Είναι δημοκρατία αυτό;
Όταν
ένας κλάδος εργαζομένων αντιδρά και διεκδικεί την αξιοπρέπειά του,
συκοφαντείται από τα κανάλια, τρομοκρατείται και επιστρατεύεται
από την κυβέρνηση, απειλείται και σύρεται στα δικαστήρια.
Το
δικαίωμα της απεργίας υπάρχει ακόμα; Το δικαίωμα της διαδήλωσης;
Κάθε νίκη μιας επαγγελματικής κατηγορίας, είναι νίκη όλων μας, και κάθε
ήττα, είναι ήττα όλων μας. Όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα
πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι και ενωμένοι για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε
αυτό που μας ανήκει, την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας,
τη ζωή και
το μέλλον των παιδιών μας.
Είναι
δημοκρατία αυτό;
Λειτουργεί
η δικαιοσύνη για τα κυβερνητικά στελέχη, πρώην και νυν; Τιμωρούνται για τα
εγκλήματά τους εις βάρος του ελληνικού λαού;
Τη χώρα κυβερνούν οι πολιτικές δυνάμεις
που αναρριχήθηκαν με ψεύτικες προεκλογικές υποσχέσεις, εκφοβισμούς και
εκβιασμούς, διάφορες μεθοδεύσεις, απίστευτη προπαγάνδα, ανήκουστο εκλογικό νόμο,
προσχηματική «προγραμματική συμφωνία», για υποτιθέμενη επαναδιαπραγμάτευση ή
απαγκίστρωση από τα μνημόνια.
Είναι
δημοκρατία αυτό; Λειτουργεί το Κοινοβούλιο;
Πού
ψηφίζονται μέτρα εις βάρος των πολιτών;
Τι
πάει να πει “πράξη νομοθετικού περιεχομένου”;
Τα
μέτρα παίρνονται στο γραφείο του Στουρνάρα με την επίβλεψη των τριών υπαλλήλων δικτατορίσκων της τρόικας.
Υπάρχει
ακόμα η έννοια της εθνικής ανεξαρτησίας; Της εθνικής στρατηγικής;
Οι
κυβερνώντες θυμούνται τι πάει να πει “σύνταγμα”;
Η βουλή δεν λειτουργεί. Οι βουλευτές εκβιάζονται. Οι θεσμοί σαρώνονται.
Το σύνταγμα έχει κατ’ επανάληψη καταπατηθεί, αυτή την τριετία από τις
μνημονιακές κυβερνήσεις.
Είναι
δημοκρατία αυτό; Ενημερώνονται οι Πολίτες;
Ποιος
είναι ο ρόλος των ΜΜΕ; Της τηλεόρασης; Όλα
λειτουργούν κανονικά;
Πόση
ακόμα λυσσαλέα κυβερνητική προπαγάνδα να ανεχτούμε από τα κανάλια;
Η τηλεόραση έχει γίνει όργανο μαζικής
κυβερνητικής προπαγάνδας. Μην πιστέψουμε τους εκατομμυριούχους παπαγάλους. Το
οφείλουμε στα παιδιά μας να μην απογοητευτούμε και να αντέξουμε. Να μην αποδεχτούμε ότι το μέλλον μας είναι η φτώχεια
και η ανέχεια, η ανεργία και η απογοήτευση. Συσπειρωνόμαστε στα σωματεία μας,
συντονίζουμε τον αγώνα μας, πυκνώνουμε τις οργανώσεις πολιτών, όπως το Δίκτυο Αλληλεγγύης
και Αντίστασης που κάνει συνέλευση κάθε Δευτέρα στις 8 μμ στο Εργατικό Κέντρο
της Χαλκίδας. Προτείνουμε, συζητάμε, ενημερωνόμαστε. Αφήνουμε πίσω μας την
λογική της ανάθεσης στους «επαΐοντες»
Βγαίνουμε από το σπίτι, συναντάμε τους φίλους μας, τους γείτονες μας, τους
συναδέλφους, τους συμπολίτες μας.
ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. ΦΕΥΓΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΗΜΠΟΡΙΑ!
Εμείς
οι εκπαιδευτικοί βαλλόμαστε, όμως στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλάι των μαθητών
μας και των οικογενειών τους, αγωνιζόμαστε για τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία
ενάντια στη συνεχή υπονόμευσή και απαξίωσή της
από τις δουλοπρεπείς μνημονιακές κυβερνήσεις. Την υπονομεύουν με κάθε
τρόπο γιατί την τρέμουν, τρέμουν το ήθος και την αξιοπρέπειά μας, την
αγωνιστικότητά μας, την κριτική σκέψη,
την ελεύθερη φωνή.
Συγκεντρωνόμαστε
μαζί με τους άλλους Εργαζόμενους και τους Ανέργους, τους Συνταξιούχους, τους
Φοιτητές, τους Μαθητές και τους Γονείς τους, τους Μικροεπαγγελματίες και τους
Αγρότες, σ’ ένα πλατύ ενωτικό μέτωπο, την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου στις 10 πμ. στο Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
(ΕΛΜΕ) ΕΥΒΟΙΑΣ
