Ανακοίνωση του ΕΠΑΜ για την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της ισραηλινής κυριαρχίας στα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν

Ανακοίνωση του ΕΠΑΜ για την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της ισραηλινής κυριαρχίας στα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν

Η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, να αναγνωρίσει την κυριαρχία του Ισραήλ στα κατεχόμενα από τη Συρία Υψίπεδα του Γκολάν, δεν ήρθε ως «κεραυνός εν αιθρία», καθώς αποτελεί τη συνέχεια σε σειρά ενεργειών, που ενισχύουν τον επικίνδυνο επεκτατισμό του Ισραήλ και τον ρόλο του στην αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής, με χαρακτηριστικό σημείο την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως «πρωτεύουσας του κράτους του Ισραήλ».

Περιφρονώντας πλήρως τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και καταπατώντας κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας, οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν στο Ισραήλ το δικαίωμα να κατέχει και να ασκεί κυριαρχία σε μια περιοχή που κατέλαβε παράνομα με στρατιωτικά μέσα, κατά τον πόλεμο των έξι ημερών του 1967 και προσάρτησε με απόφαση της Κνεσέτ (το ισραηλινό κοινοβούλιο) το 1981, παρά το καταδικαστικό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (απόφαση 497, 17 Δεκεμβρίου 1981). «Η απόφαση του Ισραήλ να επιβάλει τους νόμους του, τη δικαιοδοσία του και τη διοίκησή του στα κατεχόμενα συριακά Υψίπεδα του Γκολάν είναι άκυρη και χωρίς διεθνή νομική επίδραση» ανέφερε το ψήφισμα του ΣΑ, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε το Ισραήλ να συνεχίζει να επιβάλλει «τη δικαιοδοσία και τη διοίκησή του» στην περιοχή, υπό καθεστώς ρατσιστικών διακρίσεων έναντι των κατοίκων (κατά κύριο λόγο Δρούζων Αράβων) οι οποίοι ουδέποτε ρωτήθηκαν εάν επιθυμούν να απεμπολήσουν τη Συριακή τους υπηκοότητα χάριν του Ισραήλ!

Πέρα από τα οικονομικά -και άλλα- συμφέροντα που εξυπηρετούνται από αυτήν την κίνηση των ΗΠΑ, πρόκειται για μια άκρως επικίνδυνη κίνηση, μια ωμά επιθετική ενέργεια εναντίον της εθνικής επικράτειας της Συρίας, η οποία είναι αναμενόμενο ότι δεν θα μείνει χωρίς απάντηση. Επιπλέον, ανοίγει τον δρόμο για επαναχάραξη των συνόρων σε μια περιοχή που, όχι άδικα, χαρακτηρίζεται ως «πυριτιδαποθήκη», πολύ κοντά στη δική μας «πυριτιδαποθήκη», αυτήν των Βαλκανίων. Η περιφρόνηση των διεθνών συμβάσεων και ο μη σεβασμός της εθνικής επικράτειας και των συνόρων των κρατών θα κλιμακώσει τις εντάσεις στην περιοχή και θα οδηγήσει σε τραγικές καταστάσεις. Πρόκειται για την απαρχή ενός «κύματος» αναθεώρησης συνόρων, το οποίο θα αγγίξει και τη δική μας χώρα.

Ωστόσο, η κυβέρνηση και το ελληνικό ΥπΕξ τηρούν σιγή ιχθύος, παρά το ότι η αναγνώριση καταδικάστηκε ακόμα και από τις χώρες της ΕΕ που συνήθως υποστηρίζουν την πολιτική των ΗΠΑ. Παρά το ότι η αναγνώριση της κατεχομένης περιοχής σηματοδοτεί προηγούμενο τετελεσμένο και ανοίγει τον δρόμο για την αναγνώριση του ψευδοκράτους των κατεχόμενων της Κύπρου από την Τουρκία! Θα ήταν έκπληξη, βέβαια, αν η ελληνική «κυβέρνηση» έδειχνε το παραμικρό ενδιαφέρον για την Κύπρο, πόσο μάλλον για τα εθνικά σύνορα της Συρίας, ή για τις διεθνείς συμβάσεις, όταν ήδη με την κατάπτυστη «συμφωνία των Πρεσπών» έχει συνεργήσει στην ντε φάκτο κατάργηση της Συνθήκης του Βουκουρεστίου του 1913, με την οποία καθορίστηκαν τα σύνορα των Βαλκανικών χωρών. 

