27 Ιουλίου 2012

Επιτροπές Αντίστασης, ακλόνητοι, παντού!

 
Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Ένα καυτό καλοκαιρινό πρωϊνό του 490 π.Χ. στον Μαραθώνα, οι Έλληνες έφθασαν στη νίκη απέναντι στους μισθοφόρους της τότε «νεοταξικής» αυτοκρατορίας χάρη σε δύο κύριες αρετές: την γενναιότητα και την ανυποχώρητη στάση τους.
Η μοίρα τους, αν υποχωρούσαν, ήταν η ολοκληρωτική εξαφάνισή τους, κι αυτό το γνώριζαν καλά!
Ένα άλλο καλοκαιρινό πρωϊνό, αυτό της 17ης Ιουνίου του 2012, οι σύγχρονοι Έλληνες ξεκίνησαν, αποφασισμένοι όπως όλα έδειχναν, να αποτελειώσουν τους νέους βάρβαρους επίβουλους που, συνεπικουρούμενοι από τους νέους εφιάλτες, εξυφαίνουν την υποδούλωσή τους. Στον δρόμο, όμως, δείλιασαν και υποχώρησαν και, ενώ έπρεπε να στείλουν σε μονοψήφιο εκλογικό ποσοστό το δωσιλογικό πολιτικό καραγκιοζιλίκι που ρήμαξε την χώρα, του έδωσαν …παράταση ζωής και την δυνατότητα να σχηματίσει την τελευταία κατοχική κοινοβουλευτική κυβέρνηση για μερικούς ακόμα μήνες.
Είναι σχεδόν βέβαιο για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο νέος κυβερνητικός σχηματισμός-Ντε Λα Ρούα είτε θα γκρεμιστεί από έναν οργισμένο λαϊκό ξεσηκωμό ή θα αντικατασταθεί από μια ανοικτά αυταρχική εξουσία.
Οι περισσότερες εκδοχές για το εκλογικό αποτέλεσμα περιστρέφονται γύρω από την παραδοχή ότι «ο φόβος νίκησε την ελπίδα», όπως έγραψε και ο Economist. Εικασίες για «εκλογές της Singular» πλανιούνται επίσης, ανεπιβεβαίωτα, στον ορίζοντα. Σοβαρές, τέλος, ενστάσεις ακούγονται για την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσει ότι η παραμονή στο ευρώ ταυτίζεται με την υποδούλωση των Ελλήνων, την εξαθλίωση της κοινωνίας, την καταστροφή κάθε ίχνους παραγωγικής δυνατότητας και την εγκατάλειψη της χώρας από τις νέες ηλικίες. Ο εγκλωβισμός του στο δίλημμα «μένουμε στο ευρώ ή όχι», με απολογητική στάση, επισκίασε την καταγγελία του μνημονίου και ευνόησε την αντιδραστική, φοβική προπαγάνδα.
Γρήγορα θα φανεί ότι οι ροζ αριστερές πολιτικές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και το καθεστωτικό μόρφωμα της ΔΗΜΑΡ οδηγούν σε αναγκαστική σύμπλευση με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές του μνημονίου και των τοκογλύφων.
Είναι φανερό ότι το σύστημα της χρεοκρατίας επιδιώκει να ανασυγκροτηθεί μέσα από μια αναδιάταξη δυνάμεων, συστρατεύοντας κάθε δωσιλογική και «διεθνιστική» συνιστώσα του και αναθέτοντας την …νόμιμη αντιπολίτευση σε ροζ κινήματα και πολύχρωμες, όσο το δυνατόν ανώδυνες, εξεγέρσεις.
Αυτό, όμως, που έπαιξε τον κύριο λόγο για την στάση του λαού μας στις πρόσφατες εκλογές –και σε όλη την διετή περίοδο των αντιμνημονιακών αγώνων- είναι ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει αυτό που ήξεραν καλά οι αρχαίοι Αθηναίοι. Ότι, δηλαδή, δεν έχουν κανένα περιθώριο να κάνουν βήματα πίσω, να δεχθούν συμβιβασμούς υποχωρώντας σε τερατώδεις εκβιασμούς, όπως αυτοί για το ευρώ, την συντήρηση των ανύπαρκτων πλέον προνομίων τους, την απειλή του διχασμού.
Η νεοταξική πλανητική αυτοκρατορία των επικυρίαρχων τραπεζιτών και πολυεθνικών, όπως διαφαίνεται μέσα από τις διακηρύξεις τους και τις κατά καιρούς «μυστικές» συναντήσεις τους, έχει καταστρώσει σαφές σχέδιο «τελικής λύσης» για κάθε «απείθαρχο» πολίτη και λαό του κόσμου.
Οι Έλληνες δεν έχουν κατανοήσει βαθειά, ίσως μάλιστα δεν τολμούν να συνειδητοποιήσουν τον εφιάλτη, ότι ο βρώμικος πόλεμος που γίνεται εναντίον μας δεν είναι μόνο για τους μισθούς, τις συντάξεις, τις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι για την οριστική μας χειραγώγηση, τον έλεγχο των συνειδήσεων –κρυφά και παντοιοτρόπως-, την οριστική εξαφάνιση κάθε ίχνους ανεξαρτησίας, ιστορίας, πατρίδας. Αν δεν προστρέξουμε σύσσωμοι και αποφασισμένοι σε αυτή την καθοριστική μάχη, όπως οι Αθηναίοι το 490 π.Χ., τότε η χώρα θα βυθιστεί στην τελική παρακμή της και ο ύπουλος πόλεμος φθοράς που γίνεται εναντίον μας για χρόνια θα καταφέρει τα δραματικότερα ιστορικά πλήγματα.
Στο σημείο που έχουμε φτάσει, η μόνη επιλογή ελπίδας για την εθνική μας επιβίωση είναι ο μετωπικός και ξεκάθαρος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, Patria o Muerte, Ελευθερία ή Θάνατος, αυτό που θέσπισαν οι πρόγονοί μας, αυτό που είπε ο Γκεβάρα στην ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη το 1964.
Κι εδώ είναι οι ευθύνες των αληθινά αντιμνημονιακών, αντικατοχικών δυνάμεων από τους αγνούς πατριώτες της λαϊκής δεξιάς, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τις αντισυστημικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, τα νέα κόμματα και κινήματα: ΕΠΑΜ, Σπίθες κ.ά. έως τις πατριωτικές αριστερές και εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις.
Οφείλουν να υπερβούν άμεσα όλες τις γνωστές παθογένειες που κουβαλάμε σαν λαός, αλλά σε μεγάλες ιστορικές καμπές τα καταφέρνουμε να τις ελέγχουμε, τις ιδεολογικές αγκυλώσεις, τις μικροψυχίες, τους αρχηγισμούς, και να συμπτυχθούν το γρηγορότερο σε ένα πανεθνικό απελευθερωτικό μέτωπο. Ένα μέτωπο που δεν θα ψαρεύει στα θολά νερά οπαδούς και ψηφοφόρους, δεν θα στηρίζεται σε προσωποπαγείς επιλογές, αλλά θα ενώσει όλες τις προσωπικότητες που πρωτοστάτησαν στον αντιμνημονιακό αγώνα, τις ιστορικές φυσιογνωμίες που μπήκαν μπροστά, μαζί με τους νέους αγωνιστές που θα αναδειχθούν μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια και τις προϋποθέσεις.
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.) μετά το Σύνταγμα έκανε την πιο σοβαρή και μαζική προσπάθεια για την οικοδόμηση ενός τέτοιου μετώπου, αλλά δεν είχε τον χρόνο, τα μέσα και τις σωστές ευκαιρίες. Έτσι, ο κόσμος στράφηκε προς τις πιο πρόσφορες ευκαιριακές λύσεις, λόγω των διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων.
Το σύστημα μπορεί να νομίζει ότι πήρε μια ανάσα ακόμα αλλά στο χέρι μας είναι να του επιφέρουμε την ασφυξία και να στείλουμε τους ενόχους στην κρεμάλα.
Το πρώτο βήμα είναι η συγκρότηση μαχητικών Επιτροπών Λαϊκής Αντίστασης παντού, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή. Όλες οι παραπάνω δυνάμεις μαζί μπορούν να το καταφέρουν, να λύσουν τα προβλήματα επισιτισμού και αλληλεγγύης που αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο καθημερινά, να ριζοσπαστικοποιήσουν την αντιμνημονιακή πολιτική με καθαρές θέσεις σε κάθε κοινωνικό και εθνικό ζήτημα, να διεκδικήσουν σε μελλοντικές εκλογές την αυτοδυναμία και, το κυριότερο, να είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν μαχητικά την εναντίον μας επιβουλή, αν και όταν αυτή πάρει εκρηκτικά απειλητικές διαστάσεις.
Οι ιμπεριαλιστές και οι τοκογλύφοι θα επιχειρήσουν να επιβάλουν τα σχέδιά τους ακόμα και με μισθοφορικούς στρατούς. Εμείς, ας είμαστε έτοιμοι παντού, αποφασισμένοι και ακλόνητοι, να τους περιμένουμε!

