα μια φορά, καλεί τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, να κατανοήσουν τις δραματικές στιγμές που περνάει η χώρα και ο ελληνικός λαός και να αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες απέναντί του.
Τα καλεί να αποχωρήσουν από αυτό το «κοινοβούλιο», που έχει μετατραπεί σε εργαστήρι παραγωγής ολοένα και πιο σκληρών μέτρων καταπάτησης κάθε συλλογικού και ατομικού δικαιώματος των ελλήνων πολιτών και οδηγούν τη χώρα στη καταστροφή.
Τα καλεί να πάψουν με τη στάση τους να νομιμοποιούν το καθεστώς της δουλοπαροικίας χρέους και τις αποφάσεις των εγχώριων τοποτηρητών του ευρωσυστήματος, που μετέτρεψαν τη χώρα σε ξέφραγο αμπέλι των ιδιοτελών τους συμφερόντων και το κοινοβούλιο από ανώτατο θεσμό του δημοκρατικού πολιτεύματος, άξιο σεβασμού από όλους,  σε  πλυντήριο ανομιών και ύψιστο μηχανισμό κατάλυσης της Δημοκρατίας.
Καλεί όλους τους βουλευτές των δημοκρατικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και όσους από τη συμπολίτευση διατηρούν ψήγματα αξιοπρέπειας και εθνικής συνείδησης, να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και πιστοί στον όρκο τους για τη προστασία του πολιτεύματος και της Πατρίδας, να παραιτηθούν της ιδιότητάς τους, αφού αυτή, τώρα πλέον, χρησιμοποιείται εναντίον του ίδιου του πολιτεύματος, των συμφερόντων της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, της ίδιας της Πατρίδας και μόνο για να νομιμοποιούνται οι αποφάσεις των ξένων επικυρίαρχων.
Τους καλεί να ενωθούν μαζί με το λαό στον αγώνα για την ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος, την αποκατάσταση της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Δημοκρατίας στον τόπο.
Το ΕΠΑΜ καλεί τον ελληνικό λαό να πάρει την τύχη στα δικά του χέρια, μακριά από μεσάζοντες και «σωτήρες». Να οργανωθεί στη γειτονιά του, τη συνοικία του, την πόλη του, το χώρο δουλειάς του και να προχωρήσει στην οργάνωση και κήρυξη ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ μέχρι την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της κατοχικής κυβέρνησης και τη συγκρότηση ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ με σκοπό τη δημιουργία και εφαρμογή νέου Δημοκρατικού Συντάγματος και την εκλογή κυβέρνησης λαϊκής θέλησης και επιλογής. Για:
1. Την άρνηση αναγνώρισης του απεχθούς και παράνομου σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο χρέους και την άμεση παύση της πληρωμής του.
2. Έξοδο από τη φωλιά του λύκου, την Ευρωζώνη και την ΕΕ.
3. Την επάνοδο της χώρας στο εθνικό της νόμισμα, κρατικού χαρακτήρα, πρώτα και κύρια ως εργαλείο αποκατάστασης του Εθνικού Ελέγχου και άρα της Κυριαρχίας της.
4. Την εθνικοποίηση όλων των τραπεζών, την ακύρωση των συμβάσεων ξεπουλήματος όσων δημόσιων περιουσιακών στοιχείων έχουν εκποιηθεί και την επανάκτηση του ελέγχου και της ιδιοκτησίας τους, καθώς και
5. Την έναρξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας μας, με την εφαρμογή ενός πολύ καλά μελετημένου σχεδίου, όπως το Ε.Πα.Μ. το επεξεργάζεται και το προτείνει, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.
Οποιοσδήποτε άλλος δρόμος και πρακτική, αυτή τη στιγμή, θα οδηγήσουν σε αποτυχία και διάλυση της χώρας μας, ακόμα και σαν εθνικής οντότητας.
Οποιαδήποτε άλλη επιλογή θα προωθεί σχέδια, προκατασκευασμένα, για εκτόνωση της λαϊκής οργής, την κατάπνιξη κάθε λαϊκής αντίδρασης και την τελική και ολοκληρωτική υποταγή ενός ολόκληρου λαού.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕ  ΟΛΟΥΣ  ΟΣΟΥΣ  ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ  ΠΑΡΩΔΙΑ ΤΟΥ  ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ  ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
                                                                                         
27 Απριλίου 2013
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

27 Απριλίου 2013

Θέσεις του ΕΣΣ του Ε.ΠΑ.Μ. εν όψει του 2ου Συνεδρίου



ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Σ. 30 & 31/3/2013 εν όψει του 2ου Συνεδρίου