Εκτός των παραπάνω, κατά τη διάρκεια της «αριστερής κυβέρνησης», το Ισραήλ έχει αναχθεί σε «στρατηγικό σύμμαχο» της χώρας μας, με βασικό επιχείρημα ότι αυτή η συμμαχία «μας συμφέρει» όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά και για λόγους εθνικής ασφάλειας. Δεν υπάρχει τίποτα πιο μακριά απ’ την αλήθεια! Πρώτα και κύρια, ενόσω η Ελλάδα είναι υπό κατοχή, δεν είναι σε θέση να συνάπτει πραγματικές συμμαχίες. Συμμαχία σημαίνει συμφωνία μεταξύ ελεύθερων και κυρίαρχων κρατών, ώστε να είναι σε ισότιμη βάση και να εξυπηρετούνται αμοιβαία συμφέροντα και των δύο πλευρών. Οι «γκαουλάιτερ» που διοικούν την κατεχόμενη Ελλάδα συνάπτουν συμφωνίες για τα συμφέροντα των επικυρίαρχων, με αντάλλαγμα την παραμονή τους στην εξουσία ή άλλες ιδιοτελείς παροχές. Κατά δεύτερον, το λεγόμενο «κράτος του Ισραήλ», όντας εξ ιδρύσεώς του ένα παράνομο, τεχνητό κατασκεύασμα του διεθνούς σιωνισμού, είναι αδύνατον να υπάρξει με άλλον τρόπο παρά ως ρατσιστικό κράτος, που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα εφαρμόζοντας πολιτική απαρτχάιντ στο εσωτερικό του, και ως ως πολεμική μηχανή με τις επεκτατικές του βλέψεις έναντι των γειτόνων του. Η Ελλάδα, με τις συμφωνίες που έχει συνάψει, προσφέρεται ως αμνός για σφαγή, αφού παρέχει στο Ισραήλ το απαραίτητο «επιχειρησιακό βάθος» για την εξυπηρέτηση των επιδιώξεών του, ενώ καθίσταται η ίδια στόχος των, ενδεχόμενων, αντιποίνων.

Το ΕΠΑΜ καταδικάζει την απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την ισραηλινή κυριαρχία στα Υψίπεδα του Γκολάν και καλεί τον ελληνικό λαό να βρίσκεται σε εγρήγορση και επιφυλακή, εν όψει των εξελίξεων. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον λαό της Παλαιστίνης που υφίσταται συστηματική γενοκτονία και αγωνίζεται για την ελευθερία του, και στον λαό της Συρίας που πολεμά για την εθνική του κυριαρχία, ενάντια στους ξένους εισβολείς, «πληρεξούσιους» των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Καλούμε τον ελληνικό λαό να αγωνιστεί για την αποτίναξη των δεσμών της κατοχής, προτού οι συνέπειες της υποδούλωσης καταστούν τραγικές και μη αναστρέψιμες για την εδαφική μας ακεραιότητα και τη ζωή μας!

                                                                                                                                                                                                  

Αθήνα, 29 Μαρτίου 2019

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Το ΕΠΑΜ για τις προσαγωγές των αγωνιστών στη μαθητική παρέλαση

Το ΕΠΑΜ για τις προσαγωγές των αγωνιστών στη μαθητική παρέλαση

Καταδικάζουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την προσαγωγή των μελών της Επανεκκίνησης και του ΔΗΚΚΙ, Παν. Μαντά και Γ. Σπαθόπουλου, που, παραμονή της εθνικής μας επετείου (24/3/19), δέχθηκαν τους προπηλακισμούς και τη βία των ΜΑΤ στην πλ. Συντάγματος, κατά τη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης!