[ ΗΕLLENIC NEXUS τ. 65, Ιουλ. 2012 ]

Σεισάχθεια - Εθνικό Νόμισμα


23 Ιουλίου 2012

Το colpo grosso της συμμορίας του ευρώ...


Απίστευτες και εξαιρετικά επικίνδυνες ανοησίες λέγονται σχετικά με το γενικό ξεπούλημα (αποκρατικοποιήσεις, όπως θέλει να τις ονομάζει η κυβέρνηση) και την μείωση του χρέους. Πρώτος έκανε την αρχή ο περίλαμπρος αυτός νους της οικονομολογικής διαστροφής, κ. Στουρνάρας, που για δυστυχία μας βρέθηκε υπουργός: Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε συγκροτημένες ενέργειες για την προσέλκυση επενδυτών είπε ο κ. Στουρνάρας στις προγραμματικές της κυβέρνησης και τόνισε ότι «στην κατεύθυνση αυτή θα υπάρξουν άμεσα μέτρα αποκατάστασης της εμπιστοσύνης και τόνωσης του επενδυτικού ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα η θεσμοθέτηση της δυνατότητας του ΤΑΙΠΕΔ να δέχεται ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ως τίμημα για τις αποκρατικοποιήσεις».

Όπως διευκρίνιζαν κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών ουσιαστικά θα πρόκειται για ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο καθώς η αγορά ακινήτων του δημοσίου θα γίνεται με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου στην ονομαστική τους αξία και ουσιαστικά το ΤΑΙΠΕΔ θα μπορεί να εξοφλεί δημόσιο χρέος, δεδομένου ότι τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις μειώνουν το χρέος. Το πράγμα είναι απλό: Τα φιλαράκια του κ. Στουρνάρα και οι ληστοσυμμορίτες που βρίσκονται πίσω από την σημερινή κυβέρνηση δεν έχουν παρά να προμηθευτούν ελληνικά ομόλογα από την δευτερογενή αγορά αξίας γύρω στα 20 σεντς στο ευρώ και έπειτα να έρθουν να «αγοράσουν» τα τιμαλφή της δημόσιας περιουσίας στην ονομαστική αξία των ομολόγων. Με άλλα λόγια αγοράζεις ένα χαρτί έναντι 20 ευρώ και το κράτος σου εγγυάται ότι θα το δεχτεί σε αξία 100 ευρώ αν προτίθεσαι να συμμετάσχεις στις αποκρατικοποιήσεις. Μόνο ληστοσυμμορίτης θα μπορούσε να σκεφτεί τέτοια κομπίνα.
Από την άλλη είχαμε τον κ. Ευάγγελο Μυτιληναίο, του γνωστού ομίλου, να προτείνει τα εξής: «Είναι αληθές ότι οι τιμές όλων των assets στην Ελλάδα είναι σοβαρά υποτιμημένες λόγω της κατάστασης. Είναι όμως επίσης αληθές, ότι και οι τιμές τον ομολόγων στη Δευτερογενή Αγορά είναι επίσης σφοδρά υποτιμημένες (15-20c το Ευρώ). Εάν η Ελληνική Κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομικών έπειθαν τον Έλληνα πολίτη, ότι πουλώντας (σε σημερινές τιμές) €20δις Ελληνικών assets και μπορούσαμε με τον τρόπο αυτό να ακυρώσουμε Χρέος €100δις, η ιδέα των ιδιωτικοποιήσεων θα είχε πολύ μεγαλύτερη κοινωνική υποστήριξη. Βεβαίως το εγχείρημα αυτό θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο (εν όψει και της ακύρωσης των €106δις ιδιωτικού χρέους που έχει προηγηθεί από το PSI). Θα πρέπει να ενεργοποιηθεί πολύ αποτελεσματικά ο ΟΔΔΗΧ και με την υποστήριξη της κυβέρνησης να «βρει» και να ακυρώσει €100δις Ελληνικού Χρέους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι οι Ευρωπαίοι (όχι το IMF), υπό αυτές τις συνθήκες, θα αποδέχονταν οπωσδήποτε τα €50δις της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών να κατευθυνθούν κατ’ ευθείαν στο Τραπεζικό Σύστημα και όχι μέσω του Δημόσιου Χρέους. Τέλος σε ένα τέτοιο περιβάλλον συνολικής Ελληνικής «τακτοποίησης», νομίζω και η ECB θα αποδεχόταν το «κούρεμα» και των δικών της Ομολόγων, nominal value €40-45δις συνολικά. Εν κατακλείδι, θα  μπορούσε να ήταν δυνατόν, άμεσες ιδιωτικοποιήσεις €20δις να: 1) σβήσουν χρέος €100δις, 2) να «οδηγήσουν» τα €50δις του κόστους της Τραπεζικής Ανακεφαλαιοποίησης εκτός Δημοσίου Χρέους και 3) να αφαιρέσουν περίπου €25δις από το χρέος μέσω του κουρέματος (και) των Ομολόγων της ECB. Σύνολο μείωσης χρέους €175δις (με τίμημα πώληση κρατικής περιουσίας €20δις).»
Με άλλα λόγια ο καλός επιχειρηματίας μας λέει ότι μπορούμε να μειώσουμε το δημόσιο χρέος – με τόσα πολλά «θα» και «ίσως» που καταντά ανοησία η όλη ιστορία – αν πουλήσουμε τα τιμαλφή του δημοσίου, δηλαδή του ελληνικού λαού. Εγώ θα πρότεινα στον κ. Μυτιληναίο μια άλλη ωραία ιδέα. Αντί να κάνει προτάσεις με ενέχυρο την περιουσία του δημοσίου, γιατί δεν επιχειρεί να κάνει το ίδιο με καταβολή από ίδια κέρδη και κεφάλαια. Γιατί ο κ. Μυτιληναίος δεν ηγείται μιας προσπάθειας να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα 20 δις ευρώ από ιδιώτες επιχειρηματίες, ομίλους και τράπεζες προκειμένου να αγορασθούν τα ελληνικά ομόλογα στην δευτερογενή αγορά και να καταστραφούν ώστε να απομειωθεί το δημόσιο χρέος της χώρας κατά 100 δις ευρώ; Put your money where your mouth is κ. Μυτιληναίε… όπως θα λέγανε και οι αγγλοσάξονες.
