25 Σεπτεμβρίου 2013

Ο Δ. Καζάκης στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας - 25-9-13







Την Τετάρτη 25/09/13 ο Γ.Γ. του ΕΠΑΜ Δημήτρης Καζάκης θα μιλήσει στη Χαλκίδα, προσκεκλημένος από το εργατικό κέντρο Ευβοίας. Η ομιλία θα γίνει στις 7.30 μ.μ. στο εργατικό κέντρο Ευβοίας στην οδό Μ.Φρίζη 10.

Η ομιλία του γενικού γραμματέα του ΕΠΑΜ στη πόλη της Χαλκίδας γίνεται ενώ  τα σωματεία των εργαζομένων και των απολυμένων του νομού έχουν ξεκινήσει κατάληψη της Αντιπεριφέρειας. Η ομιλία και η συζήτηση  θα έχει σαν κύριο θέμα την ενοποίηση των απεργιακών κινητοποιήσεων εργατικών σωματείων, εκπαιδευτικών και όλων των εργαζομένων με στόχο την επέκταση των καταλήψεων σε εφορία και Ο.Α.Ε.Ε. και  την οργάνωση πολιτικής απεργίας διαρκείας για την ανατροπή.

ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΕ 23 Σεπτεμβρίου 2013

Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ.: Ψήφισμα για τις πρόσφατες επιθέσεις του φασιστικού παρακράτους



ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ 2ης ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ Ε.Σ.Σ. ΤΟΥ
ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τους πυροβολισμούς από ειδικό φρουρό στη διάρκεια συγκέντρωσης πολιτών στη Δάφνη, η δολοφονική επίθεση που δέχθηκε ο πρωτοπόρος αγωνιστής, Χρήστος Παναγιωτόπουλος, πρόεδρος των εργαζομένων στον Δήμο Βύρωνα, δεν μπορεί παρά να επισύρει μια σειρά ερωτημάτων για τη χρονική στιγμή που παρακρατικές συμμορίες, πήραν εντολή να δράσουν εναντίον αγωνιστών, ανθρώπων που αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι και να υποταχθούν στην πολιτική των Μνημονίων και της εξαθλίωσης.
Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο του Ε.Πα.Μ., δηλώνει αλληλέγγυο στον Χρ. Παναγιωτόπουλο και την οικογένειά του, καταδικάζει την δολοφονική επίθεση που δέχθηκε και απαιτεί την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Παράλληλα καλούμε το λαό, όλους τους Έλληνες πολίτες, να απομονώσουμε ότι μας διχάζει και να ενωθούμε σε κοινό αγώνα για τη Δημοκρατία.
Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συντριβή της φασιστικής θηριωδίας, που οι Έλληνες ζούμε στην καθημερινότητά μας, από το καθεστώς δουλοπαροικίας χρέους που επιβλήθηκε στη χώρα μας από το ΔΝΤ και την Ε.Ε, με τη βοήθεια των ντόπιων συνεργατών τους, είναι το πιο πλατύ Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, όπου όλοι οι πολίτες ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές προτιμήσεις θα συμπορευτούν για την ανατροπή αυτής της πραγματικότητας.
Μιας πραγματικότητας, όπου ο φασισμός δεν περιορίζεται στις τραμπούκικες παρακρατικές δολοφονικές συμμορίες της Χρυσής Αυγής, αλλά εκδηλώνεται, πριν και πάνω από όλα, στις αντεθνικές αντιλαϊκές αποφάσεις του Κοινοβουλίου και της Κυβέρνησης, που έχουν ως συνέπεια τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, την ανεργία, την ανέχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την καταστροφή χιλιάδων νοικοκυριών, την αυτοκτονία χιλιάδων συμπολιτών μας, το κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων καθώς και το ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του Λαού.
Η ισχυρή επανεμφάνιση του παρακράτους σε αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι συνειδητή επιλογή αυτού του καθεστώτος προκειμένου αυτό να "νομιμοποιηθεί" ως μόνος εγγυητής της ασφάλειας του λαού και της "συνταγματικής" νομιμότητας, την ίδια ώρα που οικοδομεί τους όρους και τις συνθήκες για τον διχασμό του λαού σε "δεξιούς" και "αριστερούς", σε "προνομιούχους" και "λιγότερο προνομιούχους", σε "φασίστες" και "αντιφασίστες", αφού στην πραγματικότητα ο μόνος ρόλος που επάξια υπηρετεί είναι αυτός του τοποτηρητή των ξένων δανειστών.
Το Ε.Πα.Μ., πέραν και ενάντια σε ιδεολογικές προκαταλήψεις, θα συνεχίσει με επιμονή και συνέπεια, να δίνει τον αγώνα για την ενότητα του λαού, τη μόνη απάντηση στο κυρίαρχο παλλαϊκό, πανεθνικό, πατριωτικό αίτημα που συνοψίζεται στο: ή το καθεστώς ή εμείς!
Το Ε.Πα.Μ απαντά:
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
Αθήνα, 22 Σεπτεμβρίου 2013



20 Σεπτεμβρίου 2013

Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Δεν πέρασαν παρά ελάχιστες ημέρες από τη μαζική τραμπούκικη επίθεση στο Πέραμα.

Οι ορδές των υπανθρώπων της Χρυσής Αυγής αποθρασυνόμενοι από τη συστηματική αδράνεια της «Αστυνομίας» του καθεστώτος προχώρησαν σε νέα δολοφονική επίθεση.

Αυτή τη φορά θρηνούμε νεκρό. Έλληνα. Τονίζουμε το «Έλληνα» όχι γιατί και η ζωή του πιο εξαθλιωμένου λαθρομετανάστη δεν έχει την ίδια ακριβώς αξία, αλλά για να καταδείξουμε ότι οι επιθέσεις κατά των μεταναστών και η ρητορεία που τις συνοδεύει δεν αποτελούν παρά το προπέτασμα του καπνού για τους πραγματικούς στόχους των πληρωμένων τραμπούκων της Χ.Α..

Είχαμε επισημάνει μόλις μετά τα γεγονότα στο Πέραμα, στις 13 του Σεπτέμβρη, ότι οι ορδές των ταγματαλητών πήραν τις εντολές τους να επιτεθούν και να σπείρουν τον τρόμο.

Τον τρόμο ως τελευταία καταφυγή του αλητήριου κατοχικού καθεστώτος, απέναντι σε μια κοινωνία που απηυδισμένη από τις καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές δείχνει να ξυπνάει από το βαθύ λήθαργο, που την είχαν σπρώξει τόσο η προπαγάνδα, όσο και οι εγκάθετοι στους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς γνωστοί μηχανισμοί, τα κομματόσκυλα και οι «στρατευμένοι» συνδικαλιστές.

Οι μηχανισμοί αυτοί και η προπαγάνδα δεν αρκούν πλέον για να καταστείλουν τις ολοένα αυξανόμενες λαϊκές αντιδράσεις. Ήρθε η ώρα για πιο «ριζοσπαστικά» μέτρα. Ήρθε η ώρα του παρακράτους και των μηχανισμών των μυστικών υπηρεσιών. Ήρθε ξανά η ώρα των πληρωμένων δολοφόνων. Έτσι κι αλλιώς αυτοί ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά. Από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, τους νεκρούς της Μαρφίν, μέχρι σήμερα τον Παύλο Φύσσα.

Οι άλλοι, οι πραγματικοί εντολείς - μίσθαρνα όργανα του κατοχικού καθεστώτος - μαέστροι οι ίδιοι στη διασπορά της σύγχυσης, του αποπροσανατολισμού και του φόβου, απεχθάνονται τα αίματα. Αυτοί πρέπει να μείνουν ατσαλάκωτοι, εκφραστές του «πολιτικού πολιτισμού», της «Ησυχίας, της Τάξης, της Ασφάλειας» και του «success story»  που κινδυνεύουν από «ακραίους».