Η 4η Τακτική Σύνοδος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ. που πραγματοποιήθηκε στις 30 και 31 Μαρτίου 2013, συζητώντας το ζήτημα του πολιτικού σχεδιασμού, έτσι ώστε να προσαρμόσουμε την τακτική μας και τους στόχους μας με βάση τα δεδομένα που έχουμε στην πορεία μπροστά μας, κατέληξε στις εξής θέσεις:
1.       Η χώρα μας και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μια ανώμαλη περίοδο μέσα σε μια παγκόσμια ανακατάταξη η οποία έχει δραματικές πλευρές και διαστάσεις. Τα διεθνή επιτελεία της παγκοσμιοποίησης βαδίζουν ταχύτατα σε μια κατάσταση πλανητικής οικονομίας. Στόχος τους και επιδίωξή τους είναι να καταργηθεί η έννοια της κοινωνίας, όχι μόνο σε επίπεδο κράτους ή μιας περιφέρειας, όπως μέχρι σήμερα, αλλά σε πλανητικό επίπεδο.
Η ίδια η έννοια του εμπράγματου δικαίου όπως έχει γεννηθεί παραδοσιακά, που έχει να κάνει με πραγματικές σχέσεις ιδιοκτησίας, νομής και κυριότητας ξεπερνιέται πλήρως. Το σύνολο του πλούτου που παράγει η κοινωνία ρευστοποιείται και η ιδιοκτησία αποκτά άυλο χαρακτήρα και γίνεται κινητή αξία που εκφράζεται μέσω τίτλων.
2.       Αυτοί που κατευθύνουν αυτή την εξέλιξη, είναι υπερεθνικά κέντρα και διεθνείς οργανισμοί, σε συνεργασία με τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς. Αυτό πρακτικά για μας σημαίνει την μετεξέλιξη της Ευρωζώνης σε μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία που δε θα αναγνωρίζει πλέον, ούτε καν τυπικά, την εθνική κυριαρχία των κρατών-μελών της όπως μέχρι σήμερα. Καταλύεται η εθνική οντότητα και υποκαθίσταται με τον νεολογισμό Μπαρόζο της «συλλογικής κυριαρχίας», δηλαδή της συλλογικής κατοχής, προς όφελος των ισχυρών.
3.       Αυτό το προωθούν και προσπαθούν να το επιβάλουν με τους εξής τρόπους:
Πρώτον με την επιβολή του προγράμματος δημοσιονομικής σταθερότητας, με βάση το οποίο ο κρατικός προϋπολογισμός, του κάθε κράτους-μέλους, περνά στην αρμοδιότητα έγκρισης των ευρωπαϊκών οργάνων.
Δεύτερον, με την λεγόμενη τραπεζική ένωση, που σημαίνει ότι οι τράπεζες δεν υπάγονται πια σε κανένα θεσμικό όργανο, σε εθνικό επίπεδο, αλλά ελέγχονται αποκλειστικά από την ΕΚΤ.
Τρίτον, με τη δημιουργία του ευρωπαϊκού δημόσιου χώρου που θα υποκαταστήσει τον εθνικό πολιτικό χώρο του κάθε κράτους. Τα πολιτικά κόμματα της κάθε χώρας θα υποχρεωθούν να ενταχθούν σε ομάδες κομμάτων, με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, από τις οποίες θα εξαιρούνται – στην ουσία θα αποκλείονται ή καλύτερα θα τίθενται εκτός νόμου – τα κόμματα που θα αρνούνται την ισοπέδωση και εξαφάνιση του έθνους-κράτους.
4.       Εκτιμούμε ότι γύρω από αυτές τις εξελίξεις γεννιούνται δύο γενικά αντίρροπες τάσεις.
Η πρώτη τάση αναδεικνύει τον ανεξέλεγκτο και αδυσώπητο ανταγωνισμό στις κορυφές του συστήματος για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής και την παγκόσμια κυριαρχία. Με βάση αυτό, θα αυξάνεται και η πιθανότητα μιας γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης σε διεθνές ή ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Παράλληλα, θα συνεχίζονται και θα εντείνονται οι συγκρούσεις με τη μορφή εμφυλίων σπαραγμών, θρησκευτικών αναμετρήσεων και διαλυμένων κοινωνιών.
Η παραγωγή οπλικών συστημάτων βασισμένων στην ρομποτική τεχνολογία, με υπερδιπλάσια ταχύτητα, εξοπλισμών απ’ ότι στις παραμονές του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου πολέμου υποδεικνύει ότι η πολεμική αναμέτρηση, σε διεθνές επίπεδο, έχει ήδη ξεκινήσει, αν και δεν πραγματοποιείται άμεσα μεταξύ των πόλων ισχύος αλλά με «πιόνια» στην παγκόσμια σκακιέρα.
5.       Η δεύτερη τάση, που μας αφορά άμεσα, είναι ότι κάτω από αυτές τις εξελίξεις, όλο και περισσότερο θα αναγεννιέται το εθνικό ζήτημα για όλους τους λαούς που θα βλέπουν να μετατρέπονται σε δουλοπάροικους των διεθνών αγορών.
Εδώ αναδεικνύεται ο σημαντικός ρόλος των λαϊκών κινημάτων τα οποία πρέπει να αντιδράσουν προβάλλοντας το εθνικό ζήτημα στη βάση της δημοκρατίας με όρους κοινωνικής επανάστασης. Διαφορετικά το εθνικό ζήτημα, που θα τεθεί, μακριά από αυτές τις βάσεις θα οδηγήσει σε εθνικούς και θρησκευτικούς πολέμους.
6.       Οι εξελίξεις των τριών τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα έχουν οδηγήσει στη ριζική αλλαγή της συνταγματικής τάξης της χώρας μας. Οι λεγόμενες μνημονιακές δυνάμεις – στην ουσία οι κατοχικές δυνάμεις, (εγχώριοι δωσίλογοι και ξένοι επικυρίαρχοι) επέβαλαν καθεστώς πλήρους ανομίας με κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα και κατασταλτική βία. Δεν μπορούμε πλέον να στηριζόμαστε σε κανένα θεσμικό πλαίσιο και καμιά διάταξη του υπάρχοντος συντάγματος, το οποίο μάλιστα θα αναθεωρήσουν ώστε να ενσωματώσουν σ’ αυτό τις εκτροπές.
7.       Η κατάσταση αυτή απαιτεί την οργανωμένη παλλαϊκή αντίσταση και δράση μακριά από αυταπάτες ανατροπών μέσα από εκλογικές διαδικασίες, των οποίων το αποτέλεσμα μπορούν – μέσω του προέδρου της Δημοκρατίας – να αρνηθούν με κατασκευασμένες προφάσεις, επικαλούμενοι έκτακτες συνθήκες «βαθύτατης εθνικής κρίσης» ή «διότι οι στρατηγικές επιλογές της χώρας τίθενται εν κινδύνω». Ταυτόχρονα θα καλέσουν «συμμάχους» να βοηθήσουν στρατιωτικά στην αποκατάσταση της τάξης.
8.       Το κατοχικό καθεστώς προετοιμάζεται για τη σύγκρουση την οποία επιδιώκει, με τους δικούς του όρους, με τη μορφή μιας ανοργάνωτης και άτακτης κοινωνικής έκρηξης που θα καταπνιγεί από πρωτοφανή καταστολή με την συνεπικουρία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Για να το πετύχουν αυτό:
Πρώτος τους στόχος είναι η πλήρης διάλυση του ιστού της ελληνικής κοινωνίας.
Δεύτερος είναι η διάλυση μέχρι και της τελευταίας μονάδας των ενόπλων δυνάμεων.
Τρίτος είναι να διαμορφώσουν το ΜΠΛΟΚ των πολιτικών δυνάμεων, του λεγόμενου συνταγματικού τόξου, που ορκίζονται πίστη στο υπάρχον «κοινοβουλευτικό» ευρωπαϊκό πλαίσιο.
9.       Έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, που περιγράφεται παραπάνω, τίθεται το θέμα της τακτικής που πρέπει να ακολουθήσει το Μέτωπο, ο λαός και το λαϊκό κίνημα γενικότερα.
Το πιο σημαντικό είναι, κατά πρώτον, να δράσουμε για την αποδυνάμωση και τελικά τη συντριβή του παραπάνω «συνταγματικού τόξου».
Δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους πολιτική συνεργασία με κανένα κόμμα ή πολιτική δύναμη που δεν αποδέχεται το στόχο της πλήρους ανατροπής του κατοχικού πολιτικού συστήματος  και την συγκρότηση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης. Στόχος που μπορεί να κατακτηθεί μόνο μέσα από μια  Πολιτική Απεργία Διαρκείας του ίδιου του λαού. Αυτή είναι, στις σημερινές συνθήκες, η κόκκινη γραμμή για μας.
10.  Η πολιτική μας τακτική είναι να προετοιμαστούν οι συνθήκες για Γενική Πολιτική Απεργία και τις τυχόν εκλογές οφείλουμε να τις εντάξουμε σε αυτή την λογική. Επιμένουμε στη μόνη ενότητα, που μπορεί να κατακτηθεί σήμερα, την ενότητα από τα κάτω, χωρίς κανένα αποκλεισμό, χωρίς καμιά διάκριση, αρκεί να δομείται πάνω σε κοινά λαϊκά αιτήματα και δράσεις.
Σήμερα δεν υπάρχουν κομματικά στεγανά στη ελληνική κοινωνία, ούτε διαχωρίζεται ο λαός από κομματικά τείχη. Στόχος μας, να διαλύσουμε τους υπάρχοντες κομματικούς μηχανισμούς και να μην υποχωρήσουμε στην λογική κανενός μηχανισμού, προστατεύοντας τις λαϊκές πρωτοβουλίες από τα καπελώματα.
11. Τη στιγμή που, με κάθε μήνα που περνάει, ένα επιπλέον 10% του ελληνικού πληθυσμού  καταλήγει κάτω από το όριο της φτώχιας, στην εξάρτηση από το συσσίτιο και τη φιλανθρωπία, αποκτώντας συνείδηση επαίτη, τα πολιτικά κόμματα, έχοντας χάσει τον ορίζοντα του εθνικού και λαϊκού συμφέροντος, έχουν χάσει και τον ορίζοντα των διεθνών εξελίξεων. Αναπαράγουν τους κεντρικούς τίτλους των ειδησεογραφικών πρακτορείων και παπαγαλίζουν την κυρίαρχη προβληματική, που έρχεται, κυρίως, από το εξωτερικό.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης πολιτεύονται στα τυφλά, ακολουθώντας απλά τις συνέπειες των πολιτικών που εφαρμόζονται. Κάνουν πολιτική διαχείρισης των συνεπειών της χρεοκρατίας, χωρίς καν να επεμβαίνουν για να ανοίξουν μέτωπα εναντίον των όρων που αναπαράγουν τη σημερινή κατάσταση.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όσο αναπτύσσεται το λαϊκό κίνημα από τα κάτω, με την αυτοοργάνωση του κόσμου, τόσο η διάλυση και η αποσάθρωση των κομμάτων αυτών θα γιγαντώνεται και θα διευρύνεται. Μπορούμε να εικάσουμε ότι το κομματικό σύστημα θα καταρρεύσει πλήρως πριν καν προλάβουν να εκτονώσουν την κοινωνική οργή με εκλογές.
12.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε κωλοτούμπα πριν ακόμα πάρει την εξουσία. Ήδη άρχισε το ξήλωμα και ο  κόσμος που τους ψήφισε δε νιώθει καμιά υποχρέωση να τους ξαναψηφίσει.
Δεν είναι μόνο ότι ασκεί πολιτική τύπου Ζάππειο 1 και Ζάππειο 2 (του Σαμαρά όταν ήταν αντιπολίτευση), αλλά προσχώρησε, ανοιχτά πλέον, στο αμερικανικό στρατόπεδο. Μετατράπηκε σε κόμμα των Αμερικανών, υιοθετώντας βασικές στρατηγικές επιλογές της Ουάσινγκτον για την Ευρώπη, όπως: α) την πρόταση για νέο σχέδιο Μάρσαλ – κάτι που πρότεινε πρώτος ο Μπρεζίνσκι, το 2009 για την Ευρώπη, και το χρυσοπλήρωσε ο αρχιτοκογλύφος Σόρος – και β) τη θέση για Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη, για το χρέος, με ρυθμιστικό παράγοντα τους Αμερικανούς -  στρατηγική επιλογή που διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Μπερνάγκι, ήδη από το 2010 για την Ευρώπη.
13.  Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ βρίσκονται κι αυτοί σε κατάσταση κατάρρευσης. Από τη μια υπάρχει ένας ριζοσπαστικοποιημένος κόσμος, απ` τα κάτω, που εγκλωβίστηκε στη λογική της κοινοβουλευτικής λύσης, αλλά, την ίδια στιγμή, η κορυφή του κόμματος έχει μάθει να αναπαράγεται με τους ίδιους όρους και κανόνες που αναπαράγεται το επίσημο πολιτικό σύστημα, το οποίο έχει αποδεχθεί την λογική της κατοχής. Είναι ένα κόμμα στο οποίο παρατηρείται το πρωτοφανές να έχει βουλευτές που συντάσσονται με τη λογική της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και ψηφίζουν υπέρ της δημιουργίας ΕΟΖ και του ξεπουλήματος ελληνικών νησίδων, την ίδια στιγμή που ψηφοφόροι και οπαδοί τους  - πρώην ή νυν – συμπαρατάσσονται και παλεύουν μαζί μας στον αγώνα εναντίον τέτοιων λογικών και αποφάσεων.
Το κόμμα των ΑΝ.ΕΛ. είναι ένα κόμμα προσωποπαγές, που ο αρχηγός του έχει μάθει να επιβιώνει δια του παλαιοκομματισμού, την τακτική της φαυλοκρατίας, της εναλλαγής στην εξουσία και, ταυτόχρονα, κάτω από τα φτερά ξένης δύναμης και ξένων πρεσβειών. Εξ ου και το γεγονός της στροφής του αρχηγού του προς το δολάριο.
14.  Το ΚΚΕ πνέει τα λοίσθια. Είναι ένα κόμμα ερείπιο που δεν κατόρθωσε να σταθεί στα πόδια του και τώρα βρίσκεται μπροστά στην πιο ταπεινωτική κατάσταση που έχει βρεθεί ποτέ, πολιτικό κόμμα αντίστοιχης ιδεολογίας και πρακτικής. Διαλύεται στα εξ ων συνετέθη. Έχει υιοθετήσει ανοιχτά την ταξική λογική του περιθωρίου. Στόχος του ο καπιταλισμός γενικά, μακριά από το εθνικό καθήκον, το πατριωτικό καθήκον απ` τη σκοπιά του λαού ή των ασθενέστερων στρωμάτων.
        Η πρόσφατη εκλογή του νέου γραμματέα δείχνει ότι η κομματική ηγεσία αγνόησε την πίεση της βάσης για διεύρυνση της επιρροής του κόμματος και ενωτικές πρωτοβουλίες και προτίμησε την επιλογή του δοκιμασμένου κομματικού στελέχους. Η προτίμηση αυτή δείχνει ότι το ΚΚΕ αντλεί κυρίως δυνάμεις από μεσαία στρώματα που έχουν χάσει τον δυναμισμό τους κι ενώ χρησιμοποιεί μια βερμπαλιστική επαναστατική γλώσσα, στην πράξη δεν έχει καν ανατρεπτική πολιτική τακτική.
15. Το ΕΠΑΜ, όπως έχουμε πει από την Ιδρυτική μας Διακήρυξη, είναι Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο και άρα αυτό δείχνει τη φιλοσοφία μας: να παίξουμε καταλυτικό ρόλο στην οργάνωση του λαού, γιατί μόνο αυτός μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Όχι εμείς αντ’ αυτού. Βασική μας δουλειά είναι να τον βοηθήσουμε να κατανοήσει, να αφυπνιστεί, να οργανωθεί και να έχει τη δυνατότητα να ξεκαθαρίσει τους ανοιχτούς ιστορικούς του λογαριασμούς με αυτό το καθεστώς, που βιώνει από την εποχή της Βαυαροκρατίας σε διάφορες παραλλαγές.
Αυτή είναι η θεμελιώδης ειδοποιός διαφορά του ΕΠΑΜ από τα άλλα πολιτικά και κοινωνικά σχήματα που δρούν αυτή την εποχή. Αυτό προκαθορίζει και την τακτική μας. Ο στρατηγικός μας στόχος της ανατροπής των προδοτών και της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης είναι ένας βαθειά πατριωτικός στόχος.
16. Το πολιτικό σχέδιο του ΕΠΑΜ έχει ως κεντρικό πολιτικό στόχο τη δημιουργία προϋποθέσεων Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας. Άλλη λύση δεν μπορεί να υπάρξει.
Κάθε ενέργεια, κάθε πρωτοβουλία, κάθε δράση, κάθε απόφαση του Μετώπου, των πυρήνων του και των μελών του πρέπει να υπηρετεί αυτόν τον κεντρικό πολιτικό στόχο.
Δε βάζουμε νερό στο κρασί μας και δεν μπαίνουμε σε καμιά διαδικασία συνδιαλλαγής,  με οποιονδήποτε, με σκοπό να κερδίσουμε κάποιο χώρο στο κοινοβουλευτικό πεδίο, δημιουργώντας προϋποθέσεις ήττας για το λαό.
Η Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας δεν είναι σύνθεση και αποκορύφωση συνδικαλιστικών απεργιών. Είναι παλλαϊκή αντίσταση μικρομεσαίων, αγροτών, εργατών, φοιτητών, που ξεκινάει από το πιο απλό : την παλλαϊκή παύση πληρωμών προς το κράτος. Ο στόχος είναι ένας, συγκεκριμένος και μονοσήμαντος : «Να φύγουν όλοι, και ο λαός να αναλάβει την εξουσία». Ακόμα και η συμμετοχή του Μετώπου σε εκλογές, έχει αυτό και μόνο το στόχο. Κανέναν άλλο.
Η δράση των μελών του ΕΠΑΜ πρέπει να είναι δράση από τα κάτω, και οι πυρήνες να βρίσκονται σε αμφίδρομη σχέση με την γειτονιά. Δεν μπαίνουμε σε διαβούλια κορυφής. Συνεργασία θα υπάρξει μόνο με κείνους, με τους οποίους συγχρωτιζόμαστε στο πεζοδρόμιο. Δε θα βάλουμε πλάτη στον οποιονδήποτε για να πάρει εύσημα αντιμνημονιακού, ή, αξιοποιώντας τη δική μας επίπονη δουλειά μέσα στον κόσμο, να μπορεί να παίξει το δικό του παιγνίδι.
17. Το ΕΠΑΜ δεν είναι ελιτίστικη οργάνωση. Δεν αναφέρεται μόνο σε επαγγελματίες ή όσους θεωρούν ότι είναι επαγγελματίες επαναστάτες. Είναι οργάνωση του απλού κόσμου, του μεροκαματιάρη που καταλαβαίνει ότι αν δεν πάρει την υπόθεση στα χέρια του, δεν υπάρχει ζωή γι` αυτόν. Είναι οργάνωση που θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει τις αναστολές και τους φόβους του και να επιτελέσει το κοινωνικό του έργο, το ιστορικό του καθήκον.
Το ΕΠΑΜ δεν είναι ακτιβίστικη οργάνωση, έστω κι αν δρα ορισμένες φορές ακτιβίστικα. Είναι μαζική παλλαϊκή οργάνωση. Ανοίγει τις πόρτες του σε όλους τους αγωνιστές, ανεξάρτητα του από πού προέρχονται ή πώς σκέφτονται, ή ποια είναι η ιδεολογική τους ταυτότητα, ή σε ποιο θεό πιστεύουν.
Όποιος θεωρεί τον εαυτό του αρκούντως πατριώτη και δημοκράτη, ικανό να κατεβάσει το «εγώ» του στο επίπεδο του «εμείς» και να δράσει συλλογικά ενάντια στον κατακτητή και στη βάση των προταγμάτων του Μετώπου, τότε, αυτός, έχει θέση στο Μέτωπο και ρόλο σημαντικό να παίξει. Γι’ αυτό, είναι σημαντικό να προβάλλουμε συνέχεια τον πατριωτικό μας λόγο, κάτι που μας διαφοροποιεί από τις υπόλοιπες συλλογικότητες.
Το κάθε μέλος του ΕΠΑΜ πρέπει να αποτελεί το στήριγμα του λαού, το φωτεινό παράδειγμα για το πώς πρέπει να αντιδρά το πώς πρέπει να στέκεται ο καθένας από τον κόσμο που έχει λιγοστές ψυχικές αντοχές και σε συνθήκες που τον χτυπούν μαζικά, έτσι ώστε να τον οδηγήσουν στη μαζική μανιοκατάθλιψη. Ο λαϊκός αγωνιστής μετράει τη ζωή του λαού, τη ζωή αυτών που καλεί σε κινητοποίηση, τη ζωή αυτών που πραγματικά συμμετέχουν στον αγώνα, πολύ περισσότερο από τη δική του ζωή.
Είναι πολύ σημαντικό θέμα η προσωπική στάση, ο τρόπος και η συμπεριφορά του ΕΠΑΜίτη, είτε μέσα στο Μέτωπο, είτε ευρύτερα μέσα στην κοινωνία. Η ταυτότητα του αγωνιστή δεν κρίνεται στο διαδίκτυο και στο πληκτρολόγιο, αλλά στο δρόμο και όπου αλλού τον καλεί ο λαός.
Μ` αυτή την έννοια, πιστεύουμε ότι γίνεται κατανοητή η θέση μας ότι οποιοδήποτε μέλος διαχωρίσει τη θέση του από το ΕΠΑΜ και προσεταιριστεί θέσεις  και απόψεις άλλων πολιτικών δυνάμεων, τότε αυτοδίκαια αποκόπτεται από το σώμα του Μετώπου, με αποτέλεσμα, η οποιαδήποτε ‘’μεταμέλειά’’ του - και αίτηση επανένταξής του - να κρίνεται με τη μέγιστη αυστηρότητα και επιφυλακτικότητα από τα μέλη του πυρήνα, στον οποίο ήταν ενταγμένο. Σε τέτοια περίπτωση εντάσσεται ως φίλος και όχι ως τακτικό μέλος, για τουλάχιστον ένα εύλογο διάστημα 6 έως 8 μηνών κατά τη κρίση της ολομέλειας του πυρήνα. Εφ’ όσον κατά το διάστημα αυτό συμμετέχει ενεργά στις εκδηλώσεις του πυρήνα και αποδεικνύει με τη στάση του, ότι όντως θέλει να αγωνιστεί ως μέλος του Μετώπου, χωρίς να δημιουργεί προβλήματα, τότε επανεντάσσεται ως τακτικό μέλος.
Η 4η Τακτική Σύνοδος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ. εκτιμά ότι σήμερα, μετά και τις εξελίξεις στην Κύπρο, σωρεύεται μια κατάσταση εκρηκτική στην ελληνική κοινωνία, στην οποία συμπεριλαμβάνονται και τα εθνικά ζητήματα. Σ’ αυτό το πλαίσιο, δημιουργείται μια δεύτερη ιστορική ευκαιρία μπροστά μας, μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις στις πλατείες, που πρέπει να την  αξιοποιήσουμε.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση, προχωρούμε άμεσα στην συγκρότηση Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας, αποτελούμενη από διακεκριμένους εκπροσώπους που αντιπροσωπεύουν όλα τα σύμβολα του Ελληνικού Έθνους, η οποία θα γίνει βασικός μοχλός στον παλλαϊκό ξεσηκωμό.