Είναι τουλάχιστον προκλητικό, για να είμαστε ευγενείς, να βγαίνει ένας από τους πιο σκανδαλωδώς ευνοημένους επιχειρηματίες της χώρας, ένας από εκείνους που στηρίζουν εδώ και δεκαετίες το καθεστώς της κυβερνητικής ληστοκρατίας προς ίδιον όφελος, να κάνει «προτάσεις» με την περιουσία του ελληνικού λαού. Βάλε στον ντορβά πρώτα την δική σου περιουσία κ. Μυτιληναίε που κατά 90% οφείλεται στην από κάθε άποψη απαράδεκτη κρατική εύνοια και το επίσημο καθεστώς ασυδοσίας που σου εξασφαλίζουν επί δεκαετίες οι πολιτικοί σου φίλοι και έπειτα να έχεις το θράσος να μιλάς για την δημόσια περιουσία. Εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν, κ. Μυτιληναίε…
Αλλιώς δεν είσαστε τίποτε άλλο εκτός απ’ αυτό που ήσασταν πάντα, μια επιχειρηματική ύαινα που καραδοκεί την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί την ανάγκη και το αδιέξοδο μιας ολόκληρης χώρας. Τώρα, σαν τυπικό πτωματοφάγο αρπακτικό, μυριστήκατε λεία με τις αποκρατικοποιήσεις, με το γενικό ξεπούλημα και καίγεστε για μερίδιο. Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση.
Αν πραγματικά ενδιαφερόσασταν να μειωθεί το χρέος που η δική σας οικονομική και πολιτική τάξη δημιούργησε, τότε θα φροντίζατε να βρεθούν αυτά τα 20 δις ευρώ από τους ομοίους σας. Μην μου πείτε ότι είναι δύσκολο να βρεθούν αυτά τα 20 δις ευρώ από ιδιωτικές πηγές; Ας δούμε τον επίσημο πίνακα της Τραπέζης της Ελλάδος για το Ισοζύγιο Χρηματοοικονομικών Συναλλαγών Δείτε τι γίνεται την περίοδο Ιανουαρίου-Απριλίου του 2012.
Ιανουάριος - Απρίλιος
2010
2011
2012
IV
ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΧΡΗΜ/ΚΩΝ ΣΥΝ/ΓΩΝ  (ΙV.Α + ΙV.Β + ΙV.Γ + ΙV.Δ)
12.164,1
8.875,1
5.095,7
IV.A
ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ*
238,0
-703,2
76,6
   Κατοίκων στο εξωτερικό
-171,6
-290,7
339,3
   Μη κατοίκων στην Ελλάδα
409,7
-412,5
-262,7
IV.B
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟΥ*
-2.859,5
-5.422,8
-64.835,5
   Απαιτήσεις
5.361,7
2.559,9
-37.320,0
   Υποχρεώσεις
-8.221,2
-7.982,7
-27.515,4
ΙV.Γ
ΛΟΙΠΕΣ  ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ*
14.768,6
15.010,1
69.852,6
   Απαιτήσεις
-12.286,8
3.850,3
11.475,6
   Υποχρεώσεις
27.055,5
11.159,9
58.376,9
        ( Δάνεια Γενικής Κυβέρνησης )
-604,6
21.136,8
70.325,4
ΙV.Δ
ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ **
17,0
-9,0
2,0
Το τετράμηνο Ιανουαρίου-Απριλίου 2012 οι άμεσες επενδύσεις εμφάνισαν καθαρή εισροή ύψους 77 εκατ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 703 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, οι άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα από μη κατοίκους, εμφάνισαν καθαρή εκροή 263 εκατ. ευρώ, ενώ οι άμεσες επενδύσεις κατοίκων στο εξωτερικό εμφάνισαν καθαρή εισροή (μείωση) 339 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για μια διαδικασία αποεπένδυσης τόσο στο εξωτερικό, όσο και το εσωτερικό.
Στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 64,8 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 5,4 δισεκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Προσέξτε αυτό το νούμερο: 64,8 δις ευρώ! Ειδικότερα, καταγράφηκε εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων των εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 37,2 δισεκ. ευρώ καθώς και λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 27,5 δισεκ. ευρώ (εκροή). Δευτερευόντως, εκροή κεφαλαίων καταγράφηκε και λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων κατοίκων σε χρηματοοικονομικά παράγωγα του εξωτερικού κατά 528 εκατ. ευρώ.
Στην κατηγορία των "λοιπών'' επενδύσεων η καθαρή εισροή ύψους 69,9 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εισροής 15,0 δισεκ. ευρώ το αντίστοιχο τετράμηνο του 2011) οφείλεται κυρίως στην αύξηση των καθαρών δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους κατά 69,2 δισεκ. ευρώ (εισροή) και στη μείωση κατά 11,6 δισεκ. ευρώ των τοποθετήσεων των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό (εισροή). Ειδικότερα, ο καθαρός δανεισμός του τομέα της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 70,3 δισεκ. ευρώ και αφορά το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το EFSF και το ΔΝΤ. Η εξέλιξη αυτή αντισταθμίστηκε εν μέρει από τη μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 10,9 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι μέσα σε μόλις τέσσερεις μήνες οι εγχώριοι θεσμικοί επενδυτές – κυρίως οι τράπεζες – διοχέτευσαν στο εξωτερικό πάνω από 37,2 δις ευρώ. Πάνω από δυο φορές το συνολικό ετήσιο ύψος των επενδύσεων στην ελληνική οικονομία. Γιατί; Για να αγοράσουν ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού. Το ποσό αυτό του τετραμήνου ισοδυναμεί με το ετήσιο ποσό των προηγούμενων τεσσάρων ετών.
Από πού βρέθηκαν αυτά τα δις ευρώ; Εδώ χρειάζεται να προσέξουμε ιδιαίτερα:
Τον Μάρτιο φέτος καταγράφηκε καθαρή εισροή ύψους 37,6 δισεκ. ευρώ, η οποία οφείλεται κυρίως στην καθαρή αύξηση (εισροή) κατά 38,5 δισεκ. ευρώ των δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους (εκ των οποίων τα 7,5 δισεκ. ευρώ αφορούν το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το EFSF και το ΔΝΤ στα πλαίσια των δανείων του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας και τα 31,2 δισεκ. ευρώ αφορούν δάνεια από το EFSF για την υλοποίηση του προγράμματος συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στη στήριξη της ελληνικής οικονομίας) και τη μείωση των τοποθετήσεων των εγχωρίων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό κατά 5,2 δισεκ. ευρώ (εισροή). Οι ανωτέρω κινήσεις αντισταθμίστηκαν από την μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 6,2 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Τον ίδιο ακριβώς μήνα σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 37,0 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 6,1 δισεκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, καταγράφηκε εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 25,2 δισεκ. ευρώ, καθώς και λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων των εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 11,8 δισεκ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, τα ποσά που εισέρευσαν στην Ελλάδα τον μήνα Μάρτιο με την μορφή δανείων, που αφορούσαν διάφορες μορφές αποζημιώσεων εντός και εκτός PSI των τραπεζών και των μεγάλων επενδυτικών κεφαλαίων, εγχώριων και ξένων, έγιναν καπνός. Διοχετεύθηκαν αμέσως στο εξωτερικό, ενώ οι εγχώριοι θεσμικοί με σκοπό την αγορά κυρίως ομολόγων και εντόκων γραμματίων του εξωτερικού. Το ελληνικό κράτος, δηλαδή, δανείζεται με σκοπό να ενισχυθεί η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό.
Το ίδιο συνέβη και τον μήνα Απρίλιο. Τον μήνα αυτόν, καταγράφηκε καθαρή εισροή ύψους 27,6 δισεκ. ευρώ, η οποία οφείλεται κυρίως στην καθαρή αύξηση (εισροή) κατά 31,6 δισεκ. ευρώ των δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους. Οι κινήσεις αυτές αφορούν το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας EFSF (25 δισεκ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, 3,3 δισεκ. ευρώ για την ανταλλαγή ομολόγων και 3,3 δισεκ. ευρώ για δανεισμό σε μετρητά). Εισροή σημειώθηκε επίσης λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό κατά 1,4 δισεκ. ευρώ. Οι ανωτέρω κινήσεις αντισταθμίστηκαν από την μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 5,3 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Τι έγιναν αυτά τα δανειακά, κατά κύριο λόγο, κεφάλαια; Μέσα στον ίδιο μήνα καταγράφηκε καθαρή εκροή ύψους 27,8 δισεκ. ευρώ, η οποία οφείλεται κυρίως στην αύξηση των τοποθετήσεων κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 25,4 δισεκ. ευρώ (εκροή) αλλά και στη μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 2,3 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Είναι απλή σύμπτωση η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με δανεικά του κράτους κατά 25 δις ευρώ τον μήνα Απρίλιο και η εκροή κατά 25,4 δις ευρώ για τοποθετήσεις σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού; Όχι βέβαια. Γι’ αυτό και στο πρώτο τετράμηνο του 2012 παρουσιάζεται το φαινόμενο ο καθαρός δανεισμός του τομέα της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 70,3 δις ευρώ, ενώ η καθαρή εκροή επενδύσεων χαρτοφυλακίου της τάξης των 64,8 δις ευρώ!
Το έγκλημα που γίνεται εδώ δεν είναι μόνο το γεγονός ότι το κράτος δανείζεται για να ξεχρεώσει εγχώριες και ξένες τράπεζες, μαζί και επενδυτικά κεφάλαια, τροφοδοτώντας μια πρωτοφανή εκροή κεφαλαίου, αλλά και το γεγονός ότι επιτρέπεται αυτή η εκροή χωρίς να τρέχει τίποτε. Αν το όλο πρόβλημα ήταν τα 20 δις ευρώ για να απομειωθεί το δημόσιο χρέος κατά 175 δις ευρώ, όπως υπολογίζει ο κ. Μυτιλιναίος, τότε γιατί οι κυβερνήσεις δεν επιβάλουν έναν έκτακτο φόρο στην εκροή κεφαλαίου της τάξης του 30%; Ειδικά για εκείνες τις εκροές κεφαλαίου που αφορούν σε κερδοσκοπικές επενδύσεις σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτιου του εξωτερικού, σε καταθέσεις και repos του εξωτερικού.
Τι θα συνέβαινε αν επιβαλλόταν ένας τέτοιος φόρος; Απολύτως τίποτε, γιατί τα κεφάλαια αυτά είναι καθαρά παρασιτικά και δεν συμβάλουν στην πραγματική οικονομία. Τι εμποδίζει και δεν μπαίνουν τέτοιου είδους φόροι; Οι διάφοροι Μυτιλιναίοι, οι τραπεζίτες, τα ταμεία των κυβερνώντων κομμάτων, μιας και έτσι θα δυσκολευόταν η διεκπεραίωση της αναγκαίας εξαγοράς, καθώς και η ΕΕ, που θεωρεί την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίου ως «κεκτημένο». Όσο θα τους ανεχόμαστε όλους αυτούς, τόσο θα χάνουμε όλο και περισσότερα, μέχρι να καταντήσουμε σύγχρονοι δουλοπάροικοί τους.


Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 22/7/2012

Ανακοίνωση της Π.Γ. για τον αγώνα των χαλυβουργών


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ήταν αρκετός ένας μήνας, μετά τις τελευταίες εκλογές, για να διαλυθούν οι προεκλογικές απάτες-διακηρύξεις περί  ‘’ανάπτυξης’’ και ‘’αναδιαπραγμάτευσης’’.
Η ‘’συγκυβέρνηση’’ των υποτακτικών της Τρόικας και των  δανειστών έδειξε το πραγματικό και αποκρουστικό πρόσωπό της στα κεφάλια και τις πλάτες των εργατών της Χαλυβουργίας.
Ο κατασταλτικός μηχανισμός των πραιτοριανών ανέλαβε να στηρίξει το ‘’πατριωτικό’’ έργο της συγκυβέρνησης. Να ισοπεδώσει κάθε φωνή αντίστασης του λαού που θα στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα του ΔΝΤ και των τραπεζών – ντόπιων και ξένων.
Την ίδια στιγμή οι ντόπιοι μεγαλοεπιχειρηματίες, σε αγαστή συνεργασία με την Τρόικα, βρήκαν τη χρυσή εποχή για να κατασπαράξουν και το τελευταίο κομμάτι δικαιώματος των εργαζομένων, στη ζωή.
Το ΕΠΑΜ καλεί όλο τον ελληνικό λαό να αποτινάξει τις αυταπάτες που το παγίδεψαν με ψεύτικες ελπίδες, να στρατευτεί στο πλάι των απεργών της Χαλυβουργίας και να στηρίξει έμπρακτα τον αγώνα τους δημιουργώντας επιτροπές αλληλεγγύης και υλικής στήριξης τους .
Ο αγώνας των απεργών -  εργαζομένων της Χαλυβουργίας είναι αγώνας όλου του Ελληνικού λαού, πέρα από κόμματα και χρώματα.
Ο αγώνας των χαλυβουργών να γίνει παλλαϊκός αγώνας για απαλλαγή της χώρας μας από τους ξένους κατακτητές και τους ντόπιους υπηρέτες τους.
Το ΕΠΑΜ τονίζει ότι μόνο με την ανάπτυξη ενός ευρύτατου λαϊκού μετώπου με στόχο τον αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία και Δημοκρατία με ταυτόχρονη άρνηση του χρέους, έξοδο από το Ευρώ και την Ευρωζώνη και επιστροφή σε Εθνικό νόμισμα μπορεί να σωθεί η χώρα.

Η Πολιτική Γραμματεία
του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ
22/7/2012

19 Ιουλίου 2012

Πάμε πλατεία πριν .... πάμε εφορία


Ανακοίνωση Π.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. - 19-07-2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Το ΕΠΑΜ εκτιμά ότι η κατάθεση από το ΚΚΕ σχεδίου νόμου για την κατάργηση όλων των μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, μαζί και των εφαρμοστικών νόμων, κινείται σε σωστή κατεύθυνση. Δεν μένει μόνο στην καταγγελία του μνημονίου, αλλά του συνόλου του θεσμικού καθεστώτος διάλυσης, εκποίησης και εκμετάλλευσης της χώρας και του λαού της, που επιβλήθηκε πρώτα και κύρια από την ευρωζώνη, την ΕΕ και την τρόικα σε συνεργασία με την ντόπια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία.
Αν και το ίδιο το ΚΚΕ φαίνεται να επιμένει στην αιτιολογική έκθεση του νόμου να μην κατανοεί την ριζική αλλαγή στις εθνικές και κοινωνικές σχέσεις που επέφερε το καθεστώς των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, ωστόσο θεωρούμε θετική την ενέργεια για δυο κύριους λόγους:
Πρώτο, τίθενται στο στόχαστρο όχι απλά οι συγκεκριμένες αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές, αλλά το συνολικό καθεστώς δουλοπαροικίας υπέρ των δανειστών και της ΕΕ.
Δεύτερο, αναδεικνύεται, το θέλουν, δεν το θέλουν οι συντάκτες του σχεδίου νόμου, ότι το πρωταρχικό ζήτημα για τον τόπο μας είναι η Εθνική Ανεξαρτησία, η οποία αποτελεί ταυτόχρονα και το κορυφαίο ταξικό αίτημα της συγκυρίας. 
Θεωρούμε καλοδεχούμενο το γεγονός ότι το ΚΚΕ – έστω και αργά – κατανόησε και αναδεικνύει τη θέση αυτή σαν ζήτημα ζωτικής σημασίας για τον ελληνικό λαό και την πατρίδα.
Ελπίζουμε μόνο ότι το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου να κατατίθεται με σκοπό να δοθεί σκληρή και ουσιαστική μάχη για την υπερψήφισή του –και όχι για την τιμή των όπλων – ή για να αποτελέσει το άλλοθι για μια ακόμα θεατρική παρωδία για τα μάτια του κόσμου. Ότι δεν θα είναι μια προσπάθεια εφησυχασμού των τίμιων φωνών της κομματικής βάσης –ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο – που απαιτούν αναπροσανατολισμό της πάλης προς την κατεύθυνση της Εθνικής Ανεξαρτησίας με εδώ και τώρα διαγραφή του χρέους και έξοδο από το ευρώ.