Και ποιοι είναι οι ακραίοι; Όσοι αντιδρούν και αντιστέκονται! Όσοι αντιλαμβάνονται ότι πραγματικά φασιστικό είναι το ίδιο το καθεστώς κατοχής και οι εγχώριοι υποστηρικτές του εντός του αποκαλούμενου «συνταγματικού τόξου» και μάχονται για την ανατροπή του. Οι άλλοι, οι χρυσαυγίτες, ως μια συμμορία πληρωμένων τραμπούκων και επαγγελματιών δολοφόνων, αποτελούν απλά το άλλοθι του συστήματος και αμείβονται αδρά απ’ αυτό. Εξ ου και οι εξαγγελίες για νέους τρομονόμους και άλλα συναφή.

Εμείς όμως δεν φοβόμαστε και θα τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες! Θα δώσουμε την σκληρή απάντησή μας. Και απάντηση στον φασισμό ήταν ανέκαθεν η Δημοκρατία. Και δημοκρατία δεν είναι η νομοταγής υποταγή στους θεσμούς μιας απολυταρχικής και απόλυτα διεφθαρμένης εξουσίας που νομιμοποιείται με καλπονοθευτικές εκλογές. Δημοκρατία σημαίνει ότι ο λαός είναι κυρίαρχος στον τόπο του και αποφασίζει ο ίδιος για το παρόν και το μέλλον του.

Τιμώντας τη μνήμη του Παύλου Φύσσα, αλλά και όλων των γνωστών και άγνωστων νεκρών μας, καλούμε σε γενική συστράτευση:

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΡΑ!

Για να ξεφορτωθούμε μια και καλή το σημερινό καθεστώς εθελοδουλίας που εκτρέφει τον φασισμό και καλοβλέπει τον εμφύλιο ως την τελευταία λύση για να κρατηθεί στην εξουσία.


Αθήνα 19 του Σεπτέμβρη 2013
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Μια θαυμάσια ευκαιρία



19 Σεπτεμβρίου 2013

Τα εργατικά σωματεία της Χαλκίδας δείχνουν το δρόμο


Τα εργατικά σωματεία της Χαλκίδας δείχνουν το δρόμοΔημήτρης Καζάκης, Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ.

Το πρωί της Τρίτης που μας πέρασε, 10 του μηνός, εργάτες από 5 εργοστάσια της περιοχής κατέλαβαν το νεόδμητο κτήριο της Περιφέρειας Εύβοιας και το έθεσαν υπό τον έλεγχό τους. Την πρωτοβουλία ανέλαβαν μετά από γενικές συνελεύσεις των ίδιων των εργαζομένων, 5 εργατικά σωματεία με επικεφαλής το Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας. Θα μου πείτε που είναι το πρωτότυπο; Πρώτη φορά έχουμε καταλήψεις δημοσίων κτηρίων από εργαζόμενους σε απόγνωση; Δεν ζήσαμε πριν μερικούς μήνες τις καταλήψεις των Δήμων από τους εργαζόμενους της ΠΟΕ-ΟΤΑ; Και λοιπόν, τι έγινε;

Εδώ δεν έχουμε μια κατάληψη από εργάτες με σκοπό να πιέσουν για τα αιτήματά τους. Αυτοί που ανέλαβαν την πρωτοβουλία δεν είναι από εκείνους που ζουν με αυταπάτες. Ξέρουν από πρώτο χέρι τι είναι να μην μπορείς να βρεις το δίκιο σου. Ακόμη κι όταν πρόκειται για τα πιο στοιχειώδη, τα ελάχιστα, όπως π.χ. την απόδοση των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεων.
Το παράδειγμα της πρώην ΑΓΕΤ δείχνει γιατί χρεοκόπησε η Ελλάδα.
Πρόκειται για εργάτες από εργοστάσια όπως τα Τσιμέντα Χαλκίδος, πρώην ΑΓΕΤ Ηρακλής, η οποία πουλήθηκε κοψοχρονιά και όπως-όπως στους μαφιόζους της Καλτσεστρούτσι. Όταν μιλάμε για μαφιόζους το εννοούμε. Αξίζει να θυμηθούμε ότι στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε τα πάντα για να ξεπουλήσει την ΑΓΕΤ Ηρακλής, μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές βιομηχανίες, με ισχυρή θέση στην παγκόσμια αγορά τσιμέντου, χιλιάδες θέσεις εργασίας, καθετοποιημένες εγκαταστάσεις, με δικό της λιμάνι, σε ιδανική θέση και ιδιαιτέρως συναλλαγματοφόρα για την ελληνική οικονομία. Ως αγοραστής εμφανίστηκε ο ιταλικός όμιλος Caltsestruzzi, με επικεφαλής τον Λορέντζο Παντσαβόλτα, ο οποίος εκείνο τον καιρό έκανε πολλές και εντυπωσιακές εμφανίσεις στην Αθήνα δίπλα στον πρωθυπουργό Μητσοτάκη, τον υπουργό οικονομικών Στέφανο Μάνο και άλλα στελέχη της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση ισχυριζόταν τότε ότι η επιλογή των Ιταλών έγινε με στόχο η ελληνική τσιμεντοβιομηχανία να μην καταλήξει στους βασικούς ανταγωνιστές της, που τότε ήταν η γαλλική Lafarge και ισχυρές βιομηχανίες από τη Βόρεια Αμερική. Λίγα χρόνια αργότερα, ο ιταλικός όμιλος έβαλε πωλητήριο στην ΑΓΕΤ, η οποία εξαγοράστηκε από την κοινοπραξία Blue Circle, η οποία λίγο αργότερα πουλήθηκε στη γαλλική Lafarge. Έτσι, την ελληνική τσιμεντοβιομηχανία «ρούφηξε» ο βασικός ανταγωνιστής της και σήμερα αποτελεί μία απλή θυγατρική του γαλλικού ομίλου, σκιά του παλιού της κραταιού εαυτού με συρρικνωμένη την παραγωγή και λειτουργώντας περισσότερο επικουρικά σε μια εποχή όπου η αγορά τσιμέντου στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου γνωρίζει έξαρση. Εκεί που άλλοτε κυριαρχούσε η ΑΓΕΤ.
Το ενδιαφέρον όμως δεν είναι μόνο το σκάνδαλο ξεπουλήματος μιας βιομηχανίας που θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε στυλοβάτη της ελληνικής οικονομίας, αλλά και το γεγονός ότι αποδείχθηκε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη με υπουργό τον Στέφανο Μάνο είχαν πουλήσει σε μαφιόζους. Το 2008 μετά από πολλά χρόνια ερευνών οι δικαστικές αρχές του Παλέρμο απέδειξαν ότι τόσο η Caltsestruzzi, όσο και η μητρική Italcementi, λειτουργούσαν για δεκαετίες ως βιτρίνα για την Μαφία της Σικελίας. Πολλοί από τους πρώην ισχυρούς άνδρες του συγκεκριμένου ομίλου συνελήφθησαν και κατέληξαν στην φυλακή. Ο Παντσαβόλτα, ο κολλητός του Μητσοτάκη και του Μάνου, συνελήφθη τον Απρίλιο του 2008 στη Ραβέννα, δικάστηκε και καταδικάστηκε ως άνθρωπος της μαφίας και κλείστηκε στις φυλακές.
Μήπως, μετά απ’ όλα αυτά, αναθεωρήθηκαν οι συμβάσεις πώλησης του εργοστασίου; Μήπως διεξήχθη κάποια έρευνα για σχέσεις της μαφίας με την ελληνική πολιτική; Μήπως κλήθηκε έστω να δώσει εξηγήσεις ο Μητσοτάκης, ο Μάνος και η παρέα τους για τις σχέσεις τους με αποδεδειγμένα ανθρώπους της μαφίας; Τίποτε απ’ όλα αυτά. Σιγή ιχθύος. Με την ανώτατη δικαιοσύνη να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Αντίθετα, άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν τότε στο ξεπούλημα της ΑΓΕΤ στους μαφιόζους, εξακολουθούν να δρουν ακόμη ελεύθεροι και τιμητές των πάντων. Όπως π.χ. είναι ο εμφανιζόμενος ως επιχειρηματίας Στέλιος Σταυρίδης, κολλητός του Μάνου και του Στουρνάρα, ο οποίος διορίστηκε για κάποια φεγγάρια ως πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, του «ταμείου» ξεπουλήματος των πάντων υπέρ της μαφίας των τοκογλύφων.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν συγκάλυψαν μέχρι αηδίας την βρόμικη υπόθεση και προσπάθησαν να την θάψουν κάτω από τα τσιμέντα της γαλλικής Lafarge, όπως συνηθίζει να κάνει η μαφία με τα θύματά της. Τελικά ήρθε η κυβέρνηση του Καραμανλή – που κάποιοι ετοιμάζουν τώρα για «εθνοσωτήρα» – η οποία φρόντισε σε συνεργασία με εκδότες και καναλάρχες να μην ακουστεί το παραμικρό για το σκάνδαλο. Έστω κι αν βούιζε ολόκληρη η Ιταλία. Κι όλα αυτά με το αζημίωτο βέβαια.
Τώρα η πολυεθνική Lafarge δεν ενδιαφέρεται άλλο για το εργοστάσιο. Ακόμη και με την συρρικνωμένη μορφή που η ίδια του έχει δώσει. Παίζει τα δικά της διεθνή χρηματιστικά παιχνίδια λεηλατώντας το εργοστάσιο. Έτσι ή αλλιώς δεν την ενδιαφέρει να διατηρεί ένα τέτοιο εργοστάσιο στην Ελλάδα. Ενδιαφέρει όμως τους εργάτες που δουλεύουν σ’ αυτό και θα όφειλε να ενδιαφέρει τόσο την κοινωνία της Χαλκίδας, που χωρίς τα εργοστάσια σαν της πρώην ΑΓΕΤ θα μαραζώσει σε βαθμό εγκατάλειψης, όσο και την ελληνική οικονομία που χωρίς τέτοιες παραγωγικές μονάδες, χωρίς τέτοια μέσα παραγωγής θα απομείνει κρανίου τόπος. Αυτά υπερασπίζονται με την κατάληψη του εργοστασίου οι εργάτες και την απόφασή τους να το επαναλειτουργήσουν προς όφελος δικό τους και της χώρας.