Η μόνη «κατηγορία» ενάντιά τους, είναι ότι διένειμαν φυλλάδια! Φυλλάδια για το μήνυμα της λευτεριάς της επανάστασης του 1821, συσχετίζοντας τις τότε αξίες της εθνεγερσίας με την κατάντια των σημερινών εκχωρήσεων της χώρας μας: Τη «Συμφωνία» των Πρεσπών, την εγκατάλειψη εθνικών δικαίων, τις καταστροφικές εξελίξεις που δρομολογούνται σε Αιγαίο, σε Θράκη και Κύπρο.

Με τις «προληπτικές προσαγωγές» που έχει εγκαινιάσει σε κάθε γωνιά της χώρας, όπου λαϊκοί αγωνιστές και απλοί πολίτες σύρονται στα αστυνομικά τμήματα χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα, η σημερινή «αριστερή» κυβέρνηση δείχνει το αληθινό της πρόσωπο. Ένα πρόσωπο παρόμοιο με εκείνο της χούντας των συνταγματαρχών αφού διώκονται ανελέητα όχι οι πράξεις, αλλά οι ιδέες! Μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα η διακίνηση των ιδεών διώκεται με προσαγωγές και συλλήψεις. Μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα εφαρμόζεται η προληπτική τρομοκράτηση των πολιτών, προκειμένου να συναινούν μέσω του φόβου και του ζόφου!

Όπως όλα δείχνουν, έχουμε ήδη διολισθήσει στον αστερισμό της δικτατορικής διακυβέρνησης με κοινοβουλευτικό μανδύα. Με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων της Άβουλης Βουλής, αφού κανένα από αυτά μέχρις στιγμής δεν καταδίκασε τη βία που ασκήθηκε και τις προσαγωγές των αγωνιστών που σημειώθηκαν. Όλοι εν αγαστή συμφωνία και μακαριότητα, εκκολάπτουν στους κόλπους του αυτοαποκαλούμενου «συνταγματικού τόξου» το αυγό του φιδιού, ελπίζοντας ότι θα εθιστεί ο Έλληνας και θα το αποδεχθεί. Λανθάνουν, αλλά θα είναι αργά όταν το αντιληφθούν.

Οι αναίτιες «προληπτικές» προσαγωγές πολιτών και αγωνιστών που παίρνουν έκταση στη χώρα, αν δεν αντιδράσουμε και δεν τις καταδικάσουμε απερίφραστα τώρα, θα χτυπήσουν αργά ή γρήγορα την πόρτα του καθενός. Ο μόνος τρόπος για να μην δούμε τις επόμενες προσαγωγές να μετατρέπονται σε συλλήψεις κι αυτές σε βαριά κατηγορητήρια, εδραιώνοντας παντού στη χώρα τη δικτατορία του χυδαία και ψευδώς αποκαλούμενου «συνταγματικού τόξου», είναι η δημιουργία πλατιού πατριωτικού μετώπου που θα τους ανατρέψει για να αποκαταστήσει τη δημοκρατία. Εγκαθιστώντας λαϊκή κυριαρχία και οδηγώντας στην εθνική ανεξαρτησία για την οποία πάλεψαν οι μαχητές του ’21, που τον αγώνα και το αίμα που έχυσαν τιμούμε τη σημερινή ημέρα.

Αθήνα, 24 Μαρτίου 2019

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Ανακοίνωση της Π.Γ. του ΕΠΑΜ για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 2019

Ανακοίνωση της Π.Γ. του ΕΠΑΜ για την επέτειο της 25^ης Μαρτίου 2019

Δύο χρόνια πριν από τη διακοσιοστή επέτειο της επανάστασης του ’21, είναι σαν να ξαναζούμε ένα déjà vu. Σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα από το 1819, τότε που, 200 χρόνια πριν, οι ελληνικοί πληθυσμοί «το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονταν» κάτω από το ζυγό. Τότε που ο πόθος της λευτεριάς ήταν ένα άγνωστο ζητούμενο, χωρίς κανείς να ξέρει πότε θα έρθει, πότε θα ξεκινήσει η αφύπνιση, πότε αυτός ο έρμος λαός θα ξεσηκωθεί και θα πάρει τις τύχες του στα χέρια του. Τότε που ο ραγιάς ένιωθε ανήμπορος, ανίκανος να αντισταθεί, πτοημένος από την εξοντωτική φορολογία που του τσάκιζε τη θέληση, παραδομένος στις απαιτήσεις του σουλτάνου και τη σκληρή πολιτική της ευρωπαϊκής Ιεράς Συμμαχίας που του υποδείκνυε «να κάτσει στ’ αυγά του» και να μη σηκώσει κεφάλι.