Για το Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ. η Πολιτική Γραμματεία

19 Απριλίου 2013

Χαιρετισμός στην κ. Παπαρήγα...

Χαιρετισμός στην κ. Παπαρήγα...

 
Του Δημήτρη Καζάκη, Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ.

Επειδή πολλοί πρώην και νυν σύντροφοι με ρωτούν για το συνέδριο του ΚΚΕ, εγώ απλά θα θυμίσω κάτι που έλεγε ο Λένιν «όταν σε επαινεί ο αντίπαλος, ψάξε να δεις που έχεις κάνεις λάθος»! Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε απλά το κύριο άρθρο της ναυαρχίδας του σύγχρονου δοσιλογισμού Καθημερινής (17/4) με τίτλο «Η κ. Παπαρήγα», όπου αναφέρει: 

«Η κ. Αλέκα Παπαρήγα εκπροσωπεί απόψεις και ιδέες οι οποίες είναι σε πλήρη αντίθεση με τις θεμελιώδεις αρχές της αστικής δημοκρατίας. Ως αρχηγός του ΚΚΕ καθιέρωσε πρακτικές διαμαρτυρίας που έκαναν ζημιά στη χώρα και τις αναπτυξιακές της προοπτικές. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να αναγνωρίσει κανείς το γεγονός πως σε κρίσιμες στιγμές συμπεριφέρθηκε με ψυχραιμία και υπευθυνότητα, είτε στο Κοινοβούλιο είτε στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών. Η κ. Παπαρήγα ανήκει, άλλωστε, σε μία γενιά πολιτικών ηγετών που είχαν ζήσει ιστορικά επεισόδια της σύγχρονης Ελλάδας και αντιλαμβάνονταν πλήρως τους κινδύνους που δημιουργούν οι υπερβολές και οι ακρότητες. Υπ’ αυτήν την έννοια, η αποχώρησή της από την ηγεσία του κόμματός της αφήνει ένα κενό το οποίο θα φανεί στον δημόσιο βίο- παρά το ότι παραμένει μέλος της Βουλής- ο οποίος δεν είναι και ό,τι καλύτερο έχει αναδείξει η σύγχρονη πολιτική ζωή του τόπου…».

Με άλλα λόγια οι απόψεις και οι ιδέες από τις οποίες εμφορείται η κ. Παπαρήγα είναι αντίθετες μεν στο καθεστώς που εκπροσωπεί επάξια ο εκδότης της καλής εφημερίδας, αλλά δεν το απειλούν. Ούτε και οι ενοχλητικές μεν, αλλά ανούσιες πρακτικές που εισήγαγε το ΚΚΕ της Παπαρήγα. Η κ. Παπαρήγα ξέρει πολύ καλά που είναι τα όριά της. Ξέρει πώς να είναι νομοταγής στο καθεστώς και πώς να μην ενδίδει στους "κινδύνους που δημιουργούν οι υπερβολές και οι ακρότητες". Η κ. Παπαρήγα και το κόμμα της αποτελεί ένα από τα βασικά αναχώματα ενάντια στην ύπαρξη ενός νέου ΕΑΜ στις νέες συνθήκες. Καθώς η κ. Παπαρήγα αποσύρεται από το προσκήνιο για το παρασκήνιο της πολιτικής του κόμματός της, ο εκδότης της Καθημερινής δεν μπορεί παρά να της πλέξει το εγκώμιο αυτής της πολιτικής μετενσάρκωσης που τοποθετείται επίσημα κάπου ανάμεσα στον Μιχάλη Τυρίμο και τον Άγι Στίνα. 