Επίσης, η ίδια η κατάθεση του σχεδίου νόμου βάζει επί τάπητος ορισμένα βασικά ζητήματα που τα θεωρούμε σημαντικά για την παραπέρα πορεία της χώρας.
Πιστεύει στ’ αλήθεια το ΚΚΕ ότι το σχέδιο νόμου και τα προτάγματά του μπορούν να υλοποιηθούν σήμερα; Ή απλά το κατάθεσε μόνο και μόνο για να ξεμπροστιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες; Αν πιστεύει ότι μπορούν να αποτελέσουν το «πλαίσιο των λαϊκών αγώνων», όπως είπε η Γ.Γ. στην συνέντευξή της, τότε τι προτίθεται να κάνει; Θα ανταποκριθεί το ΚΚΕ στο κάλεσμα συγκρότησης ενός ευρύτατου λαϊκού Μετώπου, ή θα επιμείνει στην προηγούμενη – αδιέξοδη και καταδικασμένη από την ίδια τη δική του εκλογική και κομματική βάση – πολιτική;   
Το σχέδιο νόμου που κατάθεσε το ΚΚΕ, ακόμη κι αν είναι τέχνασμα της ηγεσίας του, αποδεικνύει αυτό που το ΕΠΑΜ υποστήριζε εξαρχής: η διαγραφή του χρέους και η έξοδος από το ευρώ στη βάση της ανατροπής του συνόλου των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, δεν είναι ένα αίτημα για το μέλλον, ούτε για μια ταξική εξουσία προδιαγραφών ΚΚΕ. Αντίθετα, το αίτημα αυτό μπορεί άμεσα να επιβληθεί από ένα παλλαϊκό κίνημα με χαρακτηριστικά ενός νέου ΕΑΜ.
Το ΕΠΑΜ , αταλάντευτο στις θέσεις του και αμετακίνητο από τα προτάγματά του, θα  στηρίξει τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία του ΚΚΕ , στο μέτρο που αυτή θα αποτελέσει την αφετηρία για τη δημιουργία του ευρύτατου λαϊκού Μετώπου που θα ενώσει όλο το λαό, όλους τους πατριώτες και δημοκράτες στην πάλη για ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ χωρίς τεχνητούς, ανιστόρητους  και επικίνδυνους διαχωρισμούς του λαού σε ‘’αριστερούς’’ και ‘’δεξιούς’’. 
Tο ΕΠΑΜ πιστεύει πως όποιες ηγεσίες δεν έχουν αντιληφθεί τα μηνύματα των καιρών και δε στρατευτούν στη μόνη ρεαλιστική και πατριωτικά σωτήρια κατεύθυνση – της δημιουργίας  μετώπου , με στόχο την πάλη για εθνική ανεξαρτησία – θα γευτούν – πολύ σύντομα – τον πολιτικό καταποντισμό τους και, τελικά, τον πολιτικό αφανισμό τους .