Κάθε εργοστάσιο που χειμάζει, μια ακόμη ιστορία απροκάλυπτης λεηλασίας

Ανάλογες ιστορίες έχουν να διηγηθούν και τα άλλα εργοστάσια, όπως της ΙΝΤΕΡΚΕΜ, συμφερόντων Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, ο οποίος αν και στη φυλακή για την λεηλασία της Proton Bank, κανείς δεν ενδιαφέρεται για το μοναδικό ολοκληρωμένο χημικό εργοστάσιο που έχει απομείνει στη χώρα και το οποίο τυπικά παραμένει στα χέρια του εγκλείστου στις φυλακές Κορυδαλλού. Κανείς δεν ενδιαφέρεται εκτός από τους εργαζόμενους σ’ αυτό που παραμένουν 16 μήνες απλήρωτοι και έχουν προχωρήσει σε κατάληψη προκειμένου να διασφαλίσουν το εργοστάσιο από την λεηλασία.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο της ΝΕΟΣΕΤ, ο οποίοι κυριολεκτικά εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους από την εν λόγω εταιρεία. Ο λόγος απλός. Συμφέρει περισσότερο την εταιρεία να εισάγει και πουλά κινέζικα ιδιαίτερα χαμηλής ποιότητας, από το να διατηρεί εργοστάσιο για ιδιοπαραγωγή. Το εμπορικό τμήμα της εταιρείας συνεχίζει χωρίς να το ενοχλεί κανείς να πουλά από τα μαγαζιά του με την ίδια επωνυμία χειρίστης ποιότητας κινέζικα και οι εργαζόμενοι του εργοστασίου απλήρωτοι επί μήνες αφέθηκαν να σαπίζουν μαζί με ένα από τα μεγαλύτερα ξυλουργικά εργοστάσια που έχουν απομείνει στην Ελλάδα. Το να το πάρουν στα χέρια τους ήταν και παραμένει η μόνη λύση.
Κάτι ανάλογο συνέβη με την άλλοτε κραταιά βιομηχανία ξυλείας – την μεγαλύτερη στην Ελλάδα – ΣΕΛΜΑΝ, όπως και με την ΛΑΡΚΟ που έχουν βαλθεί κόμματα και κυβερνήσεις να την διαλύσουν και να την πουλήσουν ως σκραπ. Μάλιστα, η ΛΑΡΚΟ που εξάγει ένα από τα καλύτερης ποιότητας σιδηρονικέλια στον κόσμο σε μια παγκόσμια αγορά με τις τιμές των μετάλλων να βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα, δεν έχει καν ανάγκη να στηριχθεί πουθενά. Αν οι εργαζόμενοι έπαιρναν την απόφαση, έπαιρναν το εργοστάσιο στα χέρια τους και ανακοίνωναν ότι είναι ανοιχτοί σε συμφωνίες για το παραγόμενο σιδηρονικέλιο, ουρά θα σχηματιζόταν έξω από την πύλη του εργοστασίου. Όχι μόνο για πρώτη ύλη, αλλά και για προϊόντα μεταποίησης που συμφέρουν πάντα περισσότερο.

Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας η μόνη λύση.

Οι εργάτες λοιπόν αυτών των εργοστασίων μαζί με το Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας αποφάσισαν ότι δεν πάει άλλο. Δεν έχει κανένα νόημα να παλεύει ο καθένας για τα δικά του αιτήματα, να νοιάζεται μόνο ή κύρια για το δικό του πρόβλημα και να ζητά απλά συμπαράσταση από τους άλλους. Αν δεν αναδειχθεί το κοινό πρόβλημα που κατατρέχει τους πάντες, τους εργάτες, τους υπαλλήλους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, τους ελευθεροεπαγγελματίες, κοκ, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει το οτιδήποτε.

Ποιο είναι το κοινό πρόβλημα; Οι πολιτικές που επιβάλουν οι εντολοδόχοι της τρόικας. Το καθεστώς πλήρους ασυδοσίας και απροκάλυπτης ανομίας που έχει επιβληθεί στη χώρα από μια κυβερνώσα ληστοσυμμορία, η οποία με τις πλάτες των δανειστών τοκογλύφων εξ ευρωζώνης δεν χρειάζεται πια να κρύβει το αληθινό της πρόσωπο. Διαλύουν ότι έχει απομείνει σ’ αυτή την χώρα και το πουλάνε σε τιμές σκραπ. Τα μεγάλα επιχειρηματικά κυκλώματα της ημεδαπής και της αλλοδαπής που για δεκαετίες ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις για να λεηλατούν τον κρατικό κορβανά και την ελληνική οικονομία ως σύνολο, απαιτούν τώρα τα ρέστα τους. Λεηλατήσουν απροκάλυπτα τις επιχειρήσεις τους, αρπάζουν ότι και όσα μπορούν μιας και η τύχη ολόκληρης της χώρας έχει προγραφεί από τους αφέντες της ευρωζώνης και των αγορών.

