30 Ιουνίου 2014

Δελτίο Τύπου του ΕΠΑΜ Θήρας - ΤΑΙΠΕΔ: Το μεγάλο ξεπούλημα


ΠΥΡΗΝΑΣ ΘΗΡΑΣ
 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμα :           ΤΑΙΠΕΔ: Το μεγάλο ξεπούλημα!

Συμπολίτες/ συμπολίτισσες, 
με αφορμή την πρόσφατη δημοσίευση της μεταφοράς στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) των 10,6 στρεμμάτων στο Καμάρι Θήρας, θα προσπαθήσουμε να σας ενημερώσουμε για το τι ακριβώς είναι το ΤΑΙΠΕΔ.
Το ΤΑΙΠΕΔ ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 2011 με στόχο να «αξιοποιηθεί» η ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου (το ποια είναι αυτή θα δείτε παρακάτω). Η διάρκεια του ταμείου έχει οριστεί, αρχικά, στα έξι(6) έτη. Ο ιδρυτικός του νόμος 3986/2011, περιλαμβάνει τις εξής διατάξεις:
1.                 Με τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων θα πληρώνονται αποκλειστικά οι δανειστές. (άρθρο 1, παράγρ. 2)
2.                 Το Δημόσιο παραιτείται από τα έσοδα που προκύπτουν από την ιδιωτική περιουσία του και τα παραχωρεί στο ΤΑΙΠΕΔ. (άρθρο 2, παράγρ. 5)
3.                 Ότι ιδιωτικοποιείται δε μπορεί να αναμεταβιβαστεί στο Ελληνικό Δημόσιο με οποιονδήποτε τρόπο. (άρθρο 2, παράγρ. 7)
4.                 Μπορεί να γίνει αναγκαστική απαλλοτρίωση σε εμπράγματα δικαιώματα τρίτων (π.χ. ιδιωτών) αν κρίνονται αναγκαία για ένα επενδυτικό σχέδιο. Τη δαπάνη της απαλλοτρίωσης τη πληρώνει το Ελληνικό Δημόσιο και όχι ο επενδυτής (άρθρο 2, παράγρ. 8)
5.                 Αν σε κάποιο Δημόσιο ακίνητο υπάρχει ήδη μισθωτής, τότε λύνεται μονομερώς η σύμβαση, λαμβάνει τρία(3) μισθώματα και παραχωρεί το ακίνητο στο ΤΑΙΠΕΔ. (άρθρο 2, παράγρ. 9)
6.                 Κάθε μεταβίβαση στο ΤΑΙΠΕΔ απαλλάσσεται από φόρους στο Δημόσιο, από εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία και γενικά από κάθε αμοιβή υπέρ οποιουδήποτε. (άρθρο 2, παράγρ. 11)
7.                 Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ υποχρεούνται να κρατάνε μυστική κάθε πληροφορία που το αφορά, ακόμα και τα πρακτικά των συνεδριάσεων τους. (άρθρο 3, παράγρ. 16)
8.                 Τρία(3) μέλη από τα επτά(7) που αποτελούν το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων, το οποίο γνωμοδοτεί για κάθε ιδιωτικοποίηση, υποδεικνύονται από τη τρόικα (άρθρο 4, παράγρ. 1)
9.                 Αν χρειαστεί μπορεί να μπορεί να τροποποιούνται εγκεκριμένα Ρυθμιστικά Σχέδια, ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ, Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου και άλλα σχέδια χρήσεων γης, εφόσον η τροποποίηση καθίσταται αναγκαία για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη και την αποτελεσματική αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων. (άρθρο 12, παράγρ. 5)
10.            Για την αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων επιτρέπεται η απευθείας παραχώρηση στον κύριο της επένδυσης της χρήσης αιγιαλού και παραλίας και του δικαιώματος εκτέλεσης, χρήσης και εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης, ήδη υφιστάμενων στην περιοχή, λιμενικών εγκαταστάσεων. (άρθρο 14, παράγρ. 1)
Η ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου που σύμφωνα με τον νόμο 3985/2011 θα μεταβιβάζονταν σταδιακά μέχρι το 2015 είναι:
Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (OTE), Εταιρία  Ύδρευσης/Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ), ΟΠΑΠ, Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης, Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ), Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Αερίου (ΔΕΣΦΑ), ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΛΑΡΚΟ, Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ), Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), Αυτοκινητόδρομος «Εγνατία Οδός», Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ), Λιμάνια 1/2, Εταιρία  Ύδρευσης Αποχέτευσης Πρωτευούσης, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, Ακίνητα 1/2/3/4, Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ), Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι 1/2/3, Περιφερειακά Αεροδρόμια 1/2,  Μεταλλευτικά Δικαιώματα 1/2, Υποθαλάσσιο κοίτασμα φυσικού αερίου «Ν. Καβάλα».
Ωστόσο, με τον νόμο 4038/2012 (γνωστό ως πολυνομοσχέδιο-Ιανουάριος 2012), στο άρθρο 7, ψηφίστηκε από την Βουλή να μεταβιβαστούν στο ΤΑΙΠΕΔ και ΟΛΑ τα υπόλοιπα ακίνητα στην χώρα, που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου ή σε δημόσιες επιχειρήσεις που συμμετέχει το Ελληνικό Δημόσιο.
Τέλος, μετά από απαίτηση των δανειστών στο 2ο Μνημόνιο (Φεβρουάριος 2012), η τότε ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να μεταβιβάσει στο ΤΑΙΠΕΔ όλα τα παραπάνω ιδιοκτησιακά στοιχεία των Ελλήνων μέχρι το Μάρτιο του 2012. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν από τότε είναι να χειριστούν επικοινωνιακά το ξεπούλημα.
Πριν πάτε, λοιπόν παρακάτω, προτείνουμε να ξαναδιαβάσετε από την αρχή για να διαπιστώσετε ότι

Ο,ΤΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΕΙ ΣΤΟ ΤΑΙΠΕΔ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ
ΟΙ «ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ» ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΜΑΣ
ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΑΡΕΙ ΠΟΤΕ ΠΙΣΩ !