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ
Πέμπτη 19/7/2012


17 Ιουλίου 2012

Δυο σύγχρονοι μύθοι: Ισχυρό ευρώ και ευρωπαϊκή ενοποίηση

Του Δ. Καζάκη
Ο Τζορτζ Σόρος, πατριάρχης του τζόγου με την οικονομία, έχει μια συμβουλή που εκτιμούν ιδιαίτερα οι απανταχού σπεκουλαδόροι: «Η οικονομική ιστορία είναι μια ατέλειωτη σειρά από επεισόδια που βασίζονται σε αναλήθειες και ψεύδη, όχι αλήθειες. Αυτός είναι ο δρόμος για τα πολλά λεφτά. Ο σκοπός είναι να αναγνωρίσει κανείς την τάση της οποίας η υπόθεση είναι ψευδής, να καβαλήσει την τάση και να προλάβει να κατεβεί πριν αυτή απαξιωθεί.»
Βέβαια, αυτό που δεν είπε, αλλά είναι ευκόλως εννοούμενο, είναι ότι πρέπει ο επίδοξος σπεκουλαδόρος να ενισχύσει με κάθε μέσο και τρόπο την ψεύτικη εικόνα που πάνω της έχει οικοδομηθεί η τάση. Όσο περισσότερο διαρκέσει αυτή η ψευδής κατάσταση, τόσο πιο πολλά είναι τα λεφτά που αποκομίζει αυτός που καβαλά την τάση. Αρκεί να προλάβει να κατέβει πριν καταρρεύσουν τα πάντα.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αναλήθεια και ψεύδος σήμερα από την τάση του «ισχυρού ευρώ» και της ενοποίησης των ευρωπαϊκών οικονομιών με όρους ενιαίας «οικονομικής διακυβέρνησης». Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πεδίο κερδοσκοπίας σήμερα στην παγκόσμια οικονομία. Το δράμα δεν είναι ότι ούτε το ευρώ, αλλά ούτε και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι βιώσιμη. Αυτό το ξέρουν όλοι στην αγορά. Ακόμη κι εκείνοι που το υπερασπίζονται το αντίθετο. Το δράμα είναι ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις της αγοράς, οι μεγάλοι σπεκουλαδόροι και κερδοσκόποι θα συνεχίσουν με όλο το πολιτικό προσωπικό που διαθέτουν στην υπηρεσία τους, θα συνεχίσουν να πορεύονται στο ίδιο μονοπάτι, στον ίδιο αδιέξοδο μονόδρομο. Αυτό σημαίνει καβαλώ την τάση που θα μου αφήσει πολλά λεφτά.
Έτσι μετά την Σύνοδο Κορυφής  της 29ης Ιουνίου και την 9η Ιουλίου, η οποία – αν και δεν διευκρίνισε τίποτε – άνοιξε ο δρόμος του ενιαίου τραπεζικού χώρου στην ΕΕ, τίποτε δεν δίνει την εικόνα ότι κάτι σοβαρό άλλαξε προς το καλύτερο. Η Ισπανία, παρά την προσφερόμενη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών απευθείας από το ΕΤΧΣ της ευρωζώνης, παραμένει έρμαιο των αγορών. Το επιτόκιο των ισπανικών ομολόγων από 7,1% που έφτασε έως την σύνοδο, έπεσε κατόπιν μόλις στο 6,8% με τάσεις ανόδου. Οι εργάτες, αλλά και ο λαός στην Ισπανία δεν κατάλαβε γιατί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με αυτόν τον τρόπο είναι κάτι καλό γι’ αυτόν. Ίσως να φταίει οι διαρκείς ανακοινώσεις νέων μέτρων λιτότητας και δραστικών περιορισμών που απαιτεί η ευρωζώνη προκειμένου να υπογραφεί η συμφωνία ανακεφαλαιοποίησης έως τις 20 Ιουλίου.
Προσωπικά θα πρότεινα στην Κομισιόν να στείλει τον κ. Τσίπρα να εξηγήσει στους εξεγερμένους ανθρακωρύχους και άλλους εργαζομένους της Ισπανίας, πόσο θετικό είναι το «κεκτημένο» της συνόδου για τους ίδιους και την χώρα τους. Άλλωστε, τα ίδια διεκδικεί και για την Ελλάδα. Τώρα, για να μην κινδυνέψει η σωματική ακεραιότητα μιας τόσο πολύτιμης εφεδρείας των ευρωκρατών, θα πρότεινα να μιλά μέσα από την γυάλα που κυκλοφορεί ο Πάπας. Βλέπετε, οι Ισπανοί εργάτες δεν μασάνε και δεν μπορούν να τους σταματήσουν τόσο εύκολα ούτε τα ΜΑΤ, ούτε οι πλαστικές σφαίρες.
Η σύνοδος της ευρωζώνης αποτέλεσε παράλληλα και το εφαλτήριο για να ανοίξουν μια φορά ακόμη πιο διάπλατα οι κάνουλες της ρευστότητας. Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες επέλεξαν να δώσουν ακόμη περισσότερο και ακόμη φθηνότερο χρήμα.
Μόνο μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα συνέβησαν τα εξής:
  • Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατέβασε τα επιτόκια δανεισμού στην διατραπεζική στο 0,75% από 1% που αποτελεί από μόνο του ιστορικά χαμηλού στην ζωή της ΕΚΤ.
  • Η Τράπεζα της Αγγλίας με τα επιτόκιά της ήδη σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, τροφοδότησε με άλλα 77 δις δολ. το χαρτοφυλάκιο αγοράς ομολόγων. Με αυτά, η ΤτΑ αύξησε την συνολική χρηματοδότηση της κεφαλαιαγοράς τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο ποσό των 581 δις δολ.. Κι αυτό παράλληλα με ένα νέο σχέδιο της κυβέρνησης που ανακοινώθηκε στα μέσα Ιουνίου για την παροχή 217 δις δολ. στις τράπεζες προκειμένου υποτίθεται να χρηματοδοτήσουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
  • Η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας μείωσε κι αυτή το επιτόκιο του μονοετούς δανεισμού των τραπεζών κατά 1 ποσοστιαία μονάδα, στο 6%. Την ίδια ώρα το επιτόκιο καταθέσεων έπεσε στο 3%. Το ενδιαφέρον είναι ότι η κυβέρνηση του Πεκίνου συνόδευσε την μείωση των επιτοκίων με μια ανακοίνωση η οποία συνιστούσε στις τράπεζες να μην χρησιμοποιήσουν την χρηματική διευκόλυνση για κερδοσκοπία ακινήτων. Είναι σαν να δίνεις λεφτά σε ανίατα εξαρτημένο άτομο και να του ζητάς να μην τα σπαταλήσει σε ουσίες.
  • Η κεντρική Τράπεζα της Δανίας έκανε κάτι εντελώς απρόβλεπτο για την συνήθη πρακτική, κατέβασε το επιτόκιο καταθέσεων κάτω από το μηδέν. Από δω και μπρος όποιος έχει καταθέσεις στην Danmarks Nationalbanken όχι μόνο δεν θα εισπράττει τόκο, αλλά θα πληρώνει φύλακτρα 0,2%. Με άλλα λόγια είναι κυριολεκτικά πιο φτηνό να δανείζεις χρήματα παρά να τα έχεις σε καταθέσεις.
  • Τέλος, στις αρχές της επόμενης εβδομάδας ο πρόεδρος της Αμερικανικής Fed θα μιλήσει στο Κογκρέσο για να δώσει το στίγμα της νομισματικής πολιτικής που θα ακολουθήσει το αμέσως επόμενο διάστημα. Η Fed είναι η πρώτη διδάξασα σ’ αυτό το παιχνίδι. Όποτε παρουσιάζεται επιδείνωση, αμέσως ανοίγει τους ασκούς του χρήματος. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι και τώρα θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.