Παρόμοια και σήμερα, η ευρωπαϊκή συμμαχία των Βρυξελλών μας λέει να κάτσουμε στ’ αυγά μας και να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την αργή εξόντωση που εφαρμόζουνε σε βάρος μας, την ίδια ώρα που ο σουλτάνος εξ΄ ανατολών βρυχάται και αντιμετωπίζει τους πολιτικούς μας «εκπροσώπους», πρόθυμους για όλα, σαν να είναι τα προσωπικά του γιουσουφάκια. Πρόκειται για την ίδια «πάστα» μ’ εκείνους που ο Ανώνυμος Έλληνας της Ελληνικής Νομαρχίας, έγραφε τότε ότι «με άκραν ουτιδανότητα ψυχής, αφού πωλήσουν εκουσίως τω τυράννῳ και την ζωήν και το έχειν τους και την τιμήν τους, καυχώνται εις το να διαφέρωσιν από τους άλλους»! Κι όπως και τώρα, έτσι και τότε αναρωτιόταν βλέποντας την ανημπόρια και την εθελουσία κατάντια του ραγιά: «Διατί οι Έλληνες να είναι δούλοι; Διατί να μην ελευθερωθούν μέχρι της σήμερον; Είναι δυνατόν, είναι εύκολον ή όχι; Καὶ εάν είναι δυνατόν, οποίαι εισίν αι αιτίαι οπού το εμποδίζουσι;».

Δύο χρόνια μετά, χωρίς κανείς να το περιμένει, ο ανήμπορος και σκυφτός μέχρι τότε Έλληνας, ξάφνιασε όλο τον κόσμο όταν ξεσηκώθηκε ενάντια στην τυραννία, ανοίγοντας το δρόμο για την απελευθέρωση και των υπόλοιπων λαών των Βαλκανίων. Η Ιερά Συμμαχία, ο πρόδρομος ενός διευθυντηρίου για μια «ευρωπαϊκή ένωση» επικυρίαρχων, πήρε ένα σκληρό μάθημα του τι σημαίνει να ξεσηκώνεται ένας λαός και να ανατρέπει σχεδιασμούς ετών και καθεστηκυίες τάξεις πραγμάτων, διδάσκοντας παντού το τι σημαίνει πόθος για ελευθερία και εθνική αξιοπρέπεια.

Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία ο ξεσηκωμός. Προηγήθηκε η αφανής και υπόγεια, επί σειρά ετών, δράση αφύπνισης της Φιλικής Εταιρείας ώσπου να συντελεστεί η ποθούμενη έκρηξη. Σ’ αυτό το στάδιο βρισκόμαστε τώρα, με υπόγεια. άχαρη και αφανή προεργασία αφύπνισης μέσα στον κόσμο, μέσα στις γειτονιές, στις πόλεις, στους συλλόγους, στους χώρους δουλειάς, στην επαρχία και τα χωριά. Που βρίσκει έδαφος πρόσφορο στη βουβή οργή που υποβόσκει, αλλά δεν ξέρει ακόμη τον τρόπο που θα εκφραστεί αποτελεσματικά για την ανατροπή.

Η ώρα που θα δρέψει καρπούς η συστηματική αυτή δουλειά, δεν αργεί. Η στιγμή που θα σημάνει το σάλπισμα μιας νέας παλιγγενεσίας, είναι περισσότερο κοντά απ’ όσο φαντάζονται οι σύγχρονοι τύραννοι. Στηριγμένη στην ενότητα του λαού και στη βάση του πατριωτισμού και της δημοκρατίας που πρεσβεύει το ΕΠΑΜ. Έχοντας ως πρότυπο τους άδολους αγωνιστές του 1821 που ανάβοντας μια σπίθα, τη μετέτρεψαν σε λαϊκή πανστρατιά, ξηλώνοντας σουλτάνους, κοτζαμπάσηδες, νενέκους. Που αρνήθηκαν να είναι δούλοι και έδειξαν σ’ όλο τον κόσμο τι σημαίνει αξιοπρέπεια και τι τίμημα απαιτείται για να φέρεις την ιδιότητα του ελεύθερου ανθρώπου.