Πάμε τώρα λίγο παρακάτω. Με τον νόμο 3986/2011 επαναφέρθηκε και το “δικαίωμα επιφανείας”. Αναφέρεται στη μεταβίβαση σε ιδιώτες, όχι της πλήρης κυριότητας ενός Δημόσιου ακινήτου, αλλά του δικαιώματος εκμετάλλευσης του. Έτσι, κάποιος «επενδυτής» μπορεί να κατέχει και να εκμεταλλεύεται ή ακόμα και να χτίζει ένα ακίνητο, δίχως να έχει αγοράσει και το αντίστοιχο έδαφος, αρκεί να το έχει ενοικιάσει από το Ελληνικό Δημόσιο πληρώνοντας το αντίστοιχο “εδαφονόμιο”. Με το Δικαίωμα Επιφανείας, «σπάει» η κυριότητα από την ιδιοκτησία. Δηλαδή, άλλος μπορεί να είναι ο ιδιοκτήτης και άλλος να ασκεί κυριότητα στο αντικείμενο της ιδιοκτησίας.
Η ενοικίαση μπορεί να έχει διάρκεια από 5 μέχρι 80 χρόνια ενώ παρέχεται και το δικαίωμα αγοράς του εδάφους. Ο «επενδυτής» με το δικαίωμα επιφανείας, σε αντίθεση με την απλή ενοικίαση, μπορεί να τροποποιήσει ή ακόμα και να κατεδαφίσει το ακίνητο. Μπορεί, επίσης, να το υποθηκεύσει ώστε να αντλήσει δάνεια από τράπεζες ή να εκχωρήσει το δικαίωμα σε τρίτους. Ο «επενδυτής» επίσης, θα αφαιρέσει τα επόμενα χρόνια από τα ακαθάριστα εισοδήματά του τα ενοίκια γιατί αυτά εκπίπτουν από το ακαθάριστο εισόδημα από ακίνητα, σύμφωνα με τον ισχύοντα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (άρθρο 23, παράγρ. γ: «στις περιπτώσεις υπεκμίσθωσης, πολυετούς μίσθωσης μεταγραπτέας και δικαιώματος επιφάνειας ή εμφύτευσης, το μίσθωμα ή δικαίωμα που καταβάλλεται»).
Και για να φέρουμε ένα παράδειγμα:    Έστω ότι ένας «επενδυτής» ενοικιάζει από το κράτος μια περιοχή και αποκτά δικαίωμα πάνω της. Η ιδιοκτησία παραμένει στο δημόσιο ή στους πολίτες αλλά η κυριότητα περνάει στον «επενδυτή» ο οποίος μπορεί να το μετατρέψει, να το εκμεταλλευτεί ή ακόμα και να ζητήσει από τους πολίτες αντίτιμο για να το επισκέπτονται. Φανταστείτε, τώρα, ότι η περιοχή αυτή μπορεί να είναι ένας δρόμος, ένας αρχαιολογικό χώρος ή ακόμα……. και ένα ολόκληρο χωριό.
Η Ελλάδα, λοιπόν, έχει χωριστεί και μοιράζεται κομμάτι-κομμάτι μετά από απαίτηση των Ευρωπαίων «εταίρων» μας. Ανάλογες πολιτικές ξεπουλήματος και διαφθοράς εφαρμόστηκαν στο παρελθόν τόσο κατά τη διάρκεια εκποίησης της Ανατολικής Γερμανίας από την Δυτική με τον ρόλο του ΤΑΙΠΕΔ να τον έχει ο οργανισμός Treuhand ο οποίος στο τέλος άφησε στο Γερμανικό κράτος πάνω από 170 δις δολάρια χρέος, όσο και κατά τη διάρκεια μαζικών ιδιωτικοποιήσεων στην πρώην Σοβιετική Ένωση στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Ο μόνος δρόμος να ανατραπεί η διάλυση της Πατρίδας μας και να αποκτήσουμε οι Έλληνες συνθήκες αξιοπρέπειας και ευημερίας είναι:
Α) τιμωρία για Εσχάτη Προδοσία σύμφωνα με το άρθρο 120, παράγραφος 3 του Συντάγματος και του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα όλων εκείνων που ευθύνονται για τη σημερινή χρεοκοπία και που υποθήκευσαν το μέλλον ετούτης της χώρας υπογράφοντας τις Δανειακές Συμβάσεις και τα Μνημόνια,
Β) διακοπή της συνέχειας του κράτους μέσω ενός νέου Δημοκρατικού Συντάγματος που θα προκύψει μετά από Συντακτική Εθνοσυνέλευση και που δεν θα περιέχει καμία ασυλία για πολιτικούς,
Γ) μονομερή διαγραφή του συνόλου του Δημόσιου Χρέους μέσω των συνθηκών του Διεθνούς Δικαίου και
Δ) ανάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας με πρώτο βήμα την επιστροφή σε Εθνικό Κρατικό Νόμισμα, εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδας και όλου του υπάρχοντος χρεωκοπημένου τραπεζικού συστήματος.
Αυτόν τον δρόμο, το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο τον έχει επεξεργαστεί και καταθέσει λεπτομερώς. Όλες οι άλλες λύσεις που έχουν κατατεθεί, από  πολιτικά κόμματα εντός και εκτός του κοινοβουλίου, ακόμα και αν έχουν τις καλύτερες των προθέσεων, είναι, δυστυχώς, καταδικασμένες να επιμηκύνουν την χρεοκοπία που βιώνουμε όλοι σήμερα.
Αυτός ο δρόμος, όμως, για την ΛΕΥΤΕΡΙΑ της Πατρίδας είναι ακόμα μακρύς. Προέχει η ΕΝΟΤΗΤΑ του λαού μας πέρα και έξω από κομματικά μαντριά και ιδεολογικές καταβολές. Το ξεπούλημα της γης μας, πρέπει να μας βρει ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ!

Θήρα, 29/06/2014

Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ) Θήρας

27 Ιουνίου 2014

ΕΠΑΜ, Δ.Καζάκης στο Studio7, 99.7 (Kαβάλα), 26 Ιουνίου 2014


Τηλεφωνική επικοινωνία του γ.γ. του Ε.ΠΑ,Μ. Δημήτρη Καζάκη με τους δημοσιογράφους, Γ. Τζινόπουλο και Γ. Χλώρο όπως μεταδόθηκε από τη συχνότητα του Studio7, 99.7 fm της Kαβάλας στις 26 Ιουνίου 2014.

26 Ιουνίου 2014

Το Ε.Πα.Μ. για τον διάλογο περί συνεργασιών - Ανακοίνωση της Π.Γ. - 25/6/14

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Το τελευταίο διάστημα, αμέσως μετά τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις και το συγκεχυμένο πολιτικό τοπίο, που δημιουργήθηκε εξ αιτίας των αποτελεσμάτων τους, πληθαίνουν οι δημόσιες εκκλήσεις, από διάφορες πλευρές, για τη δημιουργία συμμαχικών εκλογικών σχημάτων και συνεργασιών, απέναντι στις δυνάμεις που συγκροτούν το κατοχικό καθεστώς, εν όψει μάλιστα των πιθανολογούμενων εθνικών εκλογών το ερχόμενο φθινόπωρο.


Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο, ανεξάρτητα των σκοπιμοτήτων που μπορεί, να υποκρύπτει η οποιαδήποτε πρόταση συνεργασίας και ανεξάρτητα, επίσης, με το ότι πιθανώς, πηγάζει μέσα από την κοινωνία ένα τέτοιο αίτημα, να «τα βρουν», δηλαδή, οι πολιτικές δυνάμεις του λεγόμενου «αντιμνημονιακού» χώρου, καλωσορίζει τις όποιες ειλικρινείς προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση.


Είναι γνωστό, ότι το Ε.Πα.Μ., από την εποχή της ίδρυσής του κιόλας, το καλοκαίρι του 2011, εργάζεται αδιάλειπτα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ευρύτατου δημοκρατικού μετώπου, που θα συσπειρώσει και θα προσφέρει αυτοπεποίθηση στον ελληνικό λαό, για να προχωρήσει μπροστά και να γίνει ο ίδιος ο ρυθμιστής των εξελίξεων στη χώρα και τελικά της ζωής του. Είναι γνωστές σε όλους οι πρωτοβουλίες μας, για τη συγκρότηση του μετώπου του «ΟΧΙ», ήδη από το φθινόπωρο του 2011, οι δημόσιες προσκλήσεις μας προς τα κοινοβουλευτικά κόμματα, οι πρωτοβουλίες που κατέληξαν στη μεγάλη συγκέντρωση δυνάμεων στο «ΜΑΧ» του Πολυτεχνείου τον περασμένο Νοέμβρη κτλ.. Δυστυχώς μικροπολιτικοί υπολογισμοί και σκοπιμότητες δεν έφεραν, μέχρι τώρα, το ποθητό αποτέλεσμα.


Φαίνεται, ότι το αποτέλεσμα των εκλογών βοήθησε πολλούς να επανεξετάσουν τη στάση «αυτάρκειάς» τους. Ωστόσο το Ε.Πα.Μ. δεν στέκεται σε αυτό και δηλώνει πάντοτε έτοιμο, να συμμετάσχει στον οποιοδήποτε ειλικρινή δημόσιο διάλογο, που θα μπορούσε να καταλήξει στη δημιουργία ενός αξιόπιστου συμμαχικού σχήματος, ικανού να αντιπαρατεθεί αποτελεσματικά και να αλλάξει, προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας, τους όρους του «παιγνιδιού».