Και λοιπόν; Τι καλό θα κάνει όλο αυτό το πάμφθηνο χρήμα που θα δοθεί στις τράπεζες; Η θεωρία των θεολόγων της αγοράς λέει ότι όσο πιο φθηνό και άφθονο το χρήμα στις τράπεζες τόσο περισσότερα δάνεια σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις και επομένως μεγαλύτερη ζήτηση και επενδύσεις. Κουραφέξαλα. Όλα αυτά ίσως να ίσχυαν αν οι τράπεζες δεν ήταν τόσο πολύ ανακατεμένες σε τεράστια κερδοσκοπικά παιχνίδια στις αγορές κεφαλαίου. Αν το εισόδημα των νοικοκυριών δεν συρρικνωνόταν διαρκώς και ο βασικός κορμός των επιχειρήσεων της πραγματικής οικονομίας δεν ήταν σε κατάσταση αναστολής επενδύσεων λόγω συρρίκνωσης των αγοραίας ζήτησης.
Για παράδειγμα οι τράπεζες της ευρωζώνης παρουσιάζουν την εξής εικόνα:
Ενεργητικά τραπεζών της ευρωζώνης σε κάθε χώρα ( εκτιμήσεις άνοιξη του 2012, σε δις ευρώ)
Κράτος
Ενεργητικά
% επί του ΑΕΠ
Γερμανία
7.674
285 %
Γαλλία
6.380
313 %
Ισπανία
3.828
360 %
Ιταλία
2.771
174 %
Ολλανδία
2.743
452 %
Αυστρία
1.137
367 %
Βέλγιο
1.100
292 %
Ιρλανδία
1.028
645 %
Λουξεμβούργο
771
1756 %
Πορτογαλία
522
314 %
Φιλανδία
482
243 %
Ελλάδα
477
235 %
Κύπρος
136
756 %
Σλοβακία
55
77 %
Σλοβενία
54
153 %
Μάλτα
51
773 %
Εσθονία
30
180 %
ΣΥΝΟΛΟ
29.239
307 %
Πηγή: ΕΚΤ
Τα άνοιγμα αυτό το τραπεζών σε σχέση με το παραγόμενο ακαθάριστο προϊόν της ευρωζώνης, αφήνει ένα τεράστιο έλλειμμα που παράγεται από την αναντιστοιχία πραγματικής οικονομίας και τραπεζιτικών ενεργητικών. Όσο υπάρχουν πλασματικά ενεργητικά και μάλιστα αυτού του μεγέθους δεν μπορεί το χρήμα να τροφοδοτήσει ούτε επιχειρήσεις, ούτε νοικοκυριά. Οι τράπεζες παίρνουν το φθηνό χρήμα για να εξισορροπήσουν ζημιές από προβληματικά δάνεια και χορηγήσεις, για να υποστηρίξουν την χρηματιστική αξία των περιουσιακών τους στοιχείων, αλλά και των μετοχών τους, όπως και για να κερδοσκοπήσουν με γρήγορες και εύκολες συναλλαγές, όπως τα κρατικά ομόλογα με εγγύηση της ΕΚΤ.
Μετά απ’ όλα αυτά δεν μένουν και πολλά για νέο δανεισμό νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Από την άλλη, η συμπίεση της αγοραστικής δύναμης των πληθυσμών, η ανεργία, η συρρίκνωση των κρατικών δαπανών έχει σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό των ιδιωτικών επιχειρηματικών επενδύσεων στην οικονομία. Μέσα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον ποιος θα μπορέσει να δανειστεί για να τα βγάλει πέρα; Μεγαλύτερος δανεισμός θα σημαίνει μεγαλύτερη επιδείνωση στην πραγματική οικονομία γιατί αυξάνει ένας από τους πιο σημαντικούς συντελεστές κόστους, το κόστος χρήματος. Οπότε τι γίνεται;
Όλα δείχνουν ότι πιάνουμε πάτο σιγά-σιγά. Όχι μόνο σαν ελληνική οικονομία, αλλά σαν ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία.
Το μοντελάκι που φόρεσαν στην οικονομία όπου με βάση τον τραπεζικό δανεισμό και το εύκολο, φθηνό χρήμα μπορούσε να κινηθεί η ιδιωτική οικονομία, τόσο στο επίπεδο του νοικοκυριού, όσο και στο επίπεδο της επιχείρησης πιάνει πάτο:
Το παρεχόμενο χρήμα στις τράπεζες έχει γίνει τόσο φθηνό, που φθηνότερο δεν μπορεί να γίνει. Ο δανεισμός δεν μπορεί να επανεκκινήσει την οικονομία στην κατάσταση που βρίσκεται. Όσα χρήματα κι αν δοθούν. Η λιτότητα και οι δραστικές περικοπές δαπανών επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο την ύφεση. Για πρώτη φορά στην ιστορία της παγκόσμιας οικονομίας και πρωτίστως της ευρωπαϊκής, όλες μαζί οι οικονομίες έχουν μπει σε μια βαθιά κρίση ενεργούς ζήτησης, όπου η αγοραστική δύναμη των αγορών τους πέφτει ταυτόχρονα. Έτσι οι ευκαιρίες για ξένες επενδύσεις και εξαγωγή κεφαλαίου στην πραγματική οικονομία μειώνονται δραστικά. Ακόμη και στις αγορές κεφαλαίου είναι δύσκολο να βρεθούν ευκαιρίες επικερδούς τοποθέτησης όσο οι τράπεζες πάσχουν από έναν τέτοιο υδροκεφαλισμό ενεργητικών. Μόνο οι κερδοσκόποι ξέρουν να παίζουν σε τέτοιες συνθήκες.
Τι μπορεί να γίνει λοιπόν; Αν συνεχιστεί η ίδια αδιέξοδη πορεία μέχρι να γκρεμιστούν τα πάντα, μέχρι να καταρρεύσουν όλες οι αγορές. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν απέχει και πολύ. Μέχρι τότε οι αγορές θα πιέζουν για όλο και περισσότερο χρήμα. Που θα βρεθεί αυτό; Τα μηχανάκια κοπής θα πιάσουν φωτιά και τα επιτόκια στην διατραπεζική θα πιάσουν το μηδέν. Αν όμως αυτό το χρήμα δεν βρει το δρόμο για τοποθετήσεις κερδοφόρες τότε ο πληθωρισμός θα κάψει την παγκόσμια οικονομία. Πρώτα και κύρια την ευρωπαϊκή. Όσο αδυνατεί η πραγματική οικονομία να παρακολουθήσει έστω στοιχειωδώς την αύξηση του χρήματος με όρους παραγωγής και συναλλαγών, τόσο περισσότερο θα αυξάνει η πίεση να ρευστοποιηθούν οι φυσικοί πόροι των οικονομιών. Γη, νερό, ήλιος, αέρας και φυσικό περιβάλλον σε πρώτη γραμμή. Αυτή είναι η πράσινη ανάπτυξη.
Πώς θα γίνει η αξιοποίηση; Μα με ξεπούλημα, με αγοραπωλησίες που αυξάνουν την χρηματιστική αξία των περιουσιακών στοιχείων και έτσι αυξάνουν την αξία των χαρτοφυλακίων που τα διαχειρίζονται. Για να γίνει αυτό δεν επαρκούν πια οι αγορές των επιμέρους οικονομιών. Χρειάζεται να γκρεμιστούν ολοκληρωτικά τα σύνορα. Οι λαοί να μετατραπούν σε μετανάστες του εσωτερικού και του εξωτερικού. Οι χώρες τους σε οικόπεδα προς αξιοποίηση από διεθνή επενδυτικά κυκλώματα. Η Ελλάδα βρίσκεται ήδη σ’ αυτή την φάση. Σε πολύ λίγο καιρό, σε μερικούς μήνες, ο Έλληνας θα χρειαστεί να υπερασπιστεί το σπίτι του, την ιδιοκτησία του με κάθε τρόπο και μέσο. Και μαζί της θα πρέπει να υπερασπιστεί κάθε βουνοκορφή και ακτογραμμή, κάθε κάμπο και οροπέδιο της χώρας του από τα αρπαχτικά των αγορών. Ακόμη κι αν χρειαστεί να το κάνει με τον τρόπο που οι πρόγονοί του απελευθέρωσαν αυτόν τον τόπο από τον ζυγό των καταχτητών. Αρκεί πρώτα να γλυτώσει από το γήτεμα των σύγχρονων δοσιλόγων.

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 15/7/2012.