Οι εργάτες της βιομηχανίας είναι από εκείνους που τα έχουν ζήσει όλα αυτά προκαταβολικά στο πετσί τους. Γι’ αυτό και πήραν την πρωτοβουλία. Κατέλαβαν την Περιφέρεια Εύβοιας με αίτημα όχι κάποιο από τα δικά τους, αλλά με κυρίαρχο αίτημα την πολιτική ανατροπή. Να ανατραπούν οι πολιτικές αυτές μαζί με την κυβέρνηση. Να ανατραπούν εδώ και τώρα.
Το γεγονός αυτό κάνει την συγκεκριμένη κατάληψη πρωτοπόρα και μοναδική μέχρι στιγμής. Για πρώτη φορά εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αναδεικνύει τόσο ξεκάθαρα το πολιτικό ζήτημα που απασχολεί τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας και όχι τα επιμέρους αιτήματα. Να λοιπόν μια τεράστια ευκαιρία που ανοίγεται.
Οι εργάτες κάλεσαν όλα τα άλλα εργατικά σωματεία του νομού, τους συνδικαλιστικούς φορείς και τις συλλογικότητες να ενωθούν και να αξιοποιήσουν το υπό κατάληψη κτήριο της Περιφέρειας ως διοικητήριο μιας νέας συλλογικής μορφής αγώνα που θα έχει σαν κεντρικό στόχο την ανατροπή της σημερινής πολιτικής κατάστασης με ότι συνεπάγεται αυτό. Και για γίνει αυτό απαιτείται η κινητοποίηση ολόκληρης της κοινωνίας. Πώς; Με κλιμάκια ενημέρωσης πόρτα-πόρτα, μαγαζί-μαγαζί, χωριό-χωριό. Με συνδυασμένες κινήσεις κατάληψης του Δήμου, αλλά και της Εφορίας με σκοπό να σταματήσει ο φοροεισπρακτικός οδοστρωτήρας.
Σε κατάληψη της Εφορίας προχωρούν την Δευτέρα στη Χαλκίδα οι έμποροι και οι ελευθεροεπαγγελματίες της πόλης με σκοπό να χτυπήσουν το τέρας στην καρδιά του. Οι εργάτες της υπό κατάληψη Περιφέρειας μαζί με το Εργατικό Κέντρο, κάλεσαν όλους τους φορείς να συνδράμουν στην κατάληψη της Εφορίας ώστε να την μετατρέψουν σε διαρκείας και με τη συνδρομή των εφοριακών υπαλλήλων. Να πάψει ο κόσμος να πληρώνει. Να σταματήσει το κράτος και η κυβέρνηση να εισπράττει και τότε θα δούμε ποιος αντέχει περισσότερο. Εμείς ή αυτοί;
Ταυτόχρονα αποφάσισαν όλοι μαζί να συνδράμουν στην απεργία των καθηγητών με το να βρεθούν έξω από τα σχολεία την Δευτέρα το πρωί. Έστω κι αν μια τέτοια μορφή δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Οι εκπαιδευτικοί της περιφέρειας θα πρέπει να διδαχθούν από τους εργάτες και να αντιληφθούν ότι με απλές απεργίες δεν θα καταφέρουν τίποτε. Μόνο με λειτουργικές καταλήψεις με αποφάσεις των συλλόγων γονέων και διδασκόντων κάθε σχολείου, αλλά και με την συνδρομή όλων των άλλων φορέων και συλλογικοτήτων μπορεί να γενικευτεί ο αγώνας, να αποκτήσει μαζικότητα και διάρκεια.
Μόνο με ανοιχτά σχολεία υπό λειτουργική κατάληξη σε πόλεις όπου οι βασικές διοικητικές υπηρεσίες με πρώτες τις εισπρακτικές σαν την Εφορία, θα τελούν κι αυτές υπό κατάληξη από εργατικά σωματεία, φορείς, συλλογικότητες και γενικά τον κόσμο μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος. Κι ο στόχος σήμερα δεν μπορεί να είναι άλλος παρά μόνο ένας. Η ανατροπή των πολιτικών και της ληστοσυμμορίας που μας κυβερνά.
Οι εργάτες της Χαλκίδας έδειξαν τον δρόμο. Σύντομα, σ’ όλες τις πόλεις της Ελλάδας.

14 Σεπτεμβρίου 2013

Δ. Καζάκης - Μόνο με γενική πολιτική απεργία διαρκείας μπορούμε να ξεμπερδέψουμε...




 Του Δ. Καζάκη, Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ.




 Από έναν καθηγητή της Βοιωτίας πήρα το παρακάτω μήνυμα:

Την Πέμπτη που μας πέρασε είχαμε συνέλευση η τοπική ΕΛΜΕ Βοιωτίας για τις μελλοντικές κινητοποιήσεις. Υπήρχε μια πρόταση της ΟΛΜΕ για επαναλαμβανόμενες πενθήμερες απεργίες και μια πρόταση του ΚΚΕ για 48ωρη απεργία και μετά βλέπουμε. Κάποια στιγμή σηκώθηκα στο βήμα και είπα τα εξής λόγια. Στα μεταφέρω αυτολεξεί: «Είναι ουτοπικό να νομίζουμε ότι ο δικός μας κλάδος θα σωθεί ενώ οι άλλοι θα καταστραφούνε. Στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ή σωζόμαστε όλοι, ή δεν σώζεται κανένας. Οι κλαδικές απεργίες με αιτήματα μόνο του κλάδου έχουν τελειώσει και δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Σας καλώ λοιπόν να ψηφίσετε την δική μου πρόταση για ΓΕΝΙΚΗ απεργία ΟΛΩΝ των κλάδων με αιτήματα την έξοδο από την Ε.Ε. και το Ευρώ και την μονομερή διαγραφή του χρέους.» Από την στιγμή που κατέβηκα από το βήμα πέσανε όλοι πάνω μου συνδικαλιστές και μη ώστε να με πείσουν να ψηφιστεί η δική μου πρόταση ξεχωριστά από τις άλλες. Στην αρχή μου λέγανε κάτι μπαρούφες ότι εγώ θέτω το πολιτικό πλαίσιο της απεργίας και όχι τους τρόπους δράσης. Μετά  μου έλεγαν ότι διασπώ το κίνημα. Εγώ επέμενα να ψηφιστεί η πρόταση μου σαν τρίτη πρόταση. Με εκνευρίσανε τόσο πολύ που στο τέλος άρχισα να φωνάζω και να τους λέω ότι δεν θα με αναγκάσουν να ψηφίσω μια πενθήμερη απεργία με αδιευκρίνιστους στόχους η οποία εξυπηρετεί μόνο το ΣΥΡΙΖΑ για ψηφοθηρικούς λόγους. Στο τέλος ΦΥΣΙΚΑ πέρασε το δικό μου διότι είμαι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΣΠΑΣΑΡΧΙΔΑΣ αν θέλω. Η πρόταση της ΟΛΜΕ (ΣΥΡΙΖΑ) πήρε 55 ψήφους. Η πρόταση του ΠΑΜΕ πήρε 40 ψήφους και η δική μου 5 ψήφους. Τα συμπεράσματα δικά σου και με αφορμή το σημερινό σου άρθρο.


Νομίζω ότι σχόλιο του φίλου καθηγητή δεν δεν ξαφνιάζει κανέναν σχετικά με το πώς δρουν οι κομματικοί μηχανισμοί και ποιες είναι οι επιδιώξεις τους. Ας θυμηθούμε τι έκαναν στη σύνοδο των προέδρων των ΕΛΜΕ εκείνα τα κομματόσκυλα που αντιπροσώπευαν συνελεύσεις εκπαιδευτικών που είχαν ψηφίσει υπέρ τη απεργίας ακόμη και μέσα στις εξετάσεις. Πήγαν και στη σύνοδο ακολούθησαν όχι τι είχε η ψηφίσει η συνέλευση της ΕΛΜΕ, αλλά την κομματική τους γραμμή. Κι ενώ τα κομματόσκυλα του ΣΥΡΙΖΑ εκείνη την περίοδο είχαν βγει στα κάγκελα και καλούσαν σε απεργία, όταν ήρθε η κρίσιμη στιγμή οι περισσότεροι πειθάρχησαν στην εντολή της κομματικής ηγεσίας τους. Στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το τι λένε και τι θέλουν οι εκπαιδευτικοί και γενικά οι εργαζόμενοι. Τώρα θα τους μάθουμε;

Ο λόγος είναι απλός οι συνδικαλιστές, ειδικά οι πρόεδροι, σύμβουλοι, παρασύμβουλοι και γενικά οι εκλεγμένοι σε δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια, έχουν ειδικό καθεστώς που τους διαχωρίζει από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Ειδικά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τις πρώην ΔΕΚΟ και τις τράπεζες. Έχουν το δικαίωμα συνδικαλιστικών αδειών, ειδικών αμοιβών όταν συμμετέχουν σε διοικητικά συμβούλια οργανισμών, επιτροπές κοινωνικών εταίρων, κοκ και το κυριότερο δεν έχουν ανάγκη να πάνε στη δουλειά – όπως όλοι οι εργαζόμενοι – αν εκλεγούν σε δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που τιμούν το ρόλο τους και δουλεύουν κανονικά όπως και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι. Όλοι οι άλλοι βρίσκουν την ευκαιρία για κοπάνα.