Στην πραγματικότητα, ουδέποτε το Ε.Πα.Μ. έπαψε να προσπαθεί να δημιουργήσει συνθήκες ενότητας στη βάση και στις δράσεις, σύμφωνα και με τις ομόφωνες αποφάσεις των δύο Συνεδρίων του, αλλά και να συμμετέχει σε πρωτοβουλίες διαλόγου με διάφορες συλλογικότητες και πολιτικά σχήματα. Πάντα όμως δημόσια, αρνούμενο να συμμετάσχει σε «υπόγειες» συνομιλίες «κορυφής» και σε τυχοδιωκτικές «συνευρέσεις».


Έτσι και σήμερα, αποδεχόμενο την πρόσκληση του κόμματος των «Πειρατών», θα προσέλθει με αντιπροσωπεία του, στο κάλεσμά τους, την Τρίτη 1η Ιουλίου, για συνάντηση και ανταλλαγή απόψεων πλέον των 16 συλλογικοτήτων και σχηματισμών. Προσερχόμαστε χωρίς προαπαιτούμενα και χωρίς δεσμεύσεις, με ειλικρίνεια και με μοναδικό σκοπό, πέραν της διερεύνησης των προθέσεων, την επιτυχία, με βάση την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα, του εγχειρήματος.


Ταυτόχρονα, παρακολουθούμε με προσοχή τις διεργασίες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τη δημόσια έκκληση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Α. Τσίπρα, για συμπαράταξη όλων των δημοκρατικών δυνάμεων. Μολονότι, ο ΣΥΡΙΖΑ, ουδέποτε απάντησε στις επανειλημμένες εκκλήσεις μας, αλλά και στα ερωτήματα που τίθενται, από τα πράγματα, σε κυριαρχικά ζητήματα, που αφορούν την απεμπλοκή μας από τα μνημόνια και τη ριζική αλλαγή πορείας που έχει ανάγκη η χώρα, δηλώνουμε ετοιμότητα κοινών δράσεων και αγώνων, που εξ άλλου ουδέποτε αρνηθήκαμε, αλλά πάντα βρισκόμαστε στην πρωτοπορία.


Επίσης, τις τελευταίες ημέρες, γίναμε μάρτυρες, μέσω δημοσιευμάτων, μιας πρωτοβουλίας που αναλαμβάνει ο Πρόεδρος των ΑΝΕΛ κ. Π. Καμμένος, μέσω της εφημερίδας το «ΧΩΝΙ». Δεν γνωρίζουμε κάτι πιο συγκεκριμένο, ούτε, προς το παρόν έχουμε λάβει, την οποιαδήποτε πρόσκληση, έστω ανεπίσημα. Εάν τέτοια πρόσκληση υπάρξει, είμαστε έτοιμοι να την αποδεχθούμε, αρκεί ο οποιοσδήποτε διάλογος να γίνει δημόσια, χωρίς διαμεσολαβητές, αλλά απ’ ευθείας και ενώπιον του λαού. Δηλαδή να είναι ανοικτός με δυνατότητα παρακολούθησης ελεύθερα από τον κόσμο, η δε εφημερίδα το «ΧΩΝΙ» θα μπορούσε να έχει την ευθύνη του καλέσματος κομμάτων, πολιτικών σχηματισμών κλπ, καθώς και την ευθύνη της διοργάνωσης σε ανάλογο χώρο και όχι απλά μέσω αντιπαράθεσης δημοσιευμάτων και άρθρων από τις στήλες μιας εφημερίδας.


Το Ε.Πα.Μ. θα προσέλθει και θα συμμετάσχει σε οποιοδήποτε ειλικρινά διάλογο με σκοπό την ευρύτερη συνεργασία με κάθε συλλογικότητα και πολιτικό φορέα, χωρίς προαπαιτούμενα, παρά τις ξεκάθαρες θέσεις του. Προαπαιτούμενα, που θα μπορούσαν, να θεωρηθούν, ως προσπάθεια τορπιλισμού της όποιας σύγκλισης είναι δυνατόν να επιτευχθεί. Όμως, αρνείται να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε συζήτηση με όλους αυτούς τους καιροσκόπους και τους τυχάρπαστους γυρολόγους -που όλοι γνωρίζουμε- και που εδώ και τρία χρόνια δεν κάνουν τίποτε άλλο, από το να προσπαθούν, να διαλύσουν την οποιαδήποτε υγιή κοινή προσπάθεια. Καιροσκόπους και τυχοδιωκτικά στοιχεία, που αντιλήφθηκαν, ότι η συγκυρία τους ευνοεί τώρα, για να ξαναπιάσουν «δουλειά».


Επίσης, το Ε.Πα.Μ. δεν πρόκειται να συμμετάσχει στον οποιοδήποτε διάλογο τείνει να αναπτυχθεί, που δεν θα κατατείνει στην άμεση ανακούφιση του ελληνικού λαού από τη σκληρή μνημονιακή πολιτική των τελευταίων χρόνων και δεν θα στοχεύει στην αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας και της δικαιοσύνης, που επλήγησαν βάναυσα από τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα του καθεστώτος, από το Μάιο του 2010 και μετά, με ταυτόχρονη παραπομπή στο φυσικό τους δικαστή και την τιμωρία, όλων των ενόχων, για την κατάσταση στην οποία έφεραν την πατρίδα και τον λαό μας, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους Νόμους του Ελληνικού Κράτους, όπως αυτοί ίσχυαν πριν (και, θεωρητικά μόνον, ισχύουν ακόμη). Διαφορετικά θα ήταν, γι’ εμάς, όπως κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, που ορισμένοι, καλοείδαν τη νομιμοποίηση της χούντας μέσω της «φιλελευθεροποίησης» του Μαρκεζίνη.


Αθήνα 25 Ιουνίου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.


19 Ιουνίου 2014

18 Ιουνίου 2014

Ανακοίνωση της Π.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. - 18/6/14

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Με ομόφωνη απόφαση της 4ης Συνόδου του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου, για την περίοδο μετά το 2ο Συνέδριο, οι εργασίες της οποίας έληξαν την Κυριακή 15 Ιουνίου 2014 και σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Καταστατικού του Μετώπου, το 3ο τακτικό Συνέδριο του Ε.Πα.Μ. θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου 2014. Οι ακριβείς ημερομηνίες και ο χώρος διεξαγωγής του Συνεδρίου θα καθοριστούν στη συνέχεια.


Το 3ο τακτικό Συνέδριο του Μετώπου θα είναι επίσης καταστατικό συνέδριο, δηλαδή θα αποφασίσει την αλλαγή διατάξεων του καταστατικού, σύμφωνα με τις προτάσεις που θα κατατεθούν από τους πυρήνες και μεμονωμένα μέλη κατά τη διάρκεια των προσυνεδριακών διαδικασιών.


Σύμφωνα με την παραπάνω απόφαση του Ε.Σ.Σ., η Πολιτική Γραμματεία κηρύττει την έναρξη του προσυνεδριακού διαλόγου και καλεί όλες τις οργανώσεις του Ε.Πα.Μ. και τα μέλη του, να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτόν τον διάλογο συντεταγμένα και σύμφωνα με τις προβλέψεις του Καταστατικού. Ο διάλογος αυτός θα πρέπει να αναπτυχθεί ελεύθερα στις συνελεύσεις των πυρήνων, στις ολομέλειες των Τομέων και όπου είναι δυνατό σε περιφερειακές συνδιασκέψεις και θα κλείσει στο Συνέδριο. Δημόσια, ο διάλογος αυτός θα εκτίθεται στη κεντρική ιστοσελίδα του Ε.Πα.Μ. σε ειδικό χώρο που θα λειτουργήσει γι’ αυτόν τον σκοπό και στον οποίο κάθε μέλος, ή οργάνωση, θα μπορεί να αναρτά, πάντα ενυπόγραφα, άρθρα, απόψεις, προτάσεις, κριτική κτλ. για οποιοδήποτε θέμα θεωρεί σημαντικό και επίσης, εκεί κάθε μέλος μας θα έχει το δικαίωμα να απαντά ελεύθερα.