Άλλωστε, σ' αντίθεση με τους πολιτικούς προγόνους της στην παλιά ναζιστική κατοχή όπου άλλοι εκτελέστηκαν δικαίως ως πράκτορες του εχθρού και προδότες από τα ανταρτοδικεία της Ελεύθερης Ελλάδας, ενώ άλλοι τρομοκρατημένοι από την άνοδο του λαϊκού κινήματος αντίστασης κρύφτηκαν και δεν μπόρεσαν να βλάψουν το ΕΑΜ - όπως ήθελαν, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της συμφιλίωσης με τον κατακτητή σε "προλεταριακή" βάση - η κ. Παπαρήγα κατόρθωσε να αναρριχηθεί στην ηγεσία του ΚΚΕ σε μια κρίσιμη για το κόμμα φάση και να το μεταλλάξει κατ' εικόνα και ομοίωσή της. Χάρις σ' αυτήν το ΚΚΕ μετατράπηκε στην πιο κρίσιμη περίοδο για τον αγώνα του λαού ενάντια στη νέα κατοχή από κόμμα του παλιού ΕΑΜ, σε κόμμα ανάχωμα για το νέο ΕΑΜ που έχει ανάγκη η Ελλάδα σήμερα, από κόμμα ηρώων του παλιού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, σε κόμμα προδοτών και πρακτόρων του σημερινού κατακτητή, από κόμμα που έτρεμαν οι παλιοί δοσίλογοι και οι ταγματαλήτες σε κόμμα που δοξάζουν οι σύγχρονοι δοσίλογοι και ταγματαλήτες. Άλλωστε δεν υπάρχουν δοσίλογοι, προδότες και ταγματαλήτες σήμερα, μόνο καπιταλισμός. Αυτό δεν μας τσαμπουνάει τρία χρόνια τώρα η κ. Παπαρήγα και το συνάφι της; Ότι δηλαδή έλεγαν και οι διάφοροι Τυρίμοι στην παλιά ναζιστική κατοχή. Πώς λοιπόν να μην της δίνει εύσημα ο εκδότης της ναυαρχίδας του σύγχρονου δοσιλογισμού, της Καθημερινής, που καθόλου τυχαία υπήρξε η ναυαρχίδα και του δοσιλογισμού της παλιάς κατοχής. Πράγματι, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι το ΚΚΕ της κ. Παπαρήγα είναι από τα κόμματα που τόσα πρόσφερε ως σήμερα στην παγίωση του καθεστώτος κατοχής, της αποικιοκρατίας και του ξεπουλήματος της Ελλάδας με την πολιτική που ακολουθεί απαξίωσης κάθε αυθεντικά λαϊκού αγώνα για δημοκρατία και εθνική απελευθέρωση. 

Και το χειρότερο δεν είναι αυτό. Η κ. Παπαρήγα αποσυρώμενη στο βάθος του παρασκηνίου απ' όπου ελπίζει ότι θα κινεί τα νήματα στο κόμμα της, αφήνει στο πόδι της τους "δικούς της" που δεν διαθέτουν ούτε καν το επίπεδο της τραγικά μέτριας ευφυίας της. Κάνει το ίδιο λάθος που κάνουν πάντα οι εκ πεποιθήσεως τύραννοι. Η μανία τους να ελέγχουν τα πάντα και να υποβαθμίζουν τα πάντα κατώτερα του ύψους τους ώστε ακόμη κι αυτοί να φαίνονται μεγάλοι, γεννούν πάντα διαδόχους πολύ πιο ασυνείδητους, πολύ πιο αδίστακτους ακόμη κι από τους ίδιους. Ικανούς μόνο για τα πολύ χειρότερα. Αυτή την διαδοχή ηγεσίας παραδίδει η κ. Παπαρήγα στο κόμμα της. Αυτή θα είναι η αδιαμφισβήτητη κληρονομιά της. 

Κι έχει αλλοτριώσει τόσο πολύ τα πάντα στο κόμμα της, που ακόμη και η αντιπολίτευσή της διακατέχεται από το ίδιο κομματικό σύμπλεγμα. Γι' αυτό και αδυνατεί να κατανοήσει ακόμη κι αυτό το στοιχειώδες, ότι δεν μπορεί να υπάρξει αληθινός κομμουνιστής σήμερα χωρίς να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της δημιουργίας ενός νέου αυθεντικού ΕΑΜ του ίδιου του λαού, δηλαδή με αυθεντικά παλλαϊκά και πατριωτικά χαρακτηριστικά. Μόνο έτσι μπορεί να έχει έστω και την παραμικρή ελπίδα για να αναγεννηθεί ο κομμουνισμός ως κοινωνικό κίνημα. Όλα τα άλλα δεν είναι παρά ανοησίες για περιθωριακούς, παραλλαγές του ίδιου εκτρωματικού φαινομένου που εδώ και δεκαετίες έχει αφοδεύσει μια για πάντα η κοινωνία και η ιστορία.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΠΑΡΑΓΩΓΟΙ και ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΟ

Ακούστε στο συγκεκριμένο ηχητικό απόσπασμα το -πριν απο έναν ολόκληρο σχεδόν χρόνο- σχόλιο του γ.γ. του ΕΠΑΜ Δημήτρη Καζάκη που αφορά το “τι είθισται” σε ό,τι αφορά τις γεωργικές εργασίες και τους απασχολούμενους σε αυτήν, όπου σκιαγραφείται αυτός ο παθολογικός μηχανισμός του “σύγχρονου σκλαβοπάζαρου” από τους μεγαλοπαραγωγούς γεωργικών προϊόντων, πολύ πριν αυτός έλθει στο φως της σημερινής δημοσιότητας.

Σε τηλεφωνική συνομιλία του "αναρχικού τραπεζίτη" Χρίστου Λογαρίδη με τον Δ. Καζάκη, στο Ράδιο χωρίς FM, έγινε αναφορά σε γνωστά παράπονα παραγωγών ότι οι Έλληνες δεν έρχονται να δουλέψουν σε αγροτικές εργασίες.
Μας δίνεται η δυνατότητα τα παράπονα αυτά να τα δούμε από άλλη οπτική γωνία : Υπάρχουν μαρτυρίες από συμπατριώτες μας που έχοντας έλθει σε δεινή οικονομική κατάσταση (μια προοπτική που αγγίζει πλέον όλους μας...) ζήτησαν δουλειά σε αγροτικές εργασίες. Η απάντηση που έλαβαν ήταν αρνητική, μια και όπως διαφαίνεται τελικά, ένα κομμάτι της κοινωνίας μας σκέφτεται ανήθικα και αντεθνικά, όχι μόνο γιατί ιεραρχικά για εκείνους η μεγιστοποίηση του κέρδους είναι υπεράνω πάντων, αλλά και γιατί προκειμένου να επιτύχουν αυτή τη μεγιστοποίηση καταφεύγουν σε πρακτικές επιεικώς άθλιες, με έντονο "άρωμα μαφίας"...
Πρακτικές παγκοσμιοποιημένες,οι οποίες περιγράφονται επαρκώς και από την Naomi Klein στο βιβλίο της "Το Δόγμα του Σοκ".

Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και το παρακάτω άρθρο:

__________________________________________________________________ 

Strawberry fields never

του «Pitsirikos»
Μια ακόμα επίθεση αλλοδαπών σε βάρος Ελλήνων έγινε χτες στην Νέα Μανωλάδα της Ηλείας. Διακόσιοι θρασύτατοι αλλοδαποί από το Μπαγκλαντές -που δούλευαν παράνομα και με το έτσι θέλω στις καλλιέργειες φράουλας- πήγαν και ζήτησαν να πληρωθούν σαν νόμιμοι εργάτες από τους αθώους και αγνούς Έλληνες παραγωγούς από την μαγευτική Ηλεία.
Σε μια προσπάθεια να αμυνθούν απέναντι στους βάρβαρους αλλοδαπούς, τρεις Έλληνες πυροβόλησαν και τραυμάτισαν 25 από αυτούς που μπορεί να είναι και 28 ή 30 αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία πόσοι είναι, αφού είναι κακομοιριασμένοι και συφοριασμένοι από το Μπαγκλαντές και όχι Αμερικανοί από τη Βοστώνη.
Το μεγαλείο και η ευγένεια των τριών Ελλήνων φαίνεται από το γεγονός ότι πυροβόλησαν τους....
άξεστους εργάτες από το Μπαγκλαντές με κυνηγετικές καραμπίνες, ενώ θα μπορούσαν να τους πυροβολήσουν με Καλάσνικοφ και να τους κόψουν στη μέση.
Οι τραυματισμένοι βάρβαροι μεταφέρθηκαν στα κέντρα υγείας και στα νοσοκομεία της περιοχής αλλά, δυστυχώς, δεν ήταν εκεί τα παιδιά της Χρυσής Αυγής να τους πετάξουν έξω, ώστε να μην καταρρεύσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας που έχει οδηγηθεί σε χρεοκοπία εξαιτίας όλων αυτών των τριτοκοσμικών μεταναστών που αναγκάζουν με ύπουλο τρόπο τους Έλληνες να τους πυροβολούν για να μας παίρνουν τις γάζες και τους καθετήρες.
Η Αστυνομία αναζητά τους τρεις δράστες που είναι βέβαιο πως στη δίκη θα έχουν στο πλευρό τους όλους τους κατοίκους της περιοχής -αλλά και την Αστυνομία- γιατί είναι καλά παιδιά, χριστιανοί ορθόδοξοι νοικοκυραίοι που ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία, και δεν θα πυροβολούσαν ποτέ τους βρομερούς και αλλόθρησκους αλλοδαπούς αν αυτοί δεν είχαν το θράσος να ζητούν τα δεδουλευμένα έξι μηνών.
Η είδηση έσκασε σαν βόμβα στη χώρα μας, γιατί κανείς δεν ήξερε πως υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια χιλιάδες αλλοδαποί εργάτες χωρίς χαρτιά που δουλεύουν ανασφάλιστοι σαν δούλοι και οι Έλληνες εργοδότες τους δεν τους πληρώνουν, ή φωνάζουν την ημέρα της πληρωμής τους χρυσαυγίτες για να τους διώξουν ή την Αστυνομία για να τους μαζέψει ως παράνομους μετανάστες.
Βέβαια, η εγκληματική ενέργεια στη Νέα Μανωλάδα θα ξεχαστεί αμέσως επειδή έχουμε το δράμα της Βοστώνης που έχει ωραία τηλεοπτικά πλάνα και συγκινητικές ανθρώπινες ιστορίες με ξανθούς ροδαλούς ανθρώπους από ένα μακρινό τόπο, οι καλοί και οι κακοί είναι όλοι ξένοι, ενώ και η Βοστώνη είναι κάπως πιο όμορφη από τη Νέα Μανωλάδα, αλλά δεν είναι σωστό να κάνω συγκρίσεις και συμψηφισμούς, γιατί μπορεί να με μαλώσει ο Φοίβος- Διαγόρας Πρεσβειοπρακτορίδης που είναι μέγας πνευματικός άνδρας και πληρωνόταν τόσα χρόνια από την Πρεσβεία ή έγραφε διηγήματα με την ευγενική χορηγία της Euroblank αλλά, μετά την χρεοκοπία, έχουν πέσει οι δουλειές και μπορείς να τον νοικιάσεις με την εβδομάδα, ενώ στις επόμενες εκλογές θα είναι υποψήφιος βουλευτής της Αριστεράς.
(Μου έλεγε προχτές μια φίλη να μου φέρει φράουλες. Επέμενε κιόλας. Εγώ, για κάποιο λόγο, δεν ήθελα. Δεν ξαναβάζω φράουλα στο στόμα μου.)
(Πόσα εκατομμύρια τουρίστες περιμένει η κυβέρνηση φέτος; Θα έρθουν όλοι, μην ανησυχείτε. Είναι πολύ της μόδας η φασιστική Ελλάδα -όπως την καταντήσατε- και οι τουρίστες έχουν ξετρελαθεί. Δυο-τρεις Μανωλάδες ακόμα και δεν θα ξέρουμε πού να τους βάλουμε τους τουρίστες.)