Ας αναλογιστούμε όλοι μας το βάρος της ιστορικής ευθύνης που φέρουμε, συστρατευόμενοι σ’ ένα πλατύ πατριωτικό μέτωπο που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση της χώρας μας, στη λαϊκή κυριαρχία, την εθνική ανεξαρτησία και την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

Το ήθος και το σθένος των αγωνιστών του 1821, ας είναι οδηγός μας στον πόθο για ξημέρωμα της λευτεριάς στον τόπο μας.

Αθήνα, 23 Μαρτίου 2019

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ.

Κοπή Πίτας της Τ.Ο. Χαλκίδας του Ε.ΠΑ.Μ.

Την Κυριακή 3 Μαρτίου 2019 στην καφετέρια "Πάρκο" στην Κάνηθο έγινε σε πολύ καλό κλίμα η καθιερωμένη κοπή πίτας της Τ.Ο. Χαλκίδας του Ε.ΠΑ.Μ.

 

Ανακοίνωση της ΠΓ του ΕΠΑΜ για τις αγροτικές κινητοποιήσεις

Ανακοίνωση της ΠΓ του ΕΠΑΜ για τις αγροτικές κινητοποιήσεις

Οι αγρότες, όπως μας πληροφορούν τα δελτία ειδήσεων, έχουν ξεκινήσει και πάλι τις, καθιερωμένες πλέον, κινητοποιήσεις τους, κατεβάζοντας τα τρακτέρ και κλείνοντας δρόμους, «αποφασισμένοι και ανυποχώρητοι», προκειμένου να διεκδικήσουν από την κυβέρνηση την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Όσοι όμως έχουμε επαφή με τον απλό κόσμο της αγροτιάς και δεν μαθαίνουμε τα νέα τους από τα δελτία ειδήσεων, γνωρίζουμε ότι η κατάσταση είναι κάπως διαφορετική. Το κλίμα κάθε άλλο παρά ενθουσιώδες και αγωνιστικό είναι, και, στις περισσότερες περιοχές, η συμμετοχή των αγροτών είναι μάλλον υποτονική.

Όχι επειδη έχουν λυθεί, ή έστω ελαφρύνει, τα πάμπολλα προβλήματα του κλάδου, ούτε επειδή οι αγρότες περιμένουν ότι η «κυβέρνηση» θα τους τα λύσει χωρίς να χρειαστεί να αγωνιστούν, τώρα που «βγήκαμε απ’ τα μνημόνια» και βαδίζουμε στον... ανθοστόλιστο δρόμο της ανάπτυξης.

Ο λόγος είναι ότι μετά από τόσα χρόνια κινητοποιήσεων, μετά από τόσα 24ωρα στις παγωμένες εθνικές οδούς, μετά από τόσα συλλαλητήρια, συγκρούσεις και καταστολή, ο Έλληνας αγρότης βλέπει κάθε χρόνο την κατάστασή του να χειροτερεύει. Όσο κι αν προσπαθούν οι επαγγελματίες συνδικαλιστές του χώρου να τον πείσουν ότι με κάθε κινητοποίηση «κάτι κερδίζει», η ίδια η πραγματικότητα τού δείχνει ότι κάθε φορά οδηγείται από ήττα σε ήττα.

Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε συσσωρευμένη κούραση και, σε πολλές περιπτώσεις, σε ένα αίσθημα απογοήτευσης ή ακόμα και ματαιότητας του όλου εγχειρήματος. Έντονος είναι επίσης και ο προβληματισμός για τη μορφή των κινητοποιήσεων (που θεωρείται καθοριστική για την αποτελεσματικότητά τους), αλλά και για το πλαίσιο των αιτημάτων. Όλο και περισσότεροι αγρότες μπαίνουν σε διαδικασία προβληματισμού και αμφισβήτησης και ακούν με έντονη δυσπιστία τους συνδικαλιστές τους που ζητούν «διάλογο με την κυβέρνηση», καθώς συνειδητοποιούν ότι:

·      μετά από τόσα χρόνια αγώνων, το αγροτικό κίνημα δεν έχει καταφέρει να συσπειρώσει άλλες επαγγελματικές ομάδες, ούτε καν τους συναφείς κλάδους που είναι σε άμεση συνάρτηση με τις αγροτικές εργασίες και την αγροτική παραγωγή,

·      το αγροτικό κίνημα αντί να προσελκύσει την ευρεία συμπαράσταση του κόσμου, αντίθετα, όλο και περισσότερο στρέφει τον κόσμο εναντίον του,

·      οι μνημονιακές κυβερνήσεις, και ειδικά η παρούσα κυβέρνηση, δίνουν την εντύπωση «αυτόματου πιλότου» στην εφαρμογή όλων των έξωθεν εντολών και σε όλα τα ζητήματα που αφορούν στην διακυβέρνηση της χώρας προχωρούν ακάθεκτες στην υλοποίηση προειλημμένων αποφάσεων, χωρίς να υπολογίζουν την αντίδραση του κόσμου, ούτε καν το λεγόμενο «πολιτικό κόστος».

Το ΕΠΑΜ έχει από την πρώτη στιγμή σταθεί στο πλευρό των αγροτών, τόσο με ανακοινώσεις πολιτικής στήριξης των αγώνων τους, όσο και με έμπρακτη συμπαράσταση, με συμμετοχή των μελών μας στις κινητοποιήσεις. Πάντα όμως, με αίσθημα ευθύνης, προειδοποιούσαμε για τις παγίδες και επισημαίναμε τον κίνδυνο περιχαράκωσης του κινήματος αν δεν βρει τρόπους να μαζικοποιηθεί και να κλιμακώσει τον αγώνα. Δυστυχώς, τα πράγματα πλέον έχουν φτάσει σε ένα οριακό σημείο, η εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών έχει οδηγήσει όχι μόνο τους αγρότες αλλά και ολόκληρο τον ελληνικό λαό στα όρια της εξαθλίωσης και δεν υπάρχουν περιθώρια για μισόλογα, ούτε για «χαϊδέματα αυτιών».

Καλούμε για άλλη μια φορά τους Έλληνες αγρότες να μην επιτρέψουν στους επαγγελματίες συνδικαλιστές τους να παίζουν τα γνωστά παιχνίδια των πολιτικάντικων «διαπραγματεύσεων», ούτε να χτίζουν πολιτικές καριέρες στην πλάτη τους. Τους καλούμε να εκμεταλλευτούν θετικά τη δύναμή τους και να γίνουν ο πόλος συσπείρωσης του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού στον αγώνα ανατροπής του εγκληματικού, κατοχικού καθεστώτος. Να ακολουθήσουν μορφές κινητοποίησης που θα στρέφονται ευθέως εναντίον του καθεστώτος και όχι εις βάρος του πολίτη, δυσκολεύοντας την ήδη πολύ δύσκολη καθημερινότητά του, ώστε να προσελκύσουν τη συμπαράστασή του (πχ συλλαλητήρια σε κεντρικές πλατείες, άνοιγμα των διοδίων κλπ). Καλούμε, τέλος, τους Έλληνες αγρότες να θέσουν ένα ουσιαστικό πλαίσιο αιτημάτων, για να διεκδικήσουν όλα αυτά που είναι απολύτως απαραίτητα για τη βελτίωση της ζωής τους και την πραγματική επίλυση των προβλημάτων τους:

·      Διαγραφή όλων των χρεών προς τον ΟΓΑ και τις τράπεζες, για να αναπνεύσει ο αγρότης και να γλιτώσει το βιος και την περιουσία του.

·      Προστασία της εγχώριας γεωργικής, κτηνοτροφικής και αλιευτικής παραγωγής. Να σταματήσουν δια παντός οι ελληνοποιήσεις και να θεσπιστεί η απαγόρευση κάθε εισαγωγής, έως ότου διατεθεί το σύνολο της εγχώριας παραγωγής του γεωργού, του κτηνοτρόφου, του ψαρά.

·      Εθνική πολιτική στήριξης των εισοδημάτων των γεωργών, των κτηνοτρόφων, με βασικό στόχο και κριτήριο την άμεση βελτίωση της παραγωγής και της ποιότητας του προϊόντος.