Υπάρχουν συνδικαλιστές στην ΟΛΜΕ και όχι μόνο που έχουν να πατήσουν σε αίθουσα διδασκαλίας για πολλά χρόνια. Ο μεγαλύτερος εφιάλτης αυτού του συνδικαλιστή, η τουλάχιστον της μεγάλης πλειοψηφία τους ανεξαρτήτως παράταξης ή ιδεολογίας, είναι μη τυχόν και αναγκαστεί να ξαναδουλέψει. Προκειμένου να μην γίνει κάτι τέτοιο είναι ανοιχτός σε εξαρτήσεις από τους κομματικούς μηχανισμούς που του εξασφαλίζουν τη θεσούλα. Και προκειμένου να μην απειληθεί η θέση του ποτέ, οργανώνει ένα ολόκληρο δίκτυο πελατειακών σχέσεων και εξαρτήσεων. Τάζουν, βολεύουν, εκπροσωπούν αυτούς μόνο που θεωρούν δικούς τους, ή όσους θέλουν να τους κάνουν δικούς τους.

Όλες οι κομματικές παρατάξεις δουλεύουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Στις προφάσεις διαφέρουν και στην ιδεολογική επικάλυψη. Κι όπως είναι φυσικό οι παρατάξεις που λειτουργούν ως βραχίονες των κομμάτων νομής της εξουσίας, έχουν πάντα το πάνω χέρι, μιας και η πελατειακή σχέση και εξάρτηση είναι πιο αποτελεσματική. Με τον τρόπο αυτό διεφθάρησαν όχι μόνο τα συνδικάτα, αλλά και ολόκληροι κλάδοι των εργαζομένων. Ο εκπαιδευτικός π.χ. κατά κανόνα μαθαίνει από τον συνδικαλιστή του να μην του καίγεται καρφί για το σύστημα παιδείας στο οποίο δουλεύει, αλλά να νοιάζεται μόνο ή κυρίως για τα εργασιακά του. Κι έτσι έρχεται εξ αντικειμένου αντιμέτωπος με τους γονείς και τους μαθητές.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά πρόκειται για εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Συχνά ο εκπαιδευτικός που νοιάζεται για το έργο που προσφέρει ο ίδιος στο σχολείο, βρίσκεται απομονωμένος. Το ίδιο και ο συνδικαλιστής που τιμά τον ρόλο του. Δεν έχει να τα βάλει μόνο με το Υπουργείο που σκόπιμα προωθεί ένα σύστημα παιδείας που παράγει αμόρφωτους και απαίδευτους μαθητές, εύκολα θύματα της ελεύθερης αγοράς και της ασυδοσίας του εργοδότη και της εξουσίας. Έχει να τα βάλει με την αδιαφορία, ή και την καχυποψία των συναδέλφων του, αλλά και με την ανοιχτή εχθρότητα των συνδικαλιστών που τον βλέπουν σαν κάποιον που πάει να τους χαλάσει την πιάτσα.

Στη σημερινή περίοδο ο πυρετός στην εκπαίδευση, αλλά και αλλού είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για τους «επαναστάτες» της Κουμουνδούρου να επαναλάβουν τα συνηθισμένα. Απεργίες χωρίς αντίκρισμα με στενά κλαδικά αιτήματα που είναι σίγουρο από τώρα ότι θα αποτύχουν παταγωδώς. Κι όταν αποτύχουν, όταν εκφυλιστούν και βρουν άδοξο τέλος, ξέρετε τι θα πουν; Μα δεν βλέπετε οι εργαζόμενοι και η κοινωνία δεν είναι ώριμη για μεγάλους αγώνες ανατροπής. Τι μένει; Σκάσε και κολύμπα. Ή μάλλον σκάσε και ψήφιζε.

Το ΚΚΕ έχει κάνει την δική του ανατροπή και δεν το ενδιαφέρει η ανατροπή του καθεστώτος. Παντού σε όλους τους εργασιακούς χώρους εμφανίζεται ως η πλέον συντηρητική δύναμη. Δύναμη αναστολής ή καταστολής αγώνων. Εδώ έφτασε στο σημείο με την ΕΡΤ να δώσει εντολή στα μέλη του όχι μόνο να προπαγανδίζουν ενάντια στη λειτουργική κατάληψη, αλλά και υπέρ τη υπογραφής της δίμηνης σύμβασης για το νέο μεταβατικό σχήμα του Καψή. Έφτασε στο σημείο με δικά του κομματικά μέλη να στηρίξει τη «Δημόσια Τηλεόραση» ώστε να εκπέμψει ακόμη και δελτίο για να κατοχυρωθεί ως τέτοια έναντι της υπό κατάληψη ΕΡΤ.

Σ’ όλους τους χώρους κάνει τα αδύνατα δυνατά να περιοριστούν τα αιτήματα των εργαζομένων σε στενά συντεχνιακά, συχνά τόσο συντεχνιακά που βγάζουν μάτι. Ενώ οι κινητοποιήσεις που προτείνει είναι απλά για εκτόνωση. Η δικαιολογία; Δεν μπορεί να γίνει οτιδήποτε άλλο και κάθε μορφή αγώνα που οδηγεί σε ευθεία αντιπαράθεση και αναμέτρηση είναι ατελέσφορη σήμερα. Το ΚΚΕ έχει μετεξελιχθεί στο κόμμα που σπέρνει την ήττα και την παράδοση των εργαζομένων. Αρκεί το ίδιο να εξασφαλίζει κυβερνητικές πλάτες για να εισπράττει εκατομμύρια από αδιευκρίνιστες και ύποπτες υπεράκτιες εταιρείες του εξωτερικού πουλώντας δημόσια συχνότητα που του παραχωρήθηκε δωρεάν, όπως και ειδική μεταχείριση για τα μέλη και τους φίλους του κομματικού μηχανισμού. Έτσι δρα ένα σύγχρονο ταξικό επαναστατικό κόμμα. Με τις πλάτες και προς το συμφέρον του πιο άθλιου καθεστώτος αποικιοκρατίας που έχει υπάρξει στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.

Όλα αυτά όμως δεν σημαίνουν ότι οι εργαζόμενοι, ακόμη και οι εκπαιδευτικοί είναι χάπατα και απλά εξαρτήματα των μηχανισμών. Μπορεί η συγκεκριμένη ΕΛΜΕ να ποδηγετήθηκε από τα κομματόσκυλα, αλλά η περίοδος ευνοεί τις βαθιές ανακατατάξεις. Γνωρίζω πολλές περιπτώσεις Λυκείων όπου τα πράγματα κινούνται σε τελείως διαφορετική τροχιά. Σε πολλές περιπτώσεις οι συνδικαλιστικοί και κομματικοί μηχανισμοί ξεπεράστηκαν, ή και διασπάστηκαν από την στάση της μεγάλης πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας μόνο να έχει το τσαγανό και να παλέψει για κάτι διαφορετικό, όπως έκανε ο φίλος καθηγητής.