16 Απριλίου 2013

Ομιλία του Δημήτρη Καζάκη στο Cass Business School

Ομιλία στο Cass Business School

του Δημήτρη Καζάκη
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Ευθύς εξαρχής θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η κρίση που βιώνει η Ελλάδα, και η οποία την έχει οδηγήσει στην 5η επίσημη χρεοκοπία της ιστορίας της, δεν οφείλεται σ’ ένα σπάταλο κράτος, ούτε είναι ένα απλό δημοσιονομικό πρόβλημα που μπορεί να λυθεί με μέτρα προσαρμογής και δραστικές περικοπές δαπανών. Η Ελλάδα χρεοκόπησε από το δημόσιο χρέος της, αφού πρώτα χρεοκόπησε σαν οικονομία που εδώ και δεκαετίες της επιβάλλεται το γνωστό μοντέλο μιας εξωστρεφούς ανάπτυξης σύμφωνα με τα κερδοσκοπικά βίτσια των διεθνών αγορών κεφαλαίου.
Όσο τις προηγούμενες δεκαετίες στην Ελλάδα επικρατούσε το γνωστό παγκόσμιο δόγμα των ανοιχτών συνόρων και αγορών, αλλά και της απορρύθμισης των πάντων, τόσο πιο παρασιτική γινόταν η οικονομία της με έμφαση σε έναν τριτογενή τομέα συμπληρωματικών και φθηνών υπηρεσιών, τόσο περισσότερο μετατρεπόταν σε έρμαιο των διακυμάνσεων στις διεθνείς αγορές, τόσο περισσότερο έχανε σε παραγωγικότητα και παραγωγή προς όφελος της όλης και μεγαλύτερης εξάρτησής της από το εξωτερικό. Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο. Στην Ελλάδα στήθηκε μια οικονομία που είχε σαν βασικό κριτήριο να εξυπηρετεί τις πιο άνομες και ασυνήθιστες ορέξεις για υψηλή κερδοφορία τόσο από το εσωτερικό, όσο και από το εξωτερικό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα το ποσοστό του ιδιωτικού κέρδους επί της προστιθέμενης....
αξίας της εγχώριας οικονομίας τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης έφτασε στο 59% το 2009. Ποσοστό ρεκόρ σ’ ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς είναι σχεδόν το διπλάσιο από τον μέσο όρο των χωρών μελών της. Για δεκαετίες οι κυβερνήσεις της χώρας και οι προστάτες τους από το εξωτερικό (βλέπε ΟΟΣΑ, ΔΝΤ και Ευρώπη) έκαναν τα αδύνατα, δυνατά για να μετατραπεί σε κυρίαρχο συγκριτικό πλεονέκτημα της ελληνικής οικονομίας η δυνατότητα μεγιστοποίησης του ιδιωτικού κέρδους πέρα από κάθε λογικό και θεμιτό όριο που θέτει εξ αντικειμένου η δυναμικότητα της εγχώριας παραγωγής και της παραγωγικότητας της εργασίας.
Κι έτσι «βούλιαζε» η παραγωγή και η παραγωγικότητα στην Ελλάδα, προκειμένου να διογκωθεί ο παρασιτισμός σ’ όλους τους τομείς και η αγυρτεία με την έκδοση και την εμπορία πιστωτικών προϊόντων, μετοχών και ομολόγων χρέους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το 1992 σε κάθε 100 δολάρια ξένων ιδιωτικών κεφαλαίων που εισέρρεαν ετήσια στην ελληνική οικονομία, τα 59 δολάρια αφορούσαν σε επιχειρηματικές επενδύσεις, τα 31 πήγαιναν για αγορά ακινήτων και μόλις τα 10 στην αγορά χρήματος και τίτλων (μετοχές, ομόλογα, κλπ.). Το 1995, τα 33 δολάρια ήταν επιχειρηματικές επενδύσεις, τα 7 πήγαιναν στην αγορά ακινήτων και τα 60 στην αγορά χρήματος και τίτλων. Λίγο πριν την κρίση αισίως μόλις τα 10 δολάρια αφορούσαν σε επιχειρηματικές επενδύσεις, 1 δολάριο πηγαίνει στην αγορά ακινήτων και τα υπόλοιπα 89 δολάρια πηγαίνουν στην αγορά χρήματος και τίτλων! Αποτέλεσμα ήταν το 63% του συνολικού ιδιωτικού κέρδους που παρήγαγε η οικονομία την τελευταία δεκαετία να είναι τόκοι.
Στήθηκε έτσι μια οικονομία αληθινό Ελντοράντο για όποιον ήθελε να εμπορευθεί χρήμα και να κερδοσκοπήσει μ’ αυτό από το εσωτερικό και από το εξωτερικό. Με το επίσημο κράτος να κάνει τα στραβά μάτια, ή να συμμετέχει ενεργά σ’ όλο αυτό το πανηγύρι με την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος υπέρ μιας οικονομικής και πολιτικής κάστας, η οποία με τις πλάτες των ισχυρών εταίρων της στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, αλλά και των πιο αδίστακτων κερδοσκόπων στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου, έκανε τα πάντα για να εκμαυλίσει τα ήθη της ελληνικής κοινωνίας και να μάθει τον μέσο Έλληνα ότι είναι φυσιολογικό να ζεις με δανεικά, επιδοτήσεις και ρουσφέτια από τα κόμματα εξουσίας.
Αυτή η κατάσταση εκδηλώθηκε πρώτα και κύρια στην τρομακτική διόγκωση του δημόσιου χρέους. Το κράτος φορτωνόταν διαρκώς χρέη προκειμένου να μετατραπεί σε υποχείριο της πολιτικής επιρροής ξένων κέντρων, να εξαγοραστεί το πολιτικό του προσωπικό από ισχυρά οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, να πριμοδοτεί την λεηλασία του δημόσιου χρήματος με κάθε μέσο και τρόπο, να αφήνει την οικονομία και την κοινωνία απροστάτευτη από κάθε ακραία πρακτική ιδιωτικού πλουτισμού. Όσο μεγάλωνε το παραγωγικό έλλειμμα της ελληνικής οικονομίας τόσο εκτινασσόταν ο δανεισμός, τόσο ο ιδιωτικός, όσο και κυρίως ο κρατικός.
Αυτή η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ήταν που προσέλκυσε το ενδιαφέρον των αξιωματούχων της ευρωζώνης και κυρίως της Γερμανίας. Δεν έγινε κανένα λάθος με την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ, ούτε είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη για το ευρώ. Αυτή την Ελλάδα θέλανε για το ευρώ. Την Ελλάδα των ελλειμμάτων και των χρεών που προσέφερε τρομακτικές δυνατότητες κερδοσκοπίας των ευρωπαϊκών τραπεζών και της εξαγωγικής μηχανής των μεγάλων οικονομιών της ευρωζώνης με πρώτη εκείνη της Γερμανίας, η οποία μετέτρεψε την χώρα σε σκουπιδοτενεκέ της βιομηχανίας της και των εταιρειών της με αντάλλαγμα νέα δάνεια.
Η Ελλάδα κατάντησε να εξαρτά την επιβίωσή της χάρις στα νέα δάνεια που μπορούσε να αποσπάσει από την αγορά κεφαλαίου της ευρωζώνης. Στις 31/12/2001 το δημόσιο χρέος που η Ελλάδα διαμορφώθηκε στα 146 δις ευρώ. Την 1/1/2002 η Ελλάδα εντάχθηκε στο ευρώ και έως τις 31/12/2009 το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 152 δις ευρώ. Δηλαδή μέσα σε 7 χρόνια το δημόσιο χρέος της Ελλάδας υπερδιπλασιάστηκε. Πράγμα πρωτοφανές. Αν σκεφτεί κανείς ότι τα τακτικά έσοδα του κράτους το 2009 ήταν γύρω στα 45 δις ευρώ, οι εισαγωγές την ίδια χρονιά ήταν της τάξης των 15 δις ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από υπηρεσίες ήταν σχεδόν 27 δις ευρώ, του τοκοχρεωλύσια πληρώθηκαν ανήλθαν σε πάνω από 109 δις ευρώ!
Υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα ήταν de facto χρεοκοπημένη, είτε έβρισκε δάνεια να δανειστεί, είτε όχι. Οι αγορές κεφαλαίου έκλεισαν για την Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2009 και έτσι εξαναγκάστηκε η ευρωζώνη να επιληφθεί του θέματος από φόβο για τις επιπτώσεις στο ευρώ μιας εξ ανάγκης αθέτησης πληρωμών εκ μέρους της Ελλάδας. Σε συνεργασία με τα δυο κόμματα εναλλαγής στην κυβέρνηση, οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης μεθόδευσαν την πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα το 2009 προκειμένου να αναδειχθεί κυβέρνηση με ικανή κοινοβουλευτική πλειοψηφία προκειμένου η Ελλάδα να τεθεί υπό εκκαθάριση υπέρ των δανειστών της, όπως ακριβώς συμβαίνει με μια επιχείρηση, ή εταιρεία που πτωχεύει.
Το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας μαζί με την ολιγαρχία που διαφεντεύει την χώρα εδώ και δεκαετίες, προκειμένου να γλυτώσει από την οργή του ελληνικού λαού, συμφώνησε στην γενική εκποίηση της χώρας υπό καθεστώς αποικίας με αντάλλαγμα κάποιο μερίδιο από τα λάφυρα που θα αποκόμιζαν οι Ευρωπαίοι δανειστές. Έτσι δέχθηκαν να τεθεί η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός υπό αποικιοκρατική κηδεμονία, υπό καθεστώς κατοχής με σκοπό την γενική εκποίηση της χώρας.
Χάρις στα απανωτά μνημόνια και τις συμβάσεις δανειακής διευκόλυνσης η Ελλάδα κυβερνάται στην πράξη από ξένους επιτρόπους. Είναι βεβαιωμένο ότι όλα τα νομοσχέδια και οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην χώρα δεν συντάσσονται καν από υπηρεσιακούς παράγοντες στα υπουργεία της κυβέρνησης, αλλά από ευρωπαίους επιτρόπους. Τα υπογράφουν χωρίς αντίρρηση οι υπουργοί και κατόπιν πάνε προς έγκριση στην Βουλή. Η ελληνική πολιτεία έχει καταλυθεί πλήρως. Η κυβέρνηση είναι βιτρίνα ξένων δυνάμεων και κατακτητών.
Τα αποτελέσματα της πολιτικής των μνημονίων ήταν από την αρχή καταστροφικά για την χώρα. Από 298 δις ευρώ το δημόσιο χρέος το 2009, ή 127% του ΑΕΠ, πήδηξε στα 328 δις ευρώ το 2010, ή 143% του ΑΕΠ, ενώ το 2011 έφτασε στα 369 δις ευρώ, 71 δις ευρώ παραπάνω χρέος μέσα σε δυο χρόνια, ή στο 178% του ΑΕΠ. Την ίδια περίοδο η ύφεση της ελληνικής οικονομίας κλιμακώθηκε σε πρωτοφανή επίπεδα με την ανεργία και την μαζική εξαθλίωση να καλπάζει, ενώ τα εισοδήματα περικόπηκαν κατά 15% σε σταθερές τιμές.
Μετά την πρώτη καταστροφική επέλαση της τρόικας στην Ελλάδα, αποφασίζεται το δεύτερο εξάμηνο του 2011 ότι χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους και μάλιστα με «κούρεμα» κοντά στο 56%, δεν μπορούσε να αναχαιτισθεί η αλματώδης αύξηση του χρέους. Η αναδιάρθρωση έγινε τον Μάρτιο του 2012, αλλά τα ανταλλάγματα ήταν τέτοια που αντί να μειώσει το χρέος, τελικά το αύξησε κατά 3-5 δις ευρώ. Έτσι, ενώ η αναδιάρθρωση με «κούρεμα» μείωσε την ονομαστική αξία του χρέους κατά 106 δις ευρώ, η Ελλάδα εξαναγκάστηκε να δανειστεί εκ νέου για να διεκπεραιώσει το PSI άλλα 109 δις ευρώ. Το αποτέλεσμα ήταν αύξηση του χρέους, αντί για μείωση. Κι αυτό παράλληλα με το γεγονός ότι η αναδιάρθρωση στοίχισε στους Έλληνες την χρεοκοπία των ασφαλιστικών τους ταμείων, των ταμείων όλων των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπως είναι τα επιμελητήρια, οι επιστημονικοί σύλλογοι, τα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία, οι οργανισμοί, κοκ., αλλά και των μικροομολογιούχων που είχαν τοποθετήσει σε κρατικά ομόλογα τις αποταμιεύσεις τους.
Προκειμένου να μην γίνει φανερό στους Έλληνες πολίτες η απάτη της αναδιάρθρωσης, το Eurogroup αποφάσισε να προχωρήσει σε επαναγορά ελληνικών ομολόγων από την δευτερογενή τον Νοέμβριο του 2012. Η επαναγορά αφορούσε σε 30 δις ευρώ με κόστος 11,7 δις ευρώ που κατέβαλε το EFSF. To ελληνικό κράτος καλείται να καταβάλει αυτά τα 11,7 δις ευρώ εντός του επόμενου διμήνου και δεν τα έχει. Αν συνδυαστεί αυτό μαζί με την συνεχιζόμενη κατάρρευση των δημοσιονομικών του κράτους λόγω αδυναμίας του πληθυσμού να ανταποκριθεί στις φορολογικές του υποχρεώσεις, αλλά και της ύφεσης που υπερβαίνει πια σε ετήσια βάση το 7%, την ανεργία που ξεπερνά επίσημα το 27%, τις επενδύσεις που έχουν πέσει κάτω από το 14% του ΑΕΠ, πρώτη φορά στην μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας, το διαθέσιμο εισόδημα του πληθυσμού που συνεχίζει να καταρρέει πολύ κάτω από το βασικό επίπεδο διαβίωσης και το ιδιωτικό χρέος να καλπάζει μόνο εικόνα κατάρρευσης μπορούν να δώσουν στην ελληνική οικονομία.