·      Απαγόρευση των μεταλλαγμένων. Ίδρυση δημόσιων τραπεζών σπόρων και βιολογικής έρευνας, για τη δωρεάν επιστημονική στήριξη του αγρότη.

·      Εθνική πολιτική ενίσχυσης των εθελοντικών κοινοπραξιών από αυθεντικούς παραγωγούς, με την κατάργηση του ΦΠΑ στα προϊόντα τους και κρατικές υποδομές διάθεσης, ειδικά στις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Όλα αυτά, όσο αναγκαία και αυτονόητα και αν είναι, δεν μπορούν να υλοποιηθούν από καμία κυβέρνηση – μαριονέτα και φερέφωνο των «δανειστών». Ο αγώνας για τη βελτίωση των συνθηκών οποιουδήποτε επαγγελματικού κλάδου περνάει αναπόφευκτα μέσα από τον αγώνα για απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά της μνημονιακής κατοχής. Και σε αυτόν τον αγώνα, το ΕΠΑΜ θα είναι πάντα συμπαραστάτης, αρωγός και μπροστάρης!

Αθήνα, 10 Φεβρουαρίου 2019

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Ανακοίνωση του Τομέα Υγείας του Ε.ΠΑ.Μ. για τις παροχές ειδικής αγωγής

Με την ευαισθησία... οδοστρωτήρα προχωρά ο ΕΟΠΥΥ τις προαποφασισμένες αλλαγές στο σύστημα παροχών υπηρεσιών ειδικής αγωγής (λογοθεραπείες, εργοθεραπείες, φυσικοθεραπείες, ψυχοθεραπείες) σε παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές.

Ακάθεκτος στην επιβολή του συστήματος (μη) πληρωμής των ειδικών θεραπευτών με κουπόνια (voucher), παρά την αντίθεση σύσσωμων των αντίστοιχων επιστημονικών και επαγγελματικών συλλόγων. Η άρνηση των θεραπευτών να προσφέρουν υπηρεσίες χωρίς να γνωρίζουν ούτε πότε, ούτε και πόσο θα πληρωθούν, ενώ παράλληλα διατηρούν στο ακέραιο όλες τις οικονομικές επιβαρρύνσεις που έχουν κυριολεκτικά τσακίσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, είναι απόλυτα λογική και δικαιολογημένη. Αυτό όμως ουδόλως πτοεί τους ιθύνοντες νόες του Υπ. Υγείας, καθώς το συγκεκριμένο μέτρο αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση, που επιβάλλεται ρητά από το «μεσοπρόθεσμο» που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2018 (Ν. 4529, άρθρο 27 – ΦΕΚ Α’ 105/14-6-2018).

Με στόχο τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις της λεγόμενης «δημοσιονομικής προσαρμογής», γίνονται γενναίες περικοπές στα κονδύλια για τις παροχές υπηρεσιών ειδικής αγωγής. Μείωση 40% καταγγέλλει το Συντονιστικό Θεραπευτών Ειδικής Αγωγής, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία επιδημιολογική μελέτη, χωρίς καμία καταγραφή των πραγματικών αναγκών, χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση.

Ο ανώτατος αριθμός θεραπειών ανά μήνα μειώνεται από 15 που προβλέπονταν με το προηγούμενο σύστημα για όλες τις διαγνώσεις, στις 12 κατ’ ανώτατο, ενώ στις περισσότερες διαγνωστικές κατηγορίες δεν ξεπερνά τις 4. Επιπλέον, οι γονείς θα πρέπει να μπαίνουν στη διαδικασία ανανέωσης του πιστοποιητικού, αναλόγως τη διάγνωση, ανά 6μηνο ή ακόμα και ανά 4μηνο.