Η περίοδος προσφέρεται ιδιαίτερα για να ξεμπερδέψουμε με όλους τους μια και καλή. Και η αρχή πρέπει να γίνει, οφείλει να γίνει με τις πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες, που οδηγούν εκπαιδευτικούς και εργαζόμενους σε μια προμελετημένη πανωλεθρία. Ο αγώνας τώρα ξεκινά και σιγά-σιγά το κλίμα αλλάζει. Ένας νέος άνεμος αρχίζει να φυσά στην κοινωνία. Αρκεί να καταλάβουμε ότι μπροστά σ’ αυτή την λαίλαπα δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί, εργάτες, νοσηλευτές, γιατροί, τραπεζικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, κοκ. Υπάρχει μόνο εργαζόμενος λαός, ένας λαός που οφείλει να δώσει τη μάχη από κοινού με κοινά πολιτικά αιτήματα με πρώτο και άμεσο στόχο την ανατροπή του καθεστώτος.

Δεν πρέπει με κανένα τρόπο να υπάρξουν απεργοί και οι άλλοι που τρέχουν ασθμαίνοντας να συμπαρασταθούν. Δεν υπάρχουν αγωνιζόμενοι και αλληλέγγυοι. Όποιος διαχωρίζει έτσι τους εργαζόμενους και την κοινωνία πρέπει να αντιμετωπιστεί ως εχθρός που – ανεξαρτήτως προθέσεων και προφάσεων – μεθοδεύει τον εκφυλισμό του αγώνα και την ήττα. Πρέπει επιτέλους να σπάσουμε τις συνηθισμένες εντελώς ατελέσφορες συνδικαλιστικές πρακτικές του παρελθόντος. Να σκεφτούμε με νέους όρους. Να τελειώσουμε με τις παρελάσεις για εκτόνωση στο Σύνταγμα. Πρέπει οι χώροι δουλειάς, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι επιχειρήσεις, οι υπηρεσίες, κοκ., να μετατραπούν σε κέντρα συσπείρωσης και κοινού αγώνα όλων των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Αφήστε τις ηγεσίες και τους διάφορους περίεργους να καλούν για συλλαλητήρια ή διαμαρτυρία στο Σύνταγμα. Δεν έχει κανένα, μα κανένα νόημα. Εκτός βέβαια από τις ιδιωτικές ατζέντες των φορέων που θέλουν μια ακόμη αναμέτρηση με φωτιές, πέτρες και χημικά στο Σύνταγμα για δική τους αυτοϊκανοποίηση. Αφού πρώτα τα κομματικά και συνδικαλιστικά μπλοκ κάνουν τη γνωστή παρέλασή τους.

Μόνο στη γειτονιά μπορεί να δοθεί αποτελεσματικά ο αγώνας. Και υπάρχει καλύτερος χώρος για να συγκεντρωθεί και να συσπειρωθεί η γειτονιά από τα ανοιχτά σχολεία; Μόνο έτσι μπορεί να συσπειρωθεί και να οργανωθεί η πλειοψηφία της κοινωνίας και μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει η κρίσιμη μάζα για να ξεμπερδέψει μια και καλή με κυβέρνηση και καθεστώς.

Είναι η πρώτη φορά μετά το αυθόρμητο παλλαϊκό κίνημα των πλατειών, που είναι στο χέρι μας να το πετύχουμε. Είναι τόσο ρεαλιστικό όσο ποτέ άλλοτε. Και η κοινωνία είναι περισσότερο ώριμη παρά ποτέ. Ας μην αφήσουμε κι αυτή την φορά να μας προδώσουν πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες. Ας μην αφήσουμε να εξαργυρώσουν για μια ακόμη φορά τη δική μας αγωνία, απελπισία και μεθοδευμένη πανωλεθρία σε δικά τους ψηφαλάκια. Ήρθε η ώρα. Μπορούμε να ξεμπερδέψουμε μια και καλή σε λιγότερο από δυο μήνες, αν μετατρέψουμε τις γειτονιές σε κέντρα του αγώνα όλων μας.

13 Σεπτεμβρίου 2013

Έκτακτη Ανακοίνωση της ΠΓ του Ε.ΠΑ.Μ. - 13-09-2013



ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ. για τις πρόσφατες συμμορίτικες επιθέσεις της Χ.Α

Πήραν εντολές.
Να βγουν από τις ποντικότρυπές τους και να χτυπήσουν, με όποιον τρόπο και όποιον βρουν μπροστά τους.
Στην αρχή ξεκίνησαν με φουκαράδες μετανάστες, έτσι για «προπόνηση».
Τώρα προχωρούν σε άνανδρες επιθέσεις κατά στελεχών αριστερών κομμάτων. Σε λίγο κανείς δεν θα είναι ασφαλής, αν δεν αποδεικνύει κάθε στιγμή, ότι σκύβει το κεφάλι στις επιβουλές του καθεστώτος.

Η στρατηγική της έντασης σε πλήρη εξέλιξη.

Ο τρόμος είναι ο σύμμαχός τους. Η διάλυση των διαδηλώσεων από τους ένστολους πραιτωριανούς δεν αρκεί πια. Οι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί δεν μπορούν πλέον να ελέγχουν τις κινητοποιήσεις αποτελεσματικά. Η ανυπακοή τείνει να γενικευτεί. ΕΡΤ, Αμυντική βιομηχανία, εκπαίδευση, τοπική αυτοδιοίκηση, νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία κτλ σε μεγάλο αναβρασμό. Μόνο αποτελεσματικό όπλο καταστολής ο φόβος. Αυτός πρέπει να απλωθεί παντού.

Ο εμφύλιος ως τελευταία πράξη του δράματος. Είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί το καθεστώς και να ολοκληρώσει το εγκληματικό του έργο.

Ο χρόνος που επιλέχθηκε δεν είναι τυχαίος.

Είναι ακριβώς αυτή η στιγμή που ξεδιπλώνεται για πρώτη φορά οργανωμένη αντίδραση της πληττόμενης κοινωνίας απέναντι στο κατοχικό καθεστώς που καταρρέει κάτω από το βάρος των εγκλημάτων του.

Είναι η στιγμή που η προσπάθεια για τον συντονισμό του αγώνα των εργαζομένων για Γενική Πολιτική Απεργία αρχίζει να αποδίδει καρπούς και ήδη από τη ερχόμενη Δευτέρα ξεκινούν κινητοποιήσεις που ξεπερνούν τα στενά συντεχνιακά αιτήματα επί μέρους κλάδων εργαζομένων. Είναι η στιγμή που διαφαίνεται ότι οι εργαζόμενοι ξεπερνούν σταδιακά τις εγκάθετες γραφειοκρατικές ηγεσίες των συνδικάτων και πολιτικοποιώντας τον αγώνα, διεκδικούν δυναμικές κινητοποιήσεις με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος.

Είναι η στιγμή που η γενικευμένη στάση πληρωμών προς το κράτος και τις τράπεζες παίρνει σάρκα και οστά, όχι μόνο μεταξύ αυτών που δεν έχουν να πληρώνουν, αλλά και μεταξύ αυτών που σταδιακά επιλέγουν τη στάση πληρωμών ως πολιτική αντίδραση στη ξένη κατοχή.

Τα τσιράκια του καθεστώτος τρέμουν, ασφυκτιούν  και αντιδρούν ως πληγωμένο θηρίο. Ο εμφύλιος είναι η τελευταία τους καταφυγή και δεν θα διστάσουν να τον προκαλέσουν, πιστεύοντας ότι μπορούν να τον ελέγξουν.