Κι αυτή η κατάρρευση είναι σκόπιμη, δόλια, εξεπιτούτου προκειμένου να ξεπουληθεί η χώρα σε τιμές εξευτελιστικές. Να ξεπουληθεί όχι μόνο η δημόσια περιουσία μέσα από ιδιωτικοποιήσεις και εκχωρήσεις, αλλά και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων πολιτών, η οποία σήμερα είναι υποθηκευμένη στο μεγαλύτερο μέρος της όχι μόνο στις τράπεζες, αλλά και στο κράτος για ληξιπρόθεσμες οφειλές της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού λόγω αδυναμίας να ανταποκριθεί στις φορολογικές της υποχρεώσεις.
Το δράμα είναι ότι η τρόικα πιέζει όλο και περισσότερο σ’ αυτόν τον καταστροφικό κατήφορο με τους κυβερνώντες να έχουν παραδοθεί εκ προοιμίου και αμαχητί. Στον βωμό του ευρώ και της ευρωζώνης κινδυνεύει χαθεί μια ολόκληρη χώρα και να εξοντωθεί μαζικά ένας ολόκληρος λαός.
Για εμάς το δίλημμα είναι καθαρό: Είτε συμβιβάζεσαι με την υπάρχουσα κατάσταση και απλά διεκδικείς τρόπους να την διαχειριστείς καλύτερα, είτε την ανατρέπεις. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Όσο περιμένουμε τον από μηχανής Θεό να μας γλυτώσει με κάποιο θαύμα, τόσο θα βιώνουμε την πιο απόλυτη καταστροφή. Ρεαλιστική πρόταση είναι εκείνη που δεν αφήνει εκτεθειμένο τον λαό και την χώρα στις σημερινές απειλές. Δεν επιτρέπει να βυθίζονται άλλο στην απελπισία και την απόγνωση. Αν ο λαός το πάρει απόφαση η ανάκαμψη θα γίνει πολύ γρήγορα και με εντυπωσιακά αποτελέσματα για τα λαϊκά στρώματα από τα πρώτα κιόλας εικοσιτετράωρα. Τι πρέπει να γίνει;
Πρώτο: Να σταματήσουμε να εξαρτιόμαστε από τις δόσεις των δανείων της ευρωζώνης που δίνονται με ρήτρα την καταστροφή και το ξεπούλημα της χώρας. Η άρνηση πληρωμής θα πρέπει να συνοδευτεί με αποκήρυξη του χρέους ως παράνομου και καταχρηστικού με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
Δεύτερο: Να δηλώσουμε την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ και την ευρωζώνη με σκοπό την εισαγωγή εθνικού κρατικού νομίσματος προκειμένου να έχουμε την δυνατότητα και την ελευθερία να ανατάξουμε την οικονομία μας με βάση τα δικά μας μέτρα και σταθμά, με βάση τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και όχι της ευρωπαϊκής τραπεζοκρατίας. Από κει και πέρα, θα χρειαστούμε 6-8 μήνες για να εισαχθεί το νέο εθνικό κρατικό νόμισμα. Αυτό το μεσοδιάστημα μας πρέπει να πάρουμε ορισμένα πολύ άμεσα μέτρα:
1. Την εθνικοποίηση της Τραπέζης της Ελλάδος και των μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών που έχουν τραβήξει την περισσότερη ρευστότητα από το ευρωσύστημα. Γιατί αυτό; Για να αφήσουμε το τραπεζικό σύστημα να χρεοκοπήσει με ασφάλεια για τις καταθέσεις και την οικονομία της χώρας. Με την χρεοκοπία του θα δοθεί η δυνατότητα να ανοικοδομηθεί από μηδενική βάση χωρίς τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει προς το εξωτερικό, αλλά και με την διαγραφή των οφειλών που έχουν προς αυτό τα νοικοκυριά και οι μικρομεσαίοι.
2. Αποκατάσταση των ζημιών σε εισοδήματα που υπέστησαν μισθωτοί και συνταξιούχοι από την απαρχή των μνημονίων με την επιστροφή μισθών και συντάξεων στο επίπεδο προ της 5ης Μαΐου 2010. Αυτό θα γίνει με την χρήση του ηλεκτρονικού λογιστικού χρήματος των υπό δημόσιο έλεγχο τραπεζών με παράλληλη ενίσχυση με επιδοτούμενα δάνεια λειτουργικού κεφαλαίου για τους μικρομεσαίους και επαγγελματίες.
3. Την επιβολή ελέγχου στην κίνηση του κεφαλαίου. Με αυτόν τρόπο θα σταματήσει η αιμορραγία που τυραννά την ελληνική οικονομία και της στερεί τεράστιους χρηματικούς πόρους από το εσωτερικό της. Με τις τράπεζες εθνικοποιημένες θα σταματήσει και το πλυντήριο μαύρου χρήματος για το οποίο φημίζεται διεθνώς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Ο έλεγχος της κίνησης κεφαλαίου γίνεται εύκολα από την στιγμή που ελέγχει κανείς το τραπεζικό σύστημα και έχει να κάνει με την επιλεκτική φορολόγηση των κεφαλαίων που οδεύουν προς το εξωτερικό, ή έρχονται από το εξωτερικό. Αφορολόγητα κέρδη, μερίσματα, τόκοι και επενδύσεις σε τίτλους στο εξωτερικό τέλος. Επίσης όσα κεφάλαια έρχονται από εξωτερικό να κερδοσκοπήσουν με αγορές ακινήτων και περιουσίας θα τους επιβάλλεται υψηλή αποτρεπτική φορολογία, ενώ όσα κεφάλαια κατευθύνονται σε επενδύσεις στην πραγματική οικονομία με όρους νέων θέσεων σταθερής απασχόλησης, ανελαστικών αμοιβών, νέας τεχνολογίας, προστιθέμενης αξίας στην παραγωγή, κοκ, τότε η μεταχείρισή τους πρέπει να είναι ευνοϊκή.
4. Ρητή απαγόρευση όλων των απολύσεων, όπως και η προσφυγή σε καθεστώς πτώχευσης στον ιδιωτικό τομέα. Αν πρόκειται για μικρή επιχείρηση, ελεύθερο επαγγελματία, ή ατομικό παραγωγό, το κράτος θα φροντίσει να μην κλείσει, να μην πτωχεύσει με απευθείας ενίσχυση μέσω εγγυήσεων, ή επιδοτούμενων δανείων. Αν πρόκειται για μεγάλη επιχείρηση και κυρίως για πολυεθνική, τότε θα δίνεται η δυνατότητα να την διαχειριστούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με υποστήριξη του κράτους. Ταυτόχρονα θα επιβληθούν ανελαστικά εργασιακά δικαιώματα έτσι ώστε να αναχαιτιστεί η ανεργία, ιδίως των νέων.
5. Άμεση παρέμβαση στο εξωτερικό ισοζύγιο της χώρας για προϊόντα και υπηρεσίες. Μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση της οικονομίας και να πάρει μπρος η παραγωγική μηχανή με υποκατάσταση εισαγωγών με εσωτερική παραγωγή, το κράτος θα εξασφαλίσει τον δραστικό περιορισμό όσων εισαγωγών δεν είναι απολύτως αναγκαίες για την εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας και τις ανάγκες της κοινωνίας. Θα επιβάλλει επίσης ένα επιλεκτικό ανταγωνιστικό προστατευτισμό που θα βασίζεται στην απαγόρευση οποιασδήποτε εισαγωγής πριν εξαντληθεί η εσωτερική παραγωγή, ενώ κατόπιν το προϊόν που θα εισάγεται θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ίδιας ποιότητας και παραγωγικής αξίας με το αντίστοιχο προϊόν εσωτερικής παραγωγής. Μόνο έτσι μπορείς να έχεις ανταγωνισμό με ισότιμους όρους.
6. Το βασικό μας μέλημα κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου είναι να διατηρήσουμε την κυκλοφορία του χαρτονομίσματος εντός της ελληνικής οικονομίας, η οποία σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα ανέρχεται σε 26 δις ευρώ. Για τον λόγο αυτό θα τεθεί εν ισχύ ένα καθεστώς ελέγχου της κίνησης κεφαλαίου που θα απαγορεύει την εξαγωγή χαρτονομίσματος και θα φορολογεί με πολύ υψηλό ποσοστό τις κινήσεις κεφαλαίου προς το εξωτερικό, ειδικά τις τοποθετήσεις σε μετοχές και χρεόγραφα του εξωτερικού. Ταυτόχρονα θα επιτρέψουμε την εισροή μετρητού από το εξωτερικό υπό καθεστώς ελέγχου της τοποθέτησής του, δηλαδή ελέγχου του που πάει και πώς τοποθετείται στην ελληνική οικονομία προκειμένου να προληφθεί οποιαδήποτε μορφή κερδοσκοπίας. Οι καταθέσεις στις εγχώριες τράπεζες δεν θα δεσμευτούν, ούτε θα τεθεί πλαφόν στην κίνησή τους, αλλά θα απαγορευτεί μέχρι την έκδοση εθνικού κρατικού νομίσματος η ανάληψη μετρητού. Η ελεύθερη κίνηση των καταθετικών λογαριασμών θα μπορεί να γίνει με χρεωστικές κάρτες συναλλαγής (σαν τις κάρτες ΑΤΜ), τις οποίες θα είναι υποχρεωμένοι όλοι να τις δέχονται για την διευκόλυνση των συναλλαγών στην οικονομία χωρίς την χρήση φυσικού χρήματος. Το μέτρο αυτό επιβάλλεται από την ανάγκη να αποσυρθεί ένα σημαντικό ποσό μετρητού, χαρτονομισμάτων του ευρώ, γύρω στα 10 δις ευρώ, προκειμένου να μετατραπούν σε συναλλαγματικό απόθεμα της εθνικοποιημένης Τράπεζας της Ελλάδας. Με το συναλλαγματικό αυτό απόθεμα θα μπορέσουμε να καλύψουμε το εξωτερικό έλλειμμα εμπορευμάτων και υπηρεσιών.
Θα πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη μας ότι οι τράπεζες δεν θα έχουν ούτε τον χαρακτήρα, ούτε την μορφή την σημερινή. Θα έχουν τεθεί υπό δημόσιο έλεγχο και εκκαθάριση προκειμένου να ανακαλύψουμε που πήγαν τα εκατοντάδες δις ευρώ των ενεργητικών τους, ποιος επωφελήθηκε απ’ αυτά και ποιος πρέπει να καθίσει στο σκαμνί για απιστία και ληστρική συμπεριφορά. Με τον τρόπο αυτό θα μας δοθεί η δυνατότητα να ανοικοδομήσουμε το τραπεζικό σύστημα υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο, με απόλυτη διαφάνεια συναλλαγών, από μηδενικής βάσης σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες μιας ανάπτυξης προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Έτσι θα μας δοθεί από την πρώτη στιγμή να ξεμπερδέψουμε με τα ιδιωτικά χρέη, σβήνοντας πρώτα και κύρια εκείνα που τα νοικοκυριά και οι μικρομεσαίοι αδυνατούν να εξυπηρετήσουν, αλλά και να προετοιμάσουμε την ομαλή μετάβαση στο εθνικό κρατικό νόμισμα όταν θα είμαστε έτοιμοι. Η μετάβαση αυτή θα γίνει με τους ίδιους όρους που έγινε και η μετάβαση από δραχμή σε ευρώ.
Φυσικά το κλειδί για όλα αυτά είναι η γρήγορη επανεκκίνηση της ελληνικής παραγωγής και των επενδύσεων. Αυτό μπορεί να γίνει, αφενός, με τη διάθεση ανοιχτών πιστώσεων για όσους ασχολούνται ή θέλουν να επενδύσουν στην παραγωγή με κριτήριο την προστιθέμενη αξία και τις θέσεις σταθερής απασχόλησης που παράγουν και, αφετέρου, ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων στις παραγωγικές υποδομές της ελληνικής οικονομίας απαλλαγμένο από ημέτερους και μεγαλοκαρχαρίες. Όλα αυτά θα δώσουν μια απότομη ανοδική ώθηση στην οικονομία, τέτοια που όταν το εθνικό νόμισμα τελικά εισαχθεί να σταθεροποιηθεί και να αποκτήσει ισοτιμία χωρίς μεγάλες αναταράξεις.
Φυσικά, όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν αν ο ελληνικός λαός δεν κατακτήσει την δημοκρατία, αν δεν ξεφορτωθεί πρώτα το απόλυτα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης που τον έφερε σ’ αυτήν την κατάντια και τον έχει παραδώσει σιδηροδέσμιο στις αγορές για να του γδάρουν το τομάρι. Δημοκρατία που προϋποθέτει εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία με τον λαό αφέντη στον τόπο του και όχι δούλο δανειστών και εξαγορασμένων πολιτικών.
Λονδίνο, 11/4/2013

Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ

Ανακοίνωση για το 2ο Συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ.




 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου που συνήλθε στην 4η τακτική του Σύνοδο στις 30 και 31 Μαρτίου 2013, αποφάσισε, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες καταστατικές διαδικασίες, τη σύγκληση του 2ου τακτικού Συνεδρίου του Μετώπου στην Αθήνα το τριήμερο από την 31η Μαΐου έως και την 2α Ιουνίου του 2013.

Καλούμε όλα τα μέλη και τους φίλους του Ε.Πα.Μ. να συμμετάσχουν ενεργά στον προσυνεδριακό διάλογο, που ήδη έχει ξεκινήσει, με την κριτική, τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις τους, καθιστώντας το 2ο Συνέδριό μας, σταθμό στην αγωνιστική μας πορεία, που ακολουθούμε απαρέγκλιτα, εδώ και δύο χρόνια, για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Κοινωνική Απελευθέρωση. Καλούμε όλες τις οργανώσεις του Μετώπου να εντείνουν τις προσπάθειές τους, εντάσσοντας ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας, στον προβληματισμό για μια διαφορετική προοπτική για τη χώρα και το Λαό. Να εντείνουν τον αγώνα για Ελευθερία και Δημοκρατία, και να μεταφέρουν παντού το μήνυμα της Αντίστασης, της Ανατροπής και της τελικής Νίκης.


Αθήνα 14 Απριλίου 2013

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Ανακοίνωση της Ένωσης Πολιτών Σκύρου για τις ανεμογεννήτριες στο νησί



                                                                                                       
                                               
Για  τη  προστασία  του  περιβάλλοντος

                                       ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ

Αγαπητοί  συμπατριώτες,  αγαπητοί  πατριώτες,  φίλες  και  φίλοι  της  Σκύρου,

    Σαν να μην έφτανε ο εφιάλτης του σχεδίου εγκατάστασης των ανεμογεννητριών των καλογέρων στο Βουνό, νέες απειλές εμφανίζονται πάνω από τη Σκύρο : 
    # Offshore εταιρία με έδρα τη Κύπρο, με μηδαμινό μετοχικό κεφάλαιο, που δηλώνει όμως ότι θα δανειοδοτηθεί από την γερμανική τράπεζα KfW ,  ζητά και παίρνει άδεια παραγωγής από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) για την εγκατάσταση 33 ανεμογεννητριών σε 4 νησίδες της Σκύρου (Σαρακήνικο, Πλατειά, Μπαλάξα και Ρήνεια).  Έτσι, μαζί με τις α/γ των καλογέρων, ο συνολικός αριθμός των α/γ που σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν στο νησί μας ανεβαίνει στις 144,  με συνολική ισχύ 432 MW
    #  Ύστερα από απαίτηση των τοκογλύφων-δανειστών της χώρας, το λιμάνι της Λιναριάς –μαζί με άλλα 28- εντάχθηκε στο Ταμείο Ξεπουλήματος της Περιουσίας του Δημοσίου, το  γνωστό ΤΑΙΠΕΔ  .


    ΕΤΣΙ  ΘΕΛΟΥΝ  ΝΑ  ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ  ΤΟ  ΝΗΣΙ  ΜΑΣ !!
   Κι ενώ ορισμένοι αναρωτιούνται με έκπληξη, πώς είναι δυνατόν να γίνεται το νησί μας στόχος τόσων ετερόκλητων κερδοσκοπικών συμφερόντων, όλο και πιο πολλοί  συνειδητοποιούν, μέσα από την προσωπική τους εμπειρία και τα καθημερινά τους βιώματα,  ότι όλα τούτα που γίνονται δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εφαρμογή ενός καλά οργανωμένου σχεδίου καταστροφής που εκτελείται με συνέπεια από τη Κρήτη μέχρι τη Κέρκυρα, από τον Έβρο, στις Σκουριές της Χαλκιδικής και μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο.   Με τη πατρίδα μας, εγκλωβισμένη στη μέγγενη των μνημονίων και των  δανειακών  συμβάσεων,  να μετατρέπεται  σε αποικία και  προτεκτοράτο των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ…  Με τον ελληνικό λαό εξουθενωμένο από τα άγρια μέτρα που παίρνει μια κυβέρνηση-μαριονέτα, που εκτελεί χωρίς αντιρρήσεις τις εντολές των Γερμανών επικυρίαρχων…  Συντελείται παράλληλα κι ένα άλλο μεγάλο έγκλημα, που αποτελούσε εξαρχής και την βασική επιδίωξη των κυρίαρχων οργάνων του ευρωσυστήματος :

   Αυτό της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, δηλ. της συλλογικής ιδιοκτησίας του ελληνικού λαού, που εκπροσωπείται από το κράτος.  Γη, ήλιος, αέρας, νερό, ενέργεια, βουνοκορφές, νησιά, δημόσιες επιχειρήσεις, ορυκτός πλούτος, δημόσια ακίνητα, όλα έχουν βγεί στο σφυρί, για να αποπληρώσουμε ένα παράνομο και καταχρηστικό δημόσιο χρέος, που έχει πληρωθεί  στο δεκαπλάσιο από τον ελληνικό λαό κατά το παρελθόν, με πολύ αίμα και μεγάλη φτώχεια.

    Και παρ’ όλο που έχει επισημανθεί  από όλους τους φορείς του νησιού, από αντίστοιχους άλλων νησιών της χώρας μας, αλλά και από επιστήμονες και επιστημονικές οργανώσεις :
    Ότι τα τεράστια αυτά έργα   είναι ασύμβατα με το μικρό μέγεθος της Σκύρου και την κλίμακα του νησιωτικού τοπίου.  Αντιτίθενται και παραβιάζουν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο (Ν. 3827/2010), ως προς την οποία η Ελλάδα έχει δεσμευτεί με την υπογραφή της.
    Ότι τα έργα αυτά θα «κόψουν» τη Σκύρο σε δύο κομμάτια. Το νότιο τμήμα της θα παραδοθεί στη κερδοσκοπική μανία των όποιων «επενδυτών», που αποτελεί και το μοναδικό κίνητρο της επένδυσης.  Ενώ στο εναπομένον «ελεύθερο» βόρειο τμήμα θα «στριμωχτούν» όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες των Σκυριανών.
    Ότι, στη πραγματικότητα η μισή Σκύρος θα μπεί σε ένα ιδιόμορφο καθεστώς νέας κατοχής, για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα ξένα προς τις ανάγκες και τις αναπτυξιακές προοπτικές της σκυριανής κοινωνίας.
    Ότι παραδοσιακές ασχολίες των Σκυριανών, όπως η κτηνοτροφία και η μελισσοκομία, θα εξοριστούν από την περιοχή του Βουνού και των νησιών, προκαλώντας σημαντική απώλεια εισοδήματος στους παραγωγούς.
    Ότι η αλλοίωση του φυσικού τοπίου και η ισοπέδωση του Βουνού και των νησιών προκειμένου να εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες, θα υποβαθμίσει κατακόρυφα την τουριστική αξία της Σκύρου.  Κι έτσι όπως, στις σημερινές συνθήκες κατάρρευσης της οικονομίας της χώρας, ολοένα και περισσότεροι Σκυριανοί ασχολούνται άμεσα ή έμμεσα με τον τουρισμό,  η  σοβαρή  μείωση  της  τουριστικής  κίνησης  θα βάλει  φρένο στην ανάπτυξη του νησιού μας και  θα έχει ως συνέπεια την κατακρήμνιση των εισοδημάτων μας,  το κλείσιμο επιχειρήσεων και την  σημαντική αύξηση της ανεργίας.
    Ότι τέλος, τα έργα αυτά -που μας επιβάλλονται άνωθεν και χωρίς τη συγκατάθεση  μας- χωροθετούνται εξ ολοκλήρου σε προστατευόμενες από Ευρωπαϊκές Συμβάσεις και Οδηγίες περιοχές. Λόγω δε της μοναδικής βιοποικιλότητας τους και της συγκέντρωσης εκεί σπάνιων ειδών της χλωρίδας και της πανίδας, μια τέτοια τερατώδης παρέμβαση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μη αναστρέψιμη καταστροφή, κατάρρευση της περιοχής ΝΑΤΟΥΡΑ, που θα σημαδέψει μόνιμα και ανεξίτηλα το ζοφερό πλέον «μέλλον» του νησιού…
    …Κι ενώ όλα αυτά έχουν επισημανθεί προς τα αρμόδια υπουργεία, με δεκάδες έγγραφα και επιστημονικές μελέτες, η κυβέρνηση, με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι των  τοκογλύφων-δανειστών, συνεχίζει απτόητη να εφαρμόζει την ίδια πολιτική. Τεμαχίζει τη χώρα σε οικόπεδα και την πουλάει  αντί πινακίου φακής
    Γι’ αυτό άλλωστε η κυβέρνηση αδιαφορεί για την εναλλακτική πρόταση αξιοποίησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο νησί μας, που έχουν υποβάλλει ο Δήμος Σκύρου και οι Φορείς του νησιού.  Η πρόταση αυτή έχει ως βάση το Φράγμα που κατασκευάζεται για την αξιοποίηση κατά προτεραιότητα της υδροηλεκτρικής ενέργειας, είναι προσαρμοσμένη στη μικρή κλίμακα του νησιού μας  και χωρίς να χρειαστεί να καταστρέψουμε το περιβάλλον και το νησιωτικό τοπίο, έχει το εξής σοβαρό πλεονέκτημα :
    Το σύνολο της ωφέλειας που θα παραχθεί, θα μοιράζεται κυρίως ανάμεσα στο Δήμο Σκύρου και στους ντόπιους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας !!

    Συμπατριώτες,  πατριώτες  και  φίλοι,
   
    Διανύουμε τη πιο κρίσιμη περίοδο, από τότε που ξεκίνησε ο μεγάλος αγώνας ενάντια σ’ αυτούς που θέλουν να «καταπιούν» και να ξεπουλήσουν  τη Σκύρο σε ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα.
    Σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, που τα μνημόνια και τα αλλεπάλληλα , παράνομα και αντεθνικά μέτρα που μας επιβάλλουν οι δανειστές,  εξοντώνουν την ελληνική κοινωνία.
    Σ’ αυτή τη δύσκολη «κατοχική» περίοδο που διανύει η χώρα μας, που οι συμβάσεις που υπογράφουν  ξεπουλάνε την πατρίδα μας και το πλούτο της σε ξένες δυνάμεις και συμφέροντα
Έχουμε την ύψιστη υποχρέωση να υπερασπιστούμε το τόπο μας και να αποτρέψουμε την σφετεριστική κατοχή του νησιού μας.
    Είναι ο μοναδικός τρόπος που έχουμε για να κρατήσουμε τη Σκύρο ελεύθερη και  να εξασφαλίσουμε το μέλλον και την ευημερία των  οικογενειών και των παιδιών μας.


  
    Καλούμε λοιπόν,  όλους εκείνους τους πατριώτες που σε δύσκολες ιστορικές συνθήκες δεν το βάζουν κάτω.
    Καλούμε, όλους αυτούς που αγαπούν τη Σκύρο, τη φυσική της ομορφιά και την ιστορία της και που δεν πρόκειται να κάνουν τη χάρη στα ξένα αρπαχτικά που επιδιώκουν να διαμελίσουν το νησί μας.
    Καλούμε,  όλους αυτούς που ξέρουν να τιμούν και να σέβονται την ιστορία των ανθρώπων που με βάσανα και κόπους δημιούργησαν αυτό που αντιπροσωπεύει σήμερα η Σκύρος στη συνείδηση του καθενός από μας.
    Καλούμε, όλους  εκείνους που ξέρουν να κερδίζουν το σήμερα και να κατακτούν  το αύριο με τη δουλειά τους, το μόχθο τους και τον αγώνα τους, γιατί μόνο αυτοί γνωρίζουν πώς να κερδίζουν τα δικαιώματα τα δικά τους, της οικογένειας τους, της γενιάς τους και των παιδιών τους.
    Καλούμε δηλαδή,  το σκυριανό λαό, τους φορείς και τους  φίλους του νησιού …
    ΝΑ  ΔΩΣΟΥΜΕ  ΤΗ  ΤΕΛΙΚΗ  ΜΑΧΗ  ΚΑΙ  ΝΑ  ΤΗΝ  ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ !
    Έτσι ακριβώς όπως ξεκινήσαμε, σύσσωμος ο σκυριανός λαός,  η Δημοτική Αρχή, φορείς και ενώσεις πανελλαδικής εμβέλειας, φίλοι και φίλες έλληνες και ξένοι της Σκύρου.


                                                                                                                         ΑΠΡΙΛΙΟΣ  2013