Σε έκτακτη συνεδρίασή του το απερχόμενο Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ. θα καθορίσει τις λεπτομέρειες διεξαγωγής του Συνεδρίου, το μέτρο εκπροσώπησης και εκλογής των συνέδρων, μετά από συνεννόηση με τους κατά τόπους Τομείς, θα εισηγηθεί την Ημερήσια Διάταξη και τα απολογιστικά κείμενα των κεντρικών του οργάνων και των επιτροπών του Μετώπου.


Αθήνα 18 Ιουνίου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.


11 Ιουνίου 2014

ΕΡΤ: Ένας χρόνος μετά - 11/6/14



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την πραξικοπηματική ενέργεια της δωσίλογης κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ.


Στις 11/6/2013, η τρικομματική τότε κυβέρνηση με μία ακόμα αντισυνταγματική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, έριξε μαύρο στις δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες. Ένα τελειωτικό χτύπημα στην δημοκρατία στον τόπο μας.


Με άκρως συνοπτικές διαδικασίες, πέταξε κυριολεκτικά στο δρόμο 2656 εργαζόμενους, χωρίς να τηρήσει καν τις ενέργειες που προβλέπει το ελληνικό αλλά και ευρωπαϊκό εργατικό δίκαιο.
Μια απάνθρωπη ενέργεια φασιστικού τύπου, πλήρως ενταγμένη στις επιταγές της τρόικας, και στους ξένους και ντόπιους τοκογλύφους.


Η άμεση αντίδραση των εργαζομένων της ΕΡΤ, αλλά και η μεγαλειώδης κινητοποίηση του λαού στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, κατέδειξε με έντονο τρόπο τον διακαή πόθο της κοινωνίας, να ξεμπερδέψει μια και καλή με το κατοχικό καθεστώς που επιβλήθηκε στη χώρα από τον Μάιο του 2010.


Η αυτοδιαχείριση και η λειτουργική κατάληψη στον πεντάμηνο αγώνα εντός του ραδιομεγάρου, όπως αυτή προέκυψε από τους απολυμένους εργαζόμενους της ΕΡΤ και τους αλληλέγγυους πολίτες, προσέφερε στον κόσμο της εργασίας στον τόπο μας, ένα διαφορετικό μοντέλο διεκδίκησης των δικαιωμάτων του, μέσα από την ανάληψη της προσωπικής ευθύνης και την ανάδειξη της σπουδαιότητας του λειτουργήματός τους.


Δυστυχώς, οι μηχανισμοί κοινοβουλευτικών κομμάτων συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης και οι αστοχίες της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης των εργαζομένων στην πορεία του αγώνα, αποπροσανατόλισαν τους εργαζόμενους, αποθάρρυναν τον κόσμο, κράτησαν χαμηλά τις προσδοκίες και οδήγησαν την καλύτερη ευκαιρία έως σήμερα ανατροπής της υπάρχουσας κατάστασης, σε μια ακόμα ήττα του κινήματος των εργαζομένων, με πολλαπλασιαστικές συνέπειες συνολικά για το κίνημα ανατροπής.


Το ΕΠΑΜ, συμμετείχε ενεργά σε όλη την διάρκεια της λειτουργικής κατάληψης, στηρίζοντας τους εργαζόμενους, προσπαθώντας με τον καταλυτικό του ρόλο να αποκαλύπτει την γενική εικόνα του προβλήματος στην χώρα και να ενθαρρύνει προς την κατεύθυνση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας. Μέχρι και σήμερα στέκεται δίπλα στους εργαζόμενους της ΕΡΤ, μη νομιμοποιώντας την ΝΕΡΙΤ, αφού είναι ο μόνος πολιτικός φορέας που δεν δέχτηκε με κανένα τρόπο την διακαναλική συνέντευξη για τις ευρωεκλογές, αψηφώντας το όποιο εκλογικό κόστος.


Σήμερα πιο έμπειροι με τους αγώνες μας, δεν φτάνει να αγωνιστούμε μόνο για να αποτρέψουμε τις απολύσεις, μόνο για να υπερασπιστούμε στοιχειώδη κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα.


Σήμερα όσο ποτέ στο παρελθόν, η αντίσταση των εργαζόμενων όλων των κλάδων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αντίσταση του λαού μας απέναντι στην φτωχοποίηση, απέναντι στο φορολογικό σύστημα που δημεύει το βιος όσων εργάζονται, ενώ μειώνει τους φόρους των αρπαχτικών των αγορών. Απέναντι στη μετατροπή της χώρας σε δουλοπαροικία του χρέους, στο ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.
Σήμερα όσο ποτέ στο παρελθόν, η αντίσταση και ο αγώνας μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την επιβίωση της ίδιας της πατρίδας μας, και την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας στον τόπο που την γέννησε.


Γι’ αυτό χρέος των εργαζόμενων είναι να διεκδικήσουν :
  • Άρνηση αναγνώρισης και τη μονομερή διαγραφή του χρέους. Σεισάχθεια στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
  • Επιστροφή σε εθνικό – κρατικό νόμισμα, για εθνικό έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίων και στήριξη της εγχώριας αγοράς. Για παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας με μοχλό τις εθνικοποιημένες στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις και πρώην ΔΕΚΟ.
  • Δημόσια κοινωνικά αγαθά προσβάσιμα απ’ όλους: Για δωρεάν υγεία – παιδεία – πρόνοια και καθολική κοινωνική ασφάλιση. Για φθηνή ενέργεια και νερό, αγαθά που δεν επιτρέπεται να στερείται καμία οικογένεια εντός της επικράτειας και για κανένα λόγο.
  • Να τιμωρηθούν οι ένοχοι, όσοι οδήγησαν και οδηγούν την πατρίδα στην καταστροφή και το λαό στην εξαθλίωση.
  • Συντακτική Εθνοσυνέλευση προκειμένου ο λαός να φτιάξει το δικό του σύνταγμα και να ασκήσει ο ίδιος – πρωτογενώς – τη δημοκρατία.


Ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ, πρέπει να αποτελέσει οδηγό και παράδειγμα για το σύνολο των κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων των εργαζομένων στην χώρα μας. Είναι καιρός να αξιοποιήσουμε συνολικά την παρακαταθήκη της αυτοδιαχείρισης και της λειτουργικής κατάληψης που μας έδωσε η ΕΡΤ, και να καλλιεργήσουμε την ιδέα της Γενικής Πολιτικής Απεργίας σε όφελος των εργαζομένων και του λαού.


Το Ε.Πα.Μ. καλεί όλους τους πολίτες σήμερα το απόγευμα 11 Ιουνίου 2014 στις 7:00’ στο μεγάλο συλλαλητήριο έξω από το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.


Αθήνα 11 Ιουνίου 2014

Ο Συνδικαλιστικός Τομέας του Ε.Πα.Μ.

10 Ιουνίου 2014

Ανακοίνωση της ΠΓ του Ε.ΠΑ.Μ. - 6/6/2014




Ανένδοτος Αγώνας, ο μόνος δρόμος για την Αλλαγή


Οργή και θλίψη προκαλούνται παρακολουθώντας αυτά που συμβαίνουν στο πολιτικό στερέωμα με αφορμή το αποτέλεσμα των τριπλών εκλογών του Μαΐου. Πολύ σύντομα έσβησαν οι πανηγυρισμοί και όλοι επιδίδονται πλέον στη διαμόρφωση των ευνοϊκών γι’ αυτούς συνθηκών για την επόμενη περίοδο.