Η παντελής έλλειψη επιστημονικών κριτηρίων στην κατανομή των παροχών ανά διαγνωστική κατηγορία στον νεο ΕΚΠΥ (Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας) είναι παραπάνω από εμφανής σε όποιον έστω και ελάχιστα γνωρίζει το θέμα. Σε πολλές περιπτώσεις δε, αγγίζει τα όρια του παραλογισμού. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει επιστημονικά κανένας λόγος η Μέτρια Νοητική Υστέρηση να δικαιούται 8 λογοθεραπείες μηνιαίως, ενώ η Ελαφρά Νοητική Υστέρηση μόνο 4, ή στη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (ΔΕΠΥ) το πιστοποιητικό να έχει 6μηνη διάρκεια και στη Διαταραχή Γλωσσικής Έκφρασης 4μηνη. Και ενώ είναι θετικό ότι (επιτέλους!) εντάχθηκε η Ειδική Μαθησιακή Διαταραχή (δυσλεξία) στις διαγνώσεις που δικαιούνται λογοθεραπείες, ο νέος ΕΚΠΥ ορίζει ότι ναι, δικαιούται, αλλά μόνο «σε έδαφος οργανικής νόσου»! Δηλαδή, η δυσλεξία δικαιούται λογοθεραπείες, αρκεί... να μην είναι δυσλεξία, αφού η διάγνωσή της απαιτεί τον αποκλεισμό οργανικής αιτιολόγησης των συμπτωμάτων!

Φαίνεται όμως ότι οι απευθείας περικοπές δεν αρκούν για να «πετύχουμε τους στόχους», και γι’ αυτό ο ΕΟΠΥΥ οδηγεί όλο και περισσότερους γονείς να εγκαταλείπουν το σύστημα δημόσιας ασφάλισης. Όλο και περισσότερες οικογένειες παιδιών με ειδικές ανάγκες δεν αντέχουν την αβεβαιότητα, τις πολύμηνες καθυστερήσεις στην επιστροφή των χρημάτων που δικαιούνται και την ταλαιπωρία που υφίστανται όταν γίνονται «μπαλάκι» ανάμεσα στους ελεγκτές του ΕΟΠΥΥ και τις Ιατροπαιδαγωγικές Υπηρεσίες, αφού πλέον η έκδοση ενός απλού πιστοποιητικού έχει γίνει ολόκληρη περιπέτεια. Με ασαφείς οδηγίες που αλλάζουν συνεχώς, με την εισαγωγή (θεωρητικά) του περίφημου «ηλεκτρονικού πιστοποιητικού», χωρίς ούτε οι υπηρεσίες να είναι έτοιμες, αλλά ούτε και η ίδια η ηλεκτρονική πλατφόρμα, και με τις διάφορες «προσωρινές» λύσεις που επινοεί ο ΕΟΠΥΥ, έχουν φτάσει οι ήδη υποστελεχωμένες υπηρεσίες να λειτουργούν κατά το μεγαλύτερο μέρος του ωραρίου τους μόνο για να εκδίδουν πιστοποιητικά και να... ξαναεκδίδουν τα ήδη εκδοθέντα που είναι σε ισχύ, προκειμένου αυτά να συνάδουν με τις νέες ρυθμίσεις!

Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για προχειρότητα, για ανικανότητα, για «λάθη και παραλείψεις» (κατά την προσφιλή ορολογία των πολιτικών μας) αν δεν επρόκειτο για μια συστηματική και μεθοδική υποβάθμιση ολόκληρου του δημόσιου συστήματος υγείας. Αν δεν είχαμε την εμπειρία της 8χρονης μνημονιακής κατοχής και των τραγικών συνεπειών της στην υγεία και στις συνθήκες διαβίωσης των πολιτών, συνέπειες που πλέον πληρούν τα κριτήρια ορισμού της γενοκτονίας, αν δεν βλέπαμε τον λαό μας να μαραίνεται μέρα με τη μέρα και τις πιο ευάλωτες ομάδες του να καταδικάζονται σε σύγχρονους «καιάδες» για την εξυπηρέτηση άνομων συμφερόντων, τότε θα μιλούσαμε απλώς για δυσκολίες μιας μεταβατικής περιόδου σ΄ ένα νέο σύστημα. Τώρα όμως το ξέρουμε, ο ελληνικός λαός το ξέρει πλέον ότι μέσα στην ευρωκατοχή δεν υπάρχει μέλλον, δεν υπάρχει ζωή!  Η απελευθέρωση από τα δεσμά που μας έχουν επιβάλει είναι πλέον ζήτημα φυσικής επιβίωσης!

Αθήνα 8 Φεβρουαρίου 2019  

Ο Τομέας Υγείας του ΕΠΑΜ