Γι’ αυτό και τα τάγματα εφόδου του υποκόσμου της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής» πήραν τις εντολές. Για να σπείρουν το φόβο, αλλά και να υπάρξουν αντιδράσεις. Για να δικαιωθεί η θεωρία των δύο «άκρων». Για να απλωθεί ο τρόμος και να επικρατήσει ο αποπροσανατολισμός. Το περίφημο «συνταγματικό τόξο» από καταστροφέας να φανεί ως εγγυητής της ομαλότητας και να προλειανθεί το έδαφος για τερατογενέσεις.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο καλεί το λαό σε εγρήγορση και ψυχραιμία. Ούτε για μια στιγμή δεν πρέπει να επικρατήσει ο φόβος, ούτε για μια στιγμή δεν πρέπει να χαθεί ο στόχος. Και αυτός δεν είναι άλλος από την Ανατροπή.

Δεν πέφτουμε στη παγίδα, όσο καλοστημένη κι αν είναι. Απομονώνουμε τους σύγχρονους γερμανοτσολιάδες και τα φασιστικά κατακάθια εντολοδόχους του κατοχικού καθεστώτος και προχωρούμε μπροστά.

ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ

Αθήνα 13 Σεπτέμβρη 2013
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

11 Σεπτεμβρίου 2013

Ανακοίνωση του Ε.ΠΑ.Μ. Χαλκίδας - 11/9/2013



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


To Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο Χαλκίδας δηλώνει τη συμπαράστασή του στους απολυμένους και εργαζόμενους στα Τσιμέντα Χαλκίδας, τη Νεοσέτ, την Σέλμαν, την ΙΝΤΕΡΚΕΜ, τον Τσαούσογλου που έχουν προχωρήσει σε κατάληψη του μεγάρου Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας.
Το Ε.ΠΑ.Μ. Χαλκίδας στέκεται αλληλέγγυο στους εργαζόμενους που έχουν περιέλθει σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας. Το Ε.ΠΑ.Μ. επιμένει πως ο μόνος δρόμος για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών περνάει από τις λειτουργικές καταλήψεις, ως πρώτο βήμα για τη Γενική Πολιτική Απεργία. Δείχνοντας άμεσα την συμπαράστασή του Ε.ΠΑ.Μ. αύριο Πέμπτη 12/9/2013 στις 11 π.μ. θα βρίσκεται στη Χαλκίδα ο Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρης Καζάκης μαζί με άλλα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας για να μιλήσει στους εργαζομένους για τη σημασία και τα οφέλη της λειτουργικής κατάληψης, με στόχο τον γενικό ξεσηκωμό.
Όλοι μαζί θα δώσουμε  αγώνα για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία. Καλούμε τους εργαζόμενους όλης της Εύβοιας , τους απολυμένους και τους άνεργους, σε κοινό μέτωπο δράσης και αλληλεγγύης κόντρα στις μνημονιακές πολιτικές που έχουν μετατρέψει την Εύβοια σε νησί ανέργων.




Ο πυρήνας του ΕΠΑΜ Χαλκίδας



4 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ ΧΑΛΚΙΔΑΣ




Στις 28 - 9 - 2003 ομάδα συναγωνιστών του πυρήνα Χαλκίδας του Ε.ΠΑ.Μ, επισκέφθηκε το νοσοκομείο Χαλκίδας με σκοπό να παραδώσει ομόφωνο ψήφισμα προς την διοίκηση του νοσοκομείου και το σωματείο εργαζομένων του, ώστε να θέσει προ των ευθυνών του κάθε υπεύθυνο που θα ακολουθήσει τις εντολές της κυβέρνησης των δοσίλογων ζητώντας να εισπράξει χρηματικό ποσό πριν παράσχει τις οποιεσδήποτε υγειονομικής προστασίας υπηρεσιες σε όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από το αν είναι ασφαλισμένοι η όχι. 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ Ε.ΠΑ.Μ. - Σ.Ε.Ε.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ Ε.Πα.Μ. - Σ.Ε.Ε.


Στις αρχές του καλοκαιριού μας πλησίασε, με δική της πρωτοβουλία, αντιπροσωπία του «Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας» με σκοπό να διερευνήσει τη δυνατότητα συνεργασίας μαζί μας. Η Π.Γ. του Ε.Πα.Μ. συζήτησε το θέμα και απάντησε θετικά με την προϋπόθεση ότι υπάρχει όντως βάση για τέτοια συνεργασία.

Κατά τη διάρκεια των επαφών διευκρινίστηκε από μεριάς τους ότι υπάρχει η διάθεση να υιοθετήσουν θέσεις ανάλογες  με τα προτάγματα του ΕΠΑΜ. Εμείς θέσαμε το ζήτημα της στάσης απέναντι στο ευρώ και στην ΕΕ, το οποίο κρίνει τον πατριωτικό χαρακτήρα μιας πολιτικής δύναμης και τη δυνατότητα συνεργασίας μαζί της. Μας διευκρίνισαν ότι κι αυτοί ήταν υπέρ του εθνικού νομίσματος και έχουν ξεκινήσει μια διαδικασία αλλαγής της θέσης τους που πρόβλεπαν να ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο. Μετά από όλα αυτά τους επισημάναμε ότι η δυνατότητα συνεργασίας τελικά θα κριθεί στο δρόμο. Κάτι στο οποίο συμφώνησαν κι αυτοί. Όλα αυτά αποτυπώνονται στη κοινή δήλωση, που συντάχθηκε μετά την επίσημη συνάντηση κλιμακίων των δύο σχηματισμών την 21η Ιουλίου.

Δυστυχώς, μετά την απόλυτη συμφωνία όσον αφορά και στο περιεχόμενο της κοινής ανακοίνωσης και ενώ εμείς τη δώσαμε στη δημοσιότητα, όπως είχε συμφωνηθεί, δεν υπήρξε αντίστοιχη κίνηση από την πλευρά τους, με συνέπεια να δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά για το αν υπήρξε υπαναχώρηση από την πλευρά του ΣΕΕ.

Μετά από επανειλημμένες πιέσεις από την πλευρά μας να δημοσιοποιήσουν και εκείνοι την κοινή ανακοίνωση, διαπιστώσαμε ότι στην ιστοσελίδα τους αντί της κοινής ανακοίνωσης, αναρτήθηκε ένα γενικόλογο Δελτίο Τύπου με αριθμό 59, που αναφέρεται αόριστα σε πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί από τον ΣΕΕ για την ένωση όλων των πατριωτικών δυνάμεων.

Επίσης - και πέραν μιας περίεργης δήλωσης του Προέδρου τους για την επέμβαση των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο - ανήρτησαν κείμενο - πρόσκληση για συμμετοχή σε γιορτές μίσους που διχάζουν τον ελληνικό λαό υποδαυλίζοντας εμφυλιοπολεμικά συμπλέγματα που ο ελληνικός λαός πάσχισε πάνω από 50 χρόνια για να τα ξεπεράσει και τα οποία μόνο το καθεστώς των δωσιλόγων ωφελούν στη προσπάθειά του να κρατά διαιρεμένο τον ελληνικό λαό και να «βασιλεύει».

Αμέσως ξεκαθαρίσαμε ότι η συμμετοχή τους αυτή αναιρεί μια από τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις συνάντησης των δυο μας, αφού τορπιλίζει την πάλη για την ενότητα του λαού πάνω από διαχωρισμούς δεξιάς και αριστεράς. Ζητήσαμε να τοποθετηθούν δημόσια εναντίον των γιορτών μίσους που επαναφέρουν τους διαχωρισμούς του εμφυλίου μέσα στο λαό. Δυστυχώς μέχρι σήμερα αυτό δεν έγινε, παρά τις προφορικές υποσχέσεις τους. Αντίθετα μάλιστα διαβάζουμε στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσαν με αριθμό Νο 60, ότι είναι το Ε.Πα.Μ. που επιλέγει «τον δρόμο του διχασμού και της αντιπαράθεσης» με βάση «προσωπικές επιδιώξεις και ξεπερασμένες ιδεολογικές διαχωριστικές αντιλήψεις στο περιθώριο». Κατ’ αυτούς λοιπόν, η ενότητα του λαού επιτυγχάνεται με εμφυλιοπολεμικά κηρύγματα μίσους κατά των «κομμουνιστοσυμμοριτών» και πλέκοντας το εγκώμιο των δυνάμεων καταστολής του Δένδια.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο κατόπιν των εξελίξεων αυτών διακόπτει άμεσα την οποιαδήποτε επαφή με τον «Σύνδεσμο Εθνικής Ενότητας», ο οποίος πέραν από την ασυνέπεια και αφερεγγυότητά του απέναντί μας, δείχνει να μην έχει το σθένος και τη δύναμη να κόψει τον ομφάλιο λώρο με χώρους που λειτουργούν ως ανεπίσημος βραχίονας του καθεστώτος κατοχής, που ουδεμία σχέση έχει με την ενότητα του λαού, αντίθετα αποδεικνύεται ότι επιδιώκουν τον διχασμό, στηριγμένο σε άρρωστες ιδεοληψίες που προέρχονται από την πιο σκοτεινή περίοδο της πρόσφατης ιστορίας μας και την οποία με κανένα τρόπο δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθεί.