Η συγκυβέρνηση έχοντας το τακτικό πλεονέκτημα, ότι το εκλογικό σώμα δεν αμφισβήτησε άμεσα και με έναν καθαρό τρόπο την ηγεμονία της και τη δυνατότητά της να κυβερνά, προχωράει ακάθεκτη στην εφαρμογή των συμφωνημένων με τους ξένους επικυρίαρχους.
- Πετσοκόβει από 1ης Ιουλίου τις επικουρικές συντάξεις για να ακολουθήσουν από 1η Ιανουαρίου του 2015 οι κύριες.
- Προαναγγέλλει την αλλαγή της φορολογίας των μισθωτών και των συνταξιούχων με την προκαταβολική παρακράτηση του φόρου που αφορά συνολικά στο εισόδημα.
- Προχωράει στη χαριστική παραχώρηση στους ημετέρους της διαπλοκής ό,τι έχει απομείνει από την ακίνητη περιουσία του δημοσίου. Κτίρια, εγκαταστάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, αρχαιολογικοί χώροι, αιγιαλός, ακόμα και βουνοκορφές είναι τα «φιλέτα» προς ξεπούλημα μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Η ΔΕΗ και οι εταιρείες ύδρευσης Θεσσαλονίκης και Αθηνών, επίσης.
- Διαλύει ό,τι έχει απομείνει από τις δημόσιες δομές υγείας, τα νοσοκομεία και χτυπά την ελληνική φαρμακοβιομηχανία, προκειμένου να κατακλυσθεί η εγχώρια αγορά του φαρμάκου από ξένα γενόσημα αμφιβόλου ποιότητας.
- Εντείνει τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις της κινητής και της ακίνητης περιουσίας των πολιτών που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ληστρικές φορολογίες, ενώ οι τράπεζες εμφανίζονται ακόμα πιο ασύδοτες με τους εκβιασμούς στους δανειολήπτες να ξεπερνούν κάθε όριο.


Και όλα αυτά μέσα στο καλοκαίρι, γιατί από το Σεπτέμβριο με πρόσχημα το δημοσιονομικό κενό του ’15 και την περίφημη αναδιάρθρωση του χρέους, η συγκυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα, επεξεργάζεται νέα σκληρότερα μέτρα, παρά τις διαψεύσεις, αφού το μεγάλο «αφεντικό», ο Σόιμπλε, δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνείας.


Ταυτόχρονα, κλείνει ξαφνικά και πρόωρα τη Βουλή, για να μην υπάρξει η παραμικρή πιθανότητα κωλυσιεργίας και καθυστερήσεων από «απείθαρχους» βουλευτές των κομμάτων που την συναπαρτίζουν, αθωώνοντας επίσης, τα μέλη της από τις πράξεις εσχάτης προδοσίας που τα βαρύνουν για όλη την προηγούμενη περίοδο. Ενώ προσπαθεί να δώσει την αίσθηση «εξωραϊσμού» και λήψης του «μηνύματος» των εκλογών με τον επικείμενο ανασχηματισμό, τη μετακίνηση Στουρνάρα και την αποπομπή Θεοχάρη.


Με τακτικές εγκληματικής οργάνωσης, υποσχέσεων, εκβιασμών ακόμα και εξαγορών, οι συγκυβερνήτες και τα μαφιόζικα συμφέροντα που εκπροσωπούν, προσπαθούν να διασφαλίσουν ακόμα και τους 180 βουλευτές που απαιτούνται για την προεδρική εκλογή, προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία μέχρι το 2016 και να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο.


Μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς για το εκλογικό αποτέλεσμα, η αμηχανία είναι το κύριο χαρακτηριστικό της αντιπολίτευσης, από την άλλη.


Τώρα που είναι πιο φανερό από ποτέ, ότι είτε με τις τακτικές του «ώριμου» φρούτου, είτε με τη σταδιακή διολίσθηση προς θέσεις που υποτίθεται ότι καθησυχάζουν τους «νοικοκυραίους», όχι μόνο δεν δημιουργείται πλειοψηφικό ρεύμα αλλαγής, αλλά μάλλον σύγχυση, που οδηγεί σε αποσυσπείρωση και ηττοπάθεια.


Τώρα που ολοφάνερα οι μαξιμαλισμοί και οι προσηλώσεις στα νάματα της όποιας ιδεολογίας περισσεύουν.


Τώρα που ο κατακερματισμός των δυνάμεων αποδεικνύεται το ισχυρότερο όπλο του αντιπάλου.


Τώρα είναι η ώρα, για την πιο μεγάλη συστράτευση όλων σε έναν νέο μεγάλο Ανένδοτο Αγώνα για τη πτώση αυτής της αντιδραστικής και παραδομένης σε ξένα συμφέροντα κυβέρνησης, για να σταματήσει ο κατήφορος και να ανακουφιστεί η κοινωνία.


Τώρα είναι η ώρα, να αφήσουν όλοι τον καταγγελτικό λόγο, που δεν αποδίδει, και να προχωρήσουν σε πράξεις. Πράξεις ενότητας και αγώνα για την μεγάλη αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος και η κοινωνία.


Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.Πα.Μ.) απευθύνεται, χωρίς κανενός είδους προαπαιτούμενο, σε όλες και σε όλους. Απευθύνεται στα κόμματα της αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο και τα καλεί για μια ακόμα φορά να πάψουν να νομιμοποιούν με τη στάση τους το καθεστώς. Απευθύνεται και σε κάθε μικρή και μεγαλύτερη εξωκοινοβουλευτική δύναμη και καλεί, για πολλοστή φορά, σε ενότητα στη βάση και στη δράση.


Μόνον ένας μπορεί να είναι ο στόχος όλων σήμερα. Η πτώση της κυβέρνησης. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από αναπτερωμένο το ηθικό του λαϊκού κινήματος που θα προχωρήσει, βλέποντας ενωμένες όλες τις δυνάμεις, στον ανένδοτο αγώνα γι’ αυτόν το σκοπό. Γιατί μόνο με το υψηλό φρόνημα του, σε διαρκή κινητοποίηση, λαού, οι εκλογές που θα προκύψουν, θα μπορέσουν να δώσουν ευνοϊκή λύση.


Αθήνα 6 Ιουνίου 2014


Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

5 Ιουνίου 2014

Ανακοίνωση της ΠΓ του Ε.ΠΑ.Μ. για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών

Το εκλογικό αποτέλεσμα κι εμείς

Φίλες και φίλοι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Η Πολιτική Γραμματεία  του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου ευχαριστεί όλους τους φίλους και τα μέλη,  που στρατεύτηκαν ανιδιοτελώς στην μεγάλη μάχη που δώσαμε συμμετέχοντας στις εκλογές της 25ης Μαΐου 2014 για το ευρωκοινοβούλιο. Τους ευχαριστούμε γιατί όλοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, παρά τις όποιες αδυναμίες, τις δυσκολίες και τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τις φίλες και τους φίλους μας που δέχτηκαν να εκτεθούν, εμπλουτίζοντας το αγωνιστικό ψηφοδέλτιό μας και έδωσαν μαζί μας αυτόν τον υπέροχο αγώνα.

Η Πολιτική Γραμματεία επιχειρεί να προσεγγίσει ορισμένες καίριες - κατά την γνώμη της - πλευρές του εκλογικού αποτελέσματος και θέτει τις εκτιμήσεις αυτές στην κρίση των μελών και φίλων του ΕΠΑΜ.

Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση της ισχυρής επιρροής που διατηρούν οι επίσημοι κομματικοί μηχανισμοί, αλλά και το σύστημα μαύρης προπαγάνδας. Το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού σώματος ψήφισε με βάση όχι προγράμματα και πολιτικές, αλλά ιδεολογικές και κομματικές συγγένειες. Για πρώτη φορά κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης υπάρχει ένα εκλογικό αποτέλεσμα που διαχωρίζει κάθετα το εκλογικό σώμα σε αριστερά και δεξιά με την ακροδεξιά - και μάλιστα την φασιστική - να εισπράττει σημαντικά εκλογικά oφέλη.

Πρόκειται για μια τραγική εξέλιξη που μας πηγαίνει πίσω στα χρόνια της μετεμφυλιακής περιόδου, μόνο που σήμερα τείνει να εισάγει ολόκληρη την χώρα σε μια περίοδο προετοιμασίας ενός νέου εμφύλιου σπαραγμού.

Η ίδια η Νέα Δημοκρατία κατόθρωσε να μην υποστεί συντριβή, να περιορίσει την εκλογική ήττα, επενδύοντας στα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της εκλογικής βάσης της. Ο φόβος,, η καχυποψία και τα εμφυλιοπολεμικά  πάθη ανακλήθηκαν στην πρώτη γραμμή. Η αριστερά έγινε πάλι το φόβητρο για τον φοβισμένο δεξιό. Παρουσιάστηκαν σαν φορείς της αστάθειας σε μια εποχή που χρειάζεται σταθερότητα. Κατ΄ αναλογία με την μετεμφυλιακή περίοδο που αποτέλεσε το άλλοθι κάθε είδους εκτροπής, παρακρατικής δράσης , ως και την επιβολή της επτάχρονης δικτατορίας.

Ανίκανη η ηγεσία και ο μηχανισμός της να πείσει για την πολιτική που ακολουθεί και για τα συμφέροντα που εκφράζει, επένδυσε στο πόσο βαμμένος δεξιός είναι ο ψηφοφόρος της και πόσο δεμένος είναι με το συγκεκριμένο κόμμα. Για πρώτη φορά στην ιστορία της - από την επoχή του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος προσπάθησε εναγωνίως να απαλλάξει το κόμμα του από την ρετσινιά της μετεμφυλιακής δεξιάς - αυτοπροσδιορίστηκε ανοιχτά με πολιτικό λόγο που εξάπτει εθνικά πάθη και διχασμούς μέσα στον λαό. Έτσι συντελέστηκε η μετάλλαξη της ΝΔ σ' ένα κόμμα υποχείριο κρυπτοφασιστικών δυνάμεων, που δουλεύουν πια για το ολοκαύτωμα της χώρας και του λαού της.

Στην μετάλλαξη αυτή έχει συμβάλει και η αποκαλούμενη καραμανλική εσωκομματική αντιπολίτευση, που δηλώνει αντιμνημονιακή, για τα μάτια του κόσμου, ενώ υπερψηφίζει τα κυβερνητικά μέτρα. Εξαπάτησε τον μέσο ψηφοφόρο της ΝΔ, υποβάλλοντάς του  να ξαναψηφίσει ΝΔ προκειμένου να δώσει την δυνατότητα να απαλλαγεί από την φασιστική ηγετική ομάδα Σαμαρά. Κι έτσι να αλλάξει η κεντρική πολιτική. Με τον ίδιο τρόπο που η καραμανλική τάση μέσα στη ΝΔ επέτρεψε στον  Σαμαρά να αλώσει το συγκεκριμένο κόμμα, για να γλυτώσει η ίδια από τις τεράστιες πολιτικές και ποινικές ευθύνες που έχει για το γεγονός ότι οδήγησε στην χρεοκοπία την Ελλάδα, έτσι και τώρα εξασφαλίζει τα νώτα της σημερινής ηγετικής ομάδας για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Ταυτόχρονα, οι εκλογές αυτές μετεξελίχθησαν από την συγκυβέρνηση σε ένα πρωτοφανές παζάρι ψήφων. Ξοδεύτηκαν τεράστια ποσά από το κρατικό ταμείο για τους υποψηφίους της συγκυβέρνησης, την μαζική χειραγώγηση της "κοινής γνώμης", αλλά και την ανοιχτή εξαγορά ψήφων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια ακόμη μαύρη τρύπα στον κρατικό προϋπολογισμό που καλείται να καλύψει τους επόμενους μήνες το γνωστό υποζύγιο, δηλαδή ο έλληνας φορολογούμενος. Οι πολιτευτές και οι κομματάρχες της συγκυβέρνησης δεν μοίραζαν μόνο σωρηδόν πενηντάρικα με αντάλλαγμα μια ψήφο στην κάλπη, αλλά έταζαν εξαιρέσεις από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, προστασία της ήδη πενιχρής σύνταξης, όπως και δουλίτσες σε δήμους, περιφέρειες και κράτος για τους "δικούς μας".

Από την άλλη, έχουμε μια αριστερά που έχει χάσει την πατριωτική αναφορά της, εχει χάσει κάθε αίσθηση αγώνα για την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία, αλλά και για τη δημοκρατία. Είναι μια αριστερά ιδανική για την διάσπαση και την περιχαράκωση του λαού, δωρίζοντας τα εθνικά σύμβολα της ενότητάς του στον σκοταδισμό και τον φασισμό.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε με το αίσθημα απελιπισίας που διακατέχει μεγάλο μέρος του λαού που νιώθει την ανάγκη να γλυτώσει το ταχύτερο δυνατόν από την παρούσα κυβέρνηση και τις αδίστακτες πολιτικές της. Έταξε ότι αρκεί να βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και με διαφορά από τη ΝΔ ώστε να εξαναγκαστεί σε εκλογές η κυβερνώσα παράταξη. Το πέτυχε για να αποδειχθεί άμεσα ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βασίστηκε στη συνειδητή ψήφο, ούτε καν στην ψήφο διαμαρτυρίας. Επένδυσε στην ψήφο απόγνωσης του αντιμνημονιακού χώρου. Ανίκανος να διεμβολίσει τον μνημονιακό χώρο, διεμβόλισε και άντλησε ψήφους από τους αντιμνημονιακούς σχηματισμούς. Κι έτσι κατάφερε να ανακόψει τις δυνατότητες νίκης από ολόκληρο τον αντιμνημονιακό χώρο, χωρίς να επιτύχει την ζητούμενη νίκη για τον εαυτό του. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι εγκλωβισμένος, αφού δεν μπορεί να προκαλέσει εκλογές, όπως υποσχόταν, και ούτε διαθέτει άλλες πολιτικές δυνάμεις στις οποίες μπορεί να απευθυνθεί για να δημιουργήσει μια οιονεί κυβερνητική πλειοψηφία με αντιμνημονιακό στόχο.

Είναι καταδικασμένος να ακολουθήσει την τακτική του "ώριμου φρούτου", ελπίζοντας ότι οι ζοφερές συνέπειες των πολιτικών που θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται θα οδηγήσουν στην μεταστροφή μέρους του εκλογικού σώματος προς αυτόν. Ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ που ήλπιζε σε μια γρήγορη απαλλαγή από την κυβέρνηση, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, θα πληρώσει ακριβά αυτή την τακτική. Οι πολιτικές της καταστροφής και του εξανδραποδισμού θα συνεχιστούν με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αναμένει πότε με χρόνια με καιρούς θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ώστε να αποκτήσει την πολυπόθητη κυβερνητική πλειοψηφία. Αν έρθει ποτέ.

Η ανατροπή της κυβέρνησης πήγε στις καλένδες και η πρωτοβουλία των κινήσεων παραδόθηκε στην παράταξη του μνημονίου με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην αποτελεί άμεση απειλή για τους κυβερνώντες. Το πότε θα γίνουν και με ποιους όρους θα διεξαχθούν οι εθνικές εκλογές ανήκει πλέον στην συγκυβερνώσα παράταξη που διαθέτει όλα τα μέσα για να εξαναγκάσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να διαλέξει: εσαεί αντιπολίτευση, ή κάποια μορφή συγκυβέρνησης με τις δυνάμεις του μνημονίου. Το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας έχει κάνει ήδη άνοιγμα σε κάποια μελλοντική "καλή" ΝΔ και σε κάποιο "καλό" ΠΑΣΟΚ, που θα έχουν απαλλαγεί από τις κακές τωρινές τους ηγεσίες, προδικάζει πολλά.

Όλα αυτά οφείλονται στην τακτική που επέλεξε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ενδιαφέρθηκε μόνο να «μαντρώσει» τους ψηφοφόρους της στο κομματικό παχνί και τίποτε άλλο. Απέρριψε κάθε δυνατότητα ανοιχτής συμπόρευσης και συμμαχίας από τα κάτω έτσι ώστε να δοθεί διέξοδος στην οργή πλατύτερων στρωμάτων από εκείνα που εκφράζονται από την αριστερά. Επέλεξε την επιβολή κομματικών υποψηφίων, συχνά φυτευτών, με αποτέλεσμα την συντριβή τους  στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Επέλεξε την τακτική της αυτοδυναμίας με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να διατηρήσει ούτε καν τους ψήφους που είχε πάρει τον Ιούνιο του 2012. Η διαρροή από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν τέτοια, που αν δεν υπήρχε η αναπλήρωση από ψηφοφόρους των άλλων αντιμνημονιακών σχημάτων, οι οποίοι υπό καθεστώς απελπισίας τον ψήφισαν, ίσως να μην έφτανε ούτε καν το 20%.

Το συμπέρασμα είναι ότι ο αμφίσημος πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έπεισε, αλλά οδήγησε και σε τέτοιες πολώσεις που κάνει αδύνατη μια ευρύτερη συσπείρωση αντιμνημονιακών δυνάμεων με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης των μνημονίων πριν είναι πολύ αργά. Η κυβερνώσα παράταξη παρά την πολύ σημαντική εκλογική φθορά που έχει υποστεί, γνωρίζει πολύ καλά το δώρο που της πρόσφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπιασε "ταβάνι" λεηλατώντας εκλογικά τους οιονεί συμμάχους του. Κι επομένως δεν μπορεί να αποτελέσει άμεση απειλή για τους κυβερνώντες. Τουλάχιστον με όρους εκλογών.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιδιώκει κάποια συνεργασία με άλλους σχηματισμούς από  το αντιμνημονιακό τόξο. Γι' αυτό και τορπίλισε καθε δυνατότητα συνεργασίας από τα κάτω στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές με σκοπό να επιβληθεί ο κομματικός μηχανισμός. Έστω κι αν της στοίχισε ακριβά στα εκλογικά αποτελέσματα. Ψάχνει μόνο για υποταχτικούς. Δηλαδή για όσους προσελκύονται από το ενδεχόμενο της νομής της εξουσίας και με αντάλλαγμα κάποιον θώκο "ξεχνούν" θέσεις, αρχές, και διακηρύξεις. Οι κυβερνώντες το γνωρίζουν και αισθάνονται ασφαλείς.

Ταυτόχρονα, το εκλογικό αποτέλεσμα για την ευρωβουλή ήρθε σαν αποτέλεσμα μιας μακράς περιόδου κινηματικής άπνοιας. Η τελευταία ελπιδοφόρα αναλαμπή όπου πλατύτερες μάζες κινητοποιήθηκαν με την ελπίδα μιας γρήγορης ανατροπής της κυβέρνησης και των πολιτικών της, ήταν το κλείσιμο της ΕΡΤ. Οι κομματικοί μηχανισμοί όμως, μαζί με τις γνωστές συνδικαλιστικές αγκυλώσεις, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στο να δεχθεί μια ακόμη ήττα ο κόσμος που ήθελε να κινητοποιηθεί. Από κει και πέρα κάθε σκίρτημα κινήματος, ή μαζικής πρωτοβουλίας, αντιμετωπίστηκε με όρους διάλυσης, ή ποδηγέτησης από τους κομματικούς μηχανισμούς σε συνδυασμό με τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Θανατώθηκε κάθε αγωνιστική διάθεση. Πάνω απ' όλα το κόμμα. Κι έτσι στο βωμό του κόμματος, θυσιάσθηκε και η τελευταία ικμάδα μαχητικού φρονήματος στον λαό.

Η μια μεθοδευμένη ήττα πάνω στην άλλη, η εγγατάλειψη και καταδίκην των όποιων ριζοσπαστικών λαϊκων διεκδικήσεων, ειδικά σε ότι αφορά το χρέος, το νόμισμα, την ΕΕ, έπεισαν την μεγάλη πλειοψηφία ότι δεν έχει κανένα νόημα ούτε η κινητοποίηση, ούτε ο αγώνας. Η ηττοπάθεια και το δόγμα "ο σώζων εαυτόν, σωθήτω" άρχισε να κυριαρχεί στην κοινωνία. Η πολιτική της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε σοβαρό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή, μιας και ακολούθησε τη γνωστή τακτική του "μην ανησυχείτε, θα έρθω εγώ και θα σας βολέψω". Κι έτσι κάθε εκδήλωση αγώνα εκφυλίστηκε σε κομματικό παραμάγαζο του ΣΥΡΙΖΑ, ή συνθλίφτηκε από τον κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ. Ενώ η συνδικαλιστική γραφειοκρατία φροντίζει όπως πάντα μόνο για τον εαυτό της με κινητοποιήσεις εκτόνωσης.

Υπό αυτές τις συνθήκες η μεγάλη πλειοψηφία προσήλθε στις κάλπες απογοητευμένη πιστεύοντας ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε κι επομένως βολεύτηκε είτε με τις υποσχέσεις της κυβερνώσας παράταξης, είτε με τις υποσχέσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Έστω κι αν και στις δυο περιπτώσεις, είναι φρούδες υποσχέσεις. Υπήρχαν κι αυτοί που θέλησαν να τιμωρήσουν τα κόμματα του νέου διπολισμού ψηφίζοντας κόμματα που προσωποποιούν ως αντιπολίτευση το πλήρες αδιέξοδο. Τι μπορεί να ελπίζει κανείς ψηφίζοντας ΧΑ; Μόνο να εκφράσει το «άει σιχτίρ» και τίποτε περισσότερο. Το ίδιο ισχύει και για την ψήφο στο ΚΚΕ. Πρόκειται για ψήφους που δεν εμπεριέχουν καμιά ελπίδα να αλλάξει  ο,τιδήποτε, δεν διεκδικούν τίποτε, θέλουν μόνο να τιμωρήσουν τους πάντες και μάλιστα τυφλά.

Έτσι ψηφίζουν κόμματα που συνιστούν ως αντιπολίτευση την πολιτική εγγύηση ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να πέσει και η πολιτική των μνημονίων δεν πρόκειται να αποτραπεί,αφού αυτά δεν θα θέσουν καν την πτώση της κυβέρνησης στην ημερήσια διάταξη κι επομένως δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή ελπίδα να αλλάξει κάτι. Πρόκειται για πολιτική αυτοχειριασμού. Ψηφίζουν για να εκδικηθούν τους πάντες, μαζί και τον εαυτό τους. Αυτό και μόνο. Και η νοοτροπία αυτή είναι ιδανική για να εκθρέψει ολοκαυτώματα σαν τον εμφύλιο, καταστάσεις σαν αυτή της σημερινής Ουκρανίας.

Το γεγονός αυτό μαζί με τη μεγάλη διασπορά ψήφων σε κόμματα και κομματίδια δίχως ταυτότητα και περιεχόμενο, τη σημαντική αποχή, αλλά και την ανάδειξη ενός ανύπαρκτου κόμματος, που αποκαλείται Ποτάμι, στην ευρωβουλή, υποδηλώνουν μια κοινωνία σε υποχώρηση και κατάρρευση. Μια κοινωνία που στρώματά της έχουν ήδη αρχίσει να παραδίνονται στα πιο στοιχειώδη και πιο επικίνδυνα ένστικτα του ανθρώπου, λίγο πριν αυτός αποκτηνωθεί παντελώς. Τα στρώματα αυτά δεν ξέρουν πλέον ή ακόμα χειρότερα αδιαφορούν για το τι σημαίνει δημοκρατία και τι δικαιώματα. Κι επομένως δεν μπορούν να αντιληφθούν ούτε καν τι πρέπει να υπερασπιστούν. Μοιάζουν σαν τους αγράμματους που αδιαφορούν παντελώς και εχθρεύονται τη γραφή και την ανάγνωση. Ζουν απλά για να ζουν και το θεωρούν φυσιολογικό. Γι' αυτό και πέφτουν θύματα των βαθύτερων προκαταλήψεών τους, αλλά και της μόδας, όπως αυτή διαμορφώνεται από τους διαμορφωτές της "κοινωνίας του θεάματος".

Σ' αυτές τις συνθήκες το ΕΠΑΜ δεν κατόρθωσε να πείσει ότι αποτελεί άμεση εναλλακτική επιλογή για τη σημερινή συγκυρία. Παρά το γεγονός ότι διεύρυνε την επιρροή του σε πολύ πλατειά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αυτό δεν μπόρεσε να καταγραφεί στην κάλπη. Το ΕΠΑΜ μιλούσε και μιλά για την ενότητα του ελληνικού λαού, σε μια εποχή όπου η κοινωνία πολώνεται σε αριστερά και δεξιά. Προτάσσει το πατριωτικό και δημοκρατικό καθήκον, όταν πλατιά στρώματα δεν ξέρουν καν τι σημαίνει πατρίδα και δημοκρατία. Ζητά να πάρει την υπόθεση ο λαός στα χέρια του σε μια περίοδο όπου κυριαρχεί η ηττοπάθεια και "ο σώζων εαυτόν, σωθήτω". Υπερασπίζεται και οργανώνει αγώνες σε μια περίοδο όπου οι περισσότεροι έχουν χάσει κάθε ελπίδα. Μιλά και επιμένει σε μια επανάσταση προσωπικής αξιοπρέπειας, όταν οι περισσότεροι ωθούνται στην αναξιοπρέπεια για να επιβιώσουν, ή για να αναδειχθούν. Απευθύνεται στο νου, στην κοινή λογική και την γνώση, όταν κυριαρχούν τα συναισθήματα, του φόβου και της απελπισίας.  

Επίσης το ΕΠΑΜ, παρά τις επίμονες προσπάθειές του, δεν κατόρθωσε να πετύχει την οργάνωση κοινής δράσης ανάμεσα στις ευρύτερες δυνατές δυνάμεις με κοινά αιτήματα. Με αποτέλεσμα να μην καταστεί δυνατό να διασωθούν κινήματα και μαζικές δράσεις που θα μπορούσαν να δώσουν πνοή και ελπίδα στα πιο καθημαγμένα στρώματα του λαού. Το γεγονός ότι δυνάμεις και σχήματα όπως ΑΝΤΑΡΣΥΑ και "κόμματα της δραχμής", που στάθηκαν εναντίον της κοινής δράσης θέτοντας ιδεολογικά προσκόμματα, συνετρίβησαν εκλογικά, ίσως να συνιστά ένα αναγκαίο σοκ νηφαλιότητας.

Η μαζική δράση του ΕΠΑΜ δεν έχει την αναγκαία συνέπεια, ούτε έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο εκείνο που να επιτρέπει την κινητοποίηση λαϊκών στρωμάτων για τα πιο ζωτικά τους αιτήματα. Οι αδυναμίες και οι υστερήσεις στους τομείς αυτούς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο όταν έφτασε η ώρα της κάλπης, καθώς το εκλογικο σώμα στις περισσότερες περιοχές της χώρας  δεν είχε πρόσφατη εμπειρία αγώνων τέτοιων ώστε να ξέρει πώς δρα το Μέτωπο.

Παρά την σημαντική οργανωτική ανάπτυξη του ΕΠΑΜ όλο το προηγούμενο διάστημα, το Μέτωπο δεν έχει κατορθώσει ακόμα να αναπτύξει την πολιτική του δουλειά σε ανάλογο επίπεδο για όλους τους τομείς και τους πυρήνες του. Δεν έχει κατακτηθεί ακόμη ενιαίος τρόπος και επίπεδο δουλειάς μέσα στην κοινωνία από όλες τις οργανωμένες δυνάμεις του Μετώπου. Κι αυτό αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για το επόμενο διάστημα.

Τέλος, παραμένει σοβαρό το πρόβλημα της αναγνωρισιμότητας του Μετώπου, των προταγμάτων και της δράσης του από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτήν δεν μπορούμε να την περιμένουμε από τα ΜΜΕ, ούτε από κανέναν άλλον, εκτός από την συστηματική δουλειά πόρτα-πόρτα των μελών και των φίλων του Μετώπου. Πρέπει ο κάθε πυρήνας μας, το κάθε μέλος του ΕΠΑΜ να αναδειχθεί σε σημείο αναφοράς για ολόκληρη την κοινωνία σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς. Δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν που να μην τον πλησιάσουμε, να του μιλήσουμε, να οικοδομήσουμε σχέσεις μαζί του, ώστε να αντιληφθεί ότι οι έννοιες αλληλεγγύη, δημοκρατία, αξιοπρέπεια δεν είναι κενές περιεχομένου.

Το αποτέλεσμα των εκλογών επιτείνει το συνολικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό αδιεξοδο της χώρας. Ο ελληνικός λαός και η χώρα είναι πολύ πιο εκτεθειμένοι στις πολιτικές εξανδραποδισμού, χωρίς καν να διαθέτει επίσημη αντιπολίτευση ικανή να υπερασπιστεί ακόμη και τα πιο στοιχείωδη. Βρίσκεται στη πιο δεινή θέση από την αρχή της νέας κατοχής. Το ΕΠΑΜ οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες τέτοιες που να θέτουν προ των ευθυνών τους όλους εκείνους που μιλούν εναντίον της μνημονιακής πολιτικής.

Οι οργανωμένες δυνάμεις του ΕΠΑΜ οφείλουμε να ξαναβρούμε όλους εκείνους που βρεθήκαμε μαζί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Να ανοιχτούμε σε φίλους και κυρίως σ' εκείνους που συμπαθούν το Μέτωπο, αλλά δεν το ψήφισαν. Να συζητήσουμε την κατάσταση που προέκυψε από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα με τρόπο φιλικό και με σκοπό να ακούσουμε τις παρατηρήσεις και τον προβληματισμό τους. Πρέπει να ανοιχτούμε πιο πλατιά στην κοινωνία.

Το ΕΠΑΜ για μια ακόμη φορά θα αναλάβει πρωτοβουλία συνεύρεσης όλων των δυνάμεων που θεωρούν τον εαυτό τους αντιμνημονιακό. Η κυβερνώσα παράταξη ουσιαστικά ηττήθηκε εκλογικά. Δεν δικαιούται λοιπόν να μιλά πλέον εξ ονόματος του ελληνικού λαού. Ακόμα δε περισσότερο να αποδέχεται δεσμεύσεις και να εφαρμόζει πολιτικές που η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει απορρίψει. Θα πρέπει λοιπόν να ενωθούμε όλοι για να ρίξουμε την υφιστάμενη κυβέρνηση το ταχύτερο δυνατό. Θα πρέπει όλες μαζί οι δυνάμεις να κηρύξουμε ένα νέο ανένδοτο αγώνα με αίτημα την πτώση της κυβέρνησης και τη διάλυση αυτού του κοινοβουλίου της διαρκούς Συνταγματικής εκτροπής.

Στόχος μας θα πρέπει να είναι η οργάνωση της κοινής δράσης μας με τέτοιο τρόπο ώστε να κλιμακωθούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις,  με τέτοιο τρόπο ώστε ο ίδιος ο λαϊκός παράγοντας να επιβάλει τις πολιτικές εξελίξεις. Για τον σκοπό αυτό το ΕΠΑΜ θα αναλάβει, για άλλη μια φορά, πρωτοβουλία συνάντησης και διαλόγου με όλες τις ηγεσίες του αντιμνημονιακού τόξου, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο με βάση τα πιο άμεσα και ζωτικά αιτήματα του λαού.

Ένα όμως είναι το σίγουρο: Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, η πατρίδα και ο λαός χρειάζεται το Μέτωπο περισσότερο από ποτέ. Δεν θα γίνουμε ριψάσπιδες. Χάσαμε μια μάχη, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται, θα έχει διάρκεια και εμείς, έχοντας δημιουργήσει γερές βάσεις μέσα στην κοινωνία, ανεξάρτητα αν αυτό δεν αποτυπώθηκε με την ψήφο της Κυριακής, θα συνεχίσουμε μέχρι την τελική Νίκη!

Αθήνα 27 Μαΐου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.