Εμείς σταθεροί και συνεπείς στις απόψεις και την πολιτική μας, δώσαμε κάθε ευκαιρία προκειμένου ο ΣΕΕ να ξεμπερδέψει μια και καλή με όλον αυτόν το συρφετό των χουντοπρακτόρων. Δεν τα κατάφερε και σύρεται από δαύτους, αν δεν είναι και ο ίδιος κατασκεύασμα και προκάλυμμά τους. Εκτός αυτού, αποκαλύπτει και μια πλήρη ανακολουθία με τον τίτλο που υποκριτικά επέλεξαν για τον πολιτικό τους φορέα. Εκτός κι αν με το «Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας», δεν εννοούν την ενότητα του έθνους, αλλά την ένωση των φασιστο-φιλοχουντικών θυλάκων που, με πρόσχημα την «εθνικοφροσύνη» τους, επέφεραν απανωτά πλήγματα κατά του έθνους. Αλλά έστω κι έτσι ξεκαθαρίζουν τα πράγματα για το ποιος είναι ποιος και τι σκοπιμότητες εξυπηρετεί στο πλευρό του κατοχικού καθεστώτος, σε βάρος των συμφερόντων της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Αθήνα 30 Αυγούστου 2013


Η Πολιτική γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Ανακοίνωση της Π.Γ. ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ. για την επικείμενη ιμπεριαλιστική εισβολή στη Συρία


Για μια ακόμη φορά οι λαοί παραμένουν θεατές στο ίδιο έργο.

Το κλίμα έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται. Οι λεπτομέρειες απομένουν να ρυθμισθούν και αυτές επικοινωνιακού κυρίως χαραχτήρα, για να ξεκινήσει η πολυσυζητημένη   στρατιωτική επέμβαση της Δύσης στη Συρία.

Ο τυχοδιωκτικός επεκτατισμός των νέο(παλαιο)-αποικιοκρατικών δυνάμεων, των Η.Π.Α. και των συνοδοιπόρων τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, που δεν αναμένουν έστω και τυπικά να ακουστεί η θέση του ΟΗΕ, ξεδιπλώνεται απροκάλυπτα μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου.

Με πρόσχημα την αμφιλεγόμενη χρήση χημικών όπλων από την πλευρά του καθεστώτος Άσαντ και με δεδομένη την αδυναμία των «αντικαθεστωτικών» παρά την συστηματική υποστήριξη από τα αραβικά καθεστώτα του Κόλπου και των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, προετοιμάζουν μια νέα βρώμικη επίθεση με στόχο τον επανασχεδιασμό του χάρτη στην ευαίσθητη «ζώνη των πετρελαίων» και την ανακατανομή ισχύος στην ευρύτερη περιοχή με ποδηγέτηση έως την πλήρη εξουδετέρωση του λαϊκού παράγοντα, αλλά και κάθε παράγοντα που θα μπορούσε δυνητικά να σταθεί εμπόδιο στις ιμπεριαλιστικές τους επιδιώξεις. Υπενθυμίζουμε τα ψεύδη που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση Μπους για να εισβάλλει στο Ιράκ τον Μάρτιο του 2003 (ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής), ή τα ψεύδη του ΝΑΤΟ για να βομβαρδίσει τη Σερβία (π.χ. την πολύνεκρη επίθεση στην αγορά του Σαράγιεβο που τελικά έγινε από τους Μουσουλμάνους όπως πρόσφατα αποδείχτηκε) και έτσι δεν είναι παρά προσχηματική η δικαιολογία που χρησιμοποιείται σήμερα από τις ΗΠΑ ότι δήθεν η κυβέρνηση της Συρίας έκανε χρήση χημικών όπλων.

Η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει κρίσιμο υποστηρικτικό ρόλο λόγω της γεωπολιτικής της θέσης. Αποδυναμωμένη η πολιτική της «ηγεσία» και εκλιπαρούσα για περαιτέρω πολιτική και οικονομική στήριξη από τις ίδιες αυτές επιτιθέμενες δυνάμεις, για να κερδίσει έστω λίγους ακόμα μήνες παραμονής στην εξουσία, δεν έχει την παραμικρή δυνατότητα και δεν πρόκειται να αρνηθεί την οποιαδήποτε έμμεση, ή άμεση εμπλοκή της χώρας μας στην επικείμενη σύγκρουση, μολονότι δεν έχει το παραμικρό δικαίωμα να το κάνει.

Θα ήταν λοιπόν μάταιο, από την πλευρά μας, να ζητήσουμε από το κατοχικό καθεστώς να μην μας εμπλέξει σε πράξεις που οδηγούν σε περαιτέρω εξολόθρευση του Συριακού λαού και μαζί εντελώς ουτοπικό να περιμένουμε το αίτημα αυτό να βρει στοιχειώδη ανταπόκριση. Θα μας εμπλέξει και θα το κάνει με δουλικότητα και μεγάλη προθυμία, με το χειρότερο, μάλιστα, δυνατό τρόπο.

Το Ε.Πα.Μ. απευθυνόμενο στον ελληνικό λαό, ενημερώνει και προειδοποιεί για μια ακόμα φορά, ότι όλα αυτά δεν προοιωνίζουν τίποτε καλό για την πατρίδα μας. Αντίθετα μάλιστα. Η θρησκευτική προσήλωση του καθεστώτος στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των επικυρίαρχων απομονώνει ακόμα περισσότερο την Ελλάδα, την καθιστά περαιτέρω ευάλωτη στις αρπακτικές διαθέσεις «φίλων» και εχθρών και φέρνει ακόμα πιο κοντά την επικείμενη εθνική καταστροφή, που γίνεται ολοένα και πιο φανερό, ότι δεν θα είναι μόνο οικονομική.

Η μόνη λύση είναι η Ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος, η αποκατάσταση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας. Μόνο μια ισχυρή και πραγματικά δημοκρατική Ελλάδα με το λαό της ενωμένο μπορεί να παίξει τον ιστορικό της ρόλο στην ευρύτερη περιοχή και να καταστεί άτρωτη απέναντι σε κάθε είδους επιβουλές.

Γι’ αυτό και καλούμε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα να κλείσει τα αυτιά στις εμφυλιοπολεμικές σειρήνες των «προθύμων» ένθεν κακείθεν, που μόνο σκοπό έχουν να διχάσουν το Λαό σε ξεπερασμένα σχήματα και τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος, διαιωνίζοντας καταστροφικές διαμάχες που επάνω τους, κατά κύριο λόγο, προσπαθεί σήμερα να στηριχθεί το καθεστώς. Το «διαίρει και βασίλευε» δεν πρέπει αυτή τη φορά να το αφήσουμε να επικρατήσει. Ένα είναι το μήνυμα που πρέπει να φτάσει σε κάθε σημείο της χώρας. Ενότητα και Αγώνας για την Ανατροπή.

ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ

Αθήνα 28 Αυγούστου 2